..کسانی که برای خریدهای غیرضروری ارز هدر می دادند خائن محسوب می شدند. مصرف بی مورد ارز ممنوع و بشدت از آن جلوگیری شد. سفر به خارج ممنوع بود مگر با اجازه دولت برای معاملات تجاری یا تحصیلی… دولت بر ارز کمیاب نظارت مطلق داشت و تخلف از آن مجازات اعدام داشت.
کیهان نوشت: تثبیت اقتصاد یک ضرورت و لازمه آن اتخاذ تدابیر همه جانبه اقتصادی از یک سو و مبارزه بی امان با عناصر مخالف ثبات و پیشرفت از سوی دیگر است.
اینکه یک اقلیت سه چهار درصدی به موازات جنگ دشمن و به قیمت آسیب رساندن به معیشت 96 درصد مردم به دنبال منافع خود باشند، قابل قبول نیست.
برای حفظ جان مردم باید با متخلفان برخورد کرد. ناوشکن‌های بزرگ علاوه بر مجازات‌های عادی باید از مجازات همراهی با جنگ اقتصادی دشمن نیز متحمل شوند.
در کنار اصلاح روندهای غلط اقتصادی، ارتکاب جرم باید هزینه بر باشد. مجازات فقط اعدام و حبس نیست و می تواند به جزای نقدی و محرومیت های اقتصادی، مالی، بانکی و اجتماعی نیز تعمیم یابد. محرک ها، گرانفروشان و دلالان نباید کوچکترین احساس امنیت داشته باشند.
اگر واقعیت میدانی یک جنگ اقتصادی است، باید با عاملان این جنگ ناجوانمردانه به شدت برخورد شود. این برای حفظ حاکمیت ملی ضروری است و مختص ما نیست.
به عنوان نمونه، پروفسور هاجون چانگ (استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه کمبریج) در کتاب «منافعان بی وجدان» در مورد مبارزه قاطع با متهمان تخریب منابع ارزی می نویسد: «در دهه 1970 ضروری بود که از آن استفاده شود. ارز برای صادرات، برای واردات ماشین آلات; ارز واقعاً خون و عرق سربازان صنعتی ما بود که در کارخانه ها جنگ صنعتی می کردند. کسانی که ارز را برای خریدهای غیر ضروری هدر می دادند، خائن به حساب می آمدند. مصرف بی مورد ارز ممنوع و بشدت از آن جلوگیری شد. سفر به خارج ممنوع بود مگر با اجازه دولت برای معاملات تجاری یا تحصیلی… دولت بر ارز کمیاب نظارت مطلق داشت و تخلف از آن مجازات اعدام داشت.