ذهنیتی که این ایده را دنبال می کند این واقعیت را نادیده می گیرد که هزینه بسیار بالای مسکن یکی از مواردی است که مهاجرت را کنترل می کند و از فشار بیشتر بر منابع زیستی شهر جلوگیری می کند.
با رشد شهرها، مهاجرت افزایش یافت و کشور در چندین مکان پرجمعیت شد. در حالی که الگوی طبیعی و صحیح این است که جمعیت ایران در سراسر کشور پراکنده شود و ابرشهرهایی مانند تهران ایجاد نشود. تهران فراتر از یک کلان شهر است و در واقع جمعیت و مساحت یک کشور را دارد!
پیشنهاد ویژه
سفری فراموش نشدنی با قیمتی فراموش نشدنی!!! آرایش و زیبایی، لوازم آرایش، صورت خود را از سوختن در آفتاب نگه دارید سفر و گشت و گذار، آژانس مسافرتی، تور و جاذبه های گردشگری، لوکس ترین هتل ها را هم اکنون با نازلترین قیمت رزرو کنید.
اتفاقی که در تهران افتاده این است که وسعت شهر و جمعیت شهر آنقدر زیاد شده است که دیگر هیچ ابرمرد و ابرزنی از عهده آن بر نمی آید و اساساً شهرداری هرگز نمی تواند کیفیت قابل قبولی از زندگی شهری در این زمینه ایجاد کند. شهر اگر شهرداری به فکر این بود که در چهل پنجاه سال مشکلات شهر تهران را کاهش دهد، باید تدابیری بیندیشد که وقتی خانه ای تخریب می شود، طبقات آن کمتر ساخته شود تا قیمت نسبی خانه در تهران باشد. به تدریج جمعیت را به شهرهای دیگر می فرستد و تهران باید به شهری با جمعیت کمتر تبدیل شود تا شرایط مسکن شهری آن متناسب با جمعیت باشد.
طبیعتاً این امر انگیزه تخریب خانه های قدیمی را کاهش می دهد که هزینه ای کوتاه مدت است. اما در دراز مدت، مزایای بیشتری به همراه خواهد داشت.