هشدار حکیمانه دکتر روازاده در مورد روش های غلط کاشت درخت و حفظ فضای سبز

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ حکیم دکتر حسین روازاده; دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران با اشاره به اینکه کاشت درخت اصول خاص خود را دارد، گفت: ابتدا باید بگویم با دیدن برخی کارها در خیابان ها، بزرگراه ها، پارک ها و باغ ها جای تعجب است. چرا برخی از مدیران مناطق سبز و شهرداری ها با الفبای درختکاری و ایجاد فضای سبز استاندارد آشنایی ندارند! وقتی برخی از کارگران شهرداری از شما می پرسند چقدر به عنوان باغبان تجربه دارید؟ می گویند بیکار بودیم یا شغل دیگری داشتیم و بر اساس آشنایی به ما پیشنهاد کار در شهرداری و محوطه سبز شد. یعنی اکثر افرادی که در فضای سبز شهرداری ها کار می کنند سابقه کاری مرتبط با باغداری و درختکاری نداشته اند در حالی که مبحث محوطه سازی، آبیاری، نشاء درخت، تشخیص درختان از یکدیگر موضوعی تخصصی است. آبیاری درختان در زیر نور آفتاب داغ باید ممنوع شود. در گذشته شب ها را برای آبیاری انتخاب می کردند که دلیل علمی هم دارد. یا آب نباید با تنه درختان تماس پیدا کند، برخی از درختان ده ها متر از تنه آنها فاصله دارند.

چندین دهه پیش هزاران درخت کاج تراریخته در اطراف تهران در چیتگر کاشته شد. درست در کنار پایتختی که قرار بود به ریه تهران تبدیل شود، هزاران درخت کاج در پارک چیتگر کاشته شد که علاوه بر تصویر زشت این درختان، خاک و هوا را نیز آلوده کرد. کاج بومی ایران نیست و کاشت آن باعث رشد گیاهان در اطراف درخت نمی شود و دی اکسید کربن زیادی در هوا آزاد می کند. ریشه آن آهک تولید می کند، بعد از 50 سال قطر آن بیش از ده سانتی متر نیست. از معایب کاج تراریخته این است که حتی گنجشک هم روی آن نمی نشیند. تصمیم اشتباهی که باید اصلاح می شد. بیش از دو دهه است که با تلاش فراوان و از طریق مجلس شورای اسلامی توانسته ایم از کاشت درختان کاج تراریخته در جنگل ها و مراتع جلوگیری کنیم، اما چون اگر به همین منوال پیش برود، تولید داخلی کاهش می یابد و غربی ها متضرر می شوند. محکومیت آن با چراغ سبز و مجوز به شهرداری های کشور به ویژه اطراف شهرها. اطراف شهرهای پر از درخت کاج به دلیل ممنوعیت کاشت کاج در جنگل ها و مراتع این دروغ به شهرها سرایت کرد. درختان کاج و سرو ایرانی به خصوص سرو شیرازی تایید شده است، مشکل ما از درختان کاج تراریخته است.

وی افزود: گفتگوی اصلی با کسانی است که در مدیریت فضای سبز شهرها اهل سیاست هستند. شهری مانند تهران تمایل به کاشت درختان مفیدی مانند توت و گیلاس دارد. در تهران قدیم کوچه باغ هایی داشتیم که شکوفه های گیلاس در آن جا مانده بود و عطر فوق العاده ای در فضا می پیچید. چرا افرا را که زیبا، بادوام و مفید برای خاک و آب و هوای اطراف است نکارید؟ تهران به شهر چناران معروف بود. چنار در تابستان بیشترین خنکی را به محیط می دهد و در زمستان کمترین گرما را جذب می کند. نمی شد در تمام خانه هایی که حیاط داشت، انجیر یا توت نکارید! میوه هایی که این درختان به ساکنان خانه می دادند برای سلامتی بسیار موثر بود. اما اکنون دیده می شود که در حیاط خانه ها و ساختمان های بلندمرتبه حیاط دار درختان بی ثمری مانند کاج و سرو کاشته می شود! این بد سلیقه باید در جایی با سیاست درست اصلاح شود.

دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران با اشاره به اهمیت سیاست گذاری صحیح گفت: شهرداری ها و شوراهای شهر هر منطقه و شهر باید درختان میوه و گونه ها را بر اساس اقلیم، خاک، اقلیم و گیاه شناسایی و کاشت کنند. به درستی. هیچ کس حق ندارد مهاجمی را از خارج وارد کند. کاشتی که می تواند خاک را برای چندین دهه یا حتی برای همیشه از بین ببرد.

حکیم دکتر روازاده خاطرنشان کرد: البته کاشت صحیح درختان و گیاهان نیز باید در دستور کار قرار گیرد و بند به بند طبق قوانین و بخشنامه های مدون تبیین و اعمال شود. نحوه کاشت، کود دهی، آبیاری و هرس درختان، هر کدام اصول خاص خود را دارد. در نجاری ابتدا نباید خاک را روی ریشه ریخت، بلکه ابتدا باید سوراخ را با آب پر کرد و بعد از اینکه چوب را در آن گذاشتیم باید خاک را روی آن بریزیم تا درختی بزرگ، پربار و کم ضرر درست شود. . ، در برخی موارد فقط بدون آفات. حتما چاله را حداقل یک روز قبل حفر کنید و آن را با آب پر کنید تا زمین نرم شود. هنگام کاشت، باید دوباره آبیاری کنید.

وی همچنین گفت: به درخت کود نمی دهند، بلکه از گودال حفر می کنند و در صورت وجود خاکستر کمی کود مفید (کود گاوی ممنوع است) اضافه می کنند. در فرهنگ نیاکان ما کود دادن به درخت تعریف خاص خود را دارد و هرگز به پای درخت پرتاب نمی شود. روشی که اکنون می بینیم کاملاً اشتباه است، همانطور که کود به درختچه ها و درختان در پارک ها و خیابان ها اعمال می شود. در اطراف تنه نباید از کود استفاده شود. لازم به ذکر است که کود مستقیماً برای درخت مفید نیست و باید ابتدا به سم (خاکستر و کود دامی) تبدیل شود و سپس مصرف شود. خاکستر از سوزاندن برگ های درخت در هنگام هرس به دست می آید. کود باید کود، کود کبوتر یا کود برگ درخت و مانند آن باشد.

دبیر کل جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران یادآور شد: متأسفانه برای از بین بردن آفات درختان از سموم خطرناک استفاده می شود اما نمی دانند که مهمترین سموم در همین درخت است. شاخه های درخت را داخل گودال می انداختند.علاوه بر زغال، خاکستر نیز تولید می شد. این خاکستر نیز ادعای مسمومیت برای انسان است. دستورالعمل ها نیز ساده هستند. برای هر کیلوگرم خاکستر ده کیلوگرم آب مخلوط کنید. وقتی جا افتاد آب تمیز را داخل سمپاش بریزید و روی درختان بپاشید و درخت خوب می شود.

وی در پایان گفت: برای تمامی مراحل کاشت درخت و نگهداری از آنها در فرهنگ خود اصول و روش هایی داریم که هم موثر و هم برای محیط زیست مفید است. ما باید نیکوکاری را یاد بگیریم نه نیکی کردن، به قول خودشان خوب حرف زدن یعنی خوب حرف زدن. وقتی در فرهنگ آبا و اجدادی سرزمین ایران گنجینه درختکاری و کشاورزی اساسی را داریم، چرا باید از روش های نادرست و مضر استفاده کنیم و بودجه کلانی را برای این اعمال نادرست از دست بدهیم. آمادگی کامل داریم که این روش ها را به تمامی نهادهای شهر، شهرداری ها و شوراهای شهر منتقل کنیم تا دیگر شاهد استفاده از روش های غلط در فضای سبز شهری نباشیم.

انتهای پیام/