یک فعال سیاسی گفت: برخی از آقایان فکر می کردند میدان جنگ است، متاسفانه ادبیات برخی از افسران ما تبدیل به ادبیات جنگ شده است. این ادبیات جامعه شناختی نیست که بتواند آسایش، آرامش و عشق را برای جامعه به ارمغان بیاورد.
اشرف بروجردی، فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که امروزه بحث حجاب به موضوعی مورد بحث بین جامعه، حکومت، فعالان سیاسی و نهادها تبدیل شده است. در این صورت چه راهکاری برای تامین رضایت نظر مردم و عرف جامعه وجود دارد؟ بحث حجاب توسط مسئولان، کارشناسان و عموم مردم به گونه ای است که گویی تمام مسائل و مشکلات جامعه در این بحث خلاصه می شود.
و افزود: به نظر من وقتی مسئولین راه حل می دهند و پیشنهاد می دهند و قانون می گذارند اشتباه است. جامعه در حال حاضر درگیر مسائل اقتصادی و پرهزینه است و در یک کلام درگیر هویت خودش است. چون خود را متعلق به این سرزمین می بیند و شرایط زندگی آنقدر سخت شده است که ترجیح می دهد سرزمینش را ترک کند و مهاجرت را انتخاب کند که این از آمار مهاجرت هم مشهود است.
وی گفت: بنابراین کاملاً مشخص است که کارکنان و مدیران ارشد ما یا به عبارتی برخی از مدیران ناکارآمد که امروز مسئولیت را بر عهده گرفته اند، قبل از هر چیز باید شناخت کافی از جامعه داشته باشند. برای یک مدیر، انسان شناسی یک اصل است. اگر مدیری نداند مخاطبش کیست، با چه کسی صحبت می کند و طرف مقابلش چه ویژگی هایی دارد، معلوم است که ناکارآمد است. وقتی می گوییم ناکارآمد می گویند چرا این حرف ها را می زنی و مدیران ما بهترین و تواناترین مدیران بعد از انقلاب هستند و کارهای فوق العاده ای انجام می دهند. آمار غلط و بی ربط داده می شود. آماری از عملکرد کار ارائه می شود که یک درصد آن قابل اجرا نیست و در جامعه اجرا نشده است. یعنی می ماند و فقط در قالب شعار و حرف گفته می شود. به نظر من همه این موارد نشان دهنده آدرس غلط و کد غلط جامعه است تا مردم احساس کنند دولت همه مشکلات را حل کرده و حالا به بحث حجاب رسیده است که باید حل کند.
بروجردی همچنین گفت: در مورد اصل بحث حجاب می دانید که بسیاری از صاحب نظران، اهالی علم، حتی علما و مجتهدین با این روش و رویه و همچنین با رمزهایی که از بدو اسلام و پیامبر اکرم (ص) ارائه شده است مخالف هستند. زمان در تاریخ اسلام این را نشان می دهد، در مقوله حجاب، هیچ گاه با مردم به عنوان مشکل در این زمینه برخورد نشده و در هیچ مقطعی از تاریخ با چنین مشکلی مواجه نشده اند. به جز دوره تاریخی رضاشاه که برعکس عمل شد و سعی شد حجاب برداشته شود و مردم بی حجاب شوند. بنابراین، پیش از این تاریخ، سوابق نشان می دهد که حجاب هرگز به عنوان یک موضوع مطرح نبوده است.
وی افزود: به همین دلیل می گویم این آدرس اشتباهی است که مسئولان داده اند تا مشکل را خیلی بزرگ جلوه دهند و بگویند همه مشکلات حل شده و فقط الان بحث حجاب باقی مانده است. عده ای با طرح بحث حجاب نوعی اشتغال ذهنی برای جامعه ایجاد کرده اند تا ذهنیت افراد از مسائل اصلی زندگی آنها منحرف شود، کمتر به این مسائل فکر می کنند و در مقابل فشارهایی که به آنها وارد می شود مقاومت می کنند.
بروجردی در پاسخ به این سوال که فرمانده انتظامی کشور درباره نظام کنترل حجاب صحبت کرده است. اجرای چنین معضلی چه آثار و نتایجی دارد و آیا این مسیر را به عنوان راه حل می پذیرید یا این رفتار باعث ایجاد شکاف بیشتر در جامعه می شود، وی گفت: آقای سردار راضن قبل از این یک دوره رئیس پلیس تهران بود. اصطلاح ما همه تعبیرهایی از آن هستیم ما جمله برخورد با مردم، برخورد با جنبش های خیابانی، برخورد با برخی مشکلات را که آنها به کار بردند را به خاطر می آوریم. وظیفه پلیس تامین امنیت است. وظیفه پلیس این نیست که با گفتن اینکه اگر کار بدی کردی، تو را برمی دارم، کتک می گیرم و حبس می کنم، بلاتکلیفی ایجاد کند. وظیفه پلیس تامین امنیت و آسایش مردم است. پلیس باید بتواند از جان، حیثیت و شرایط زندگی مردم محافظت کند، این وظیفه پلیس است. و نه اینکه بیایم تهدیدش کنیم که بهش تذکر میدیم، بعد میفرستیمش زندان، برایش پرونده تشکیل میدیم و ماشین رو توقیف میکنیم.
و افزود: این ادبیات از کجا می آید؟ تعبیر من این است که این ادبیات به این دلیل است که برخی فکر می کنند وقتی می خواهند امنیت ایجاد کنند باید با آن برخورد کنند. یادم هست در زمان آقای احمدی نژاد یک کار علمی و پژوهشی روی کلمه برخورد انجام دادیم. متوجه شده ایم که وقتی در همه موضوعات از این کلمه استفاده می شود، مثلاً این جمله که اگر فلان کار را انجام ندهی، دستخوش کار می شوی، تأثیر این کلمه در افزایش سطح خشونت در جامعه بسیار مشهود است. ، واضح و آشکار است. در یک برهه تاریخی که از این کلمه استفاده می شد، دیدیم که این کلمه در رفتار خشونت آمیز برخی افراد در دعواهای خیابانی، در جامعه، محله و حتی در خانه تاثیر دارد که چقدر در افزایش خشونت موثر است.
وی تصریح کرد: فکر می کنند اگر این کلمه را به کار ببرند و بگویند رسیدگی می کنیم، امنیت ایجاد می کند. در واقع با استفاده از این واژه خشونت را در جامعه تقویت می کنیم. استفاده از این کلمه خشونت را افزایش می دهد، مردم را به شورش می کشاند. این امر مردم را نسبت به دولت و نظام و اعتمادی که باید بین مردم و دولت ایجاد شود بدبین می کند. همه این موارد حاصل این نوع نگاه ها و برخوردهای غلطی است که اتفاق می افتد، آقایان فکر کرده اند اینجا میدان جنگ است، متاسفانه ادبیات برخی از کارمندان ما تبدیل به ادبیات جنگ شده است. این ادبیات جامعه شناختی نیست که بتواند آسایش، آرامش و عشق را برای جامعه به ارمغان بیاورد. پلیس ما باید از جان و امنیت ما و اتفاقاتی که برای ما می افتد محافظت کند، نه برعکس.
بروجردی در پاسخ به این سوال که زیرساخت های این مشکل از نظر فنی تا چه حد قابل دسترسی است و چه تضمینی وجود دارد که این مشکل به دلیل خطاهای احتمالی مشکلات بیشتری ایجاد نکند، گفت: منظور شما این است که خودروها را به پارکینگ پلیس ببرید یا جلساتی از این قبیل. به وقوع پیوستن. طبق آنچه اعلام کردند، این روند عموماً افراد را بدبین، عصبی و ناراحت می کند. شما می دانید که این ملت زحمات زیادی ندیده است، 8 سال جنگ را پشت سر گذاشته، سال ها محرومیت و تحریم را تحمل کرده است. همه چیز تحت فشار است. این فشار از سوی دولت به چه معناست؟ آیا واقعا شرایطی برای این کار وجود دارد؟ آیا این موارد اصلاً مؤثر هستند و آیا می توانند مؤثر باشند؟ به نظر من نتیجه این رفتار بیشتر تقابل آمیز خواهد بود. مردم نسبت به مسئولان به ویژه پلیس بی اعتماد خواهند شد و این بسیار مضر است.
وی تصریح کرد: گفتی زیرساخت هایش موجود است؟ قطعا نه. فرض کنید تعداد معینی از افراد در طول روز بدون حجاب در ماشین خود هستند. چند جای پارک دارید که بتوانید ماشین های مردم را در آن نگهداری کنید؟ این نتیجه سخن گفتن از روی نادانی است. باید ارزیابی درستی از وضعیت و شرایط جامعه داشته باشیم تا بتوانیم این روند را به سرانجام برسانیم، راه حل بدهیم و شرایطی را برای جامعه فراهم کنیم که مردم علاقه مند شوند و به دنبال خروج از مرزها نباشند.
وی افزود: نمی دانم چرا از این تجربیات استفاده نمی کنیم. در حالی که همیشه در گوش ما آویزان است که “من سعی کردم مشکل را حل کنم”. هر کس امتحان کند به بیراهه رفته و پشیمان شده است. ما در ضرب المثل های خود داریم که تجربه کردن افراد با تجربه اشتباه است. این بدان معنی است که هر کسی که سعی در تجدید نظر در آنچه قبلا انجام شده است، اتلاف وقت، انرژی و سرمایه جامعه (یعنی مردم) است. ما بر در و دیوار و سنگ و چوب اختیار نخواهیم داشت، اختیار بر مردم است یعنی مردم را بیاوریم و این می تواند نتیجه کار باشد.
بروجردی در پاسخ به این سوال که آیا در برخی از کشورهای اسلامی شاهد مصادیق اعمال حجاب هستیم و تا چه اندازه می توان از این مصادیق استفاده کرد، گفت: جامعه ما هم همینطور بود، یعنی هیچکس بدون حجاب حساسیت خاصی نسبت به آنها نداشت. حجاب بود و مردم کم کم از خود خجالت می کشیدند. اگر می خواهید و می توانید جامعه را به سمت انتخاب حجاب هدایت کنید و راه درست را به مردم نشان دهید، قطعاً باید در جلسات گفت وگو، بحث و تبادل نظر به نتیجه روشنی برسید. در واقع اگر یک زن محجبه با دیگران رفتار شایسته ای داشته باشد و نه مثل زنی که در اتوبوس موبایلش را در می آورد و فیلم می گیرد و دختر فیلمبرداری شده به زندان می رود، شاهد این رفتارها نخواهیم بود.
وی افزود: مردم باید بیاموزند که خشونت راه موفقیت نیست. اعمال خشونت آمیز باعث هرج و مرج، سردرگمی و آسیب به جامعه می شود. زیرا در بسیاری از کشورهایی که امروزه به عنوان کشورهای اسلامی مانند مالزی و کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند عمان می شناسیم، فردی که حجاب دارد، بی حجاب است و بی حجابی، بی حجاب است. در بسیاری از کشورها وقتی آزادی انتخاب وجود دارد، چون ما ملتی مسلمان هستیم و مسلمانان نسبت به مبانی اعتقادات دینی خود حساس هستند، به تدریج به سمت پوشش مناسب روی می آورند و متأسفانه این نوع رفتارها آسیب بیشتری به جامعه وارد می کند.