روز جدید روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: دفاع از نظام جمهوری اسلامی که وظیفه همگان است، روشی صوری متفاوت با برخوردهایی دارد که این روزها قبل از پدیده حجاب و بی حجابی مطرح می شود.
شکی نیست که تمایل برخی زنان و دختران به ترویج حجاب با برداشتن روسری و برخی حرکات دیگر یک اقدام برنامه ریزی شده است. نباید به این پدیده به عنوان یک حادثه نگاه کرد و نباید از اهداف پشت آن غافل شد.
همچنین نوع مواجهه با این پدیده که از چند روز پیش آغاز شد و در قالب های مختلف از جمله مواضع شفاهی در برخی از نماز جمعه ها و رسانه ملی خود را نشان داد نیز قابل توجه است. در مشهد دستور منع ورود زنان و دختران بی حجاب به مترو هیچ منطقی ندارد جز اینکه این دستور با واکنش منفی مسئولان اجرایی مشهد مواجه شد. در مرکز استانی دیگر، فرماندار شهرستان دستور جداسازی اتاق کارکنان را صادر کرد و گفت که این جداسازی به سایر نقاط شهر نیز کشیده می شود. در سایر موارد نیز صحبت از خودداری بانک ها از پذیرش مشتریان بی حجاب به گوش می رسد که البته هنوز خبری از اجرای این دستورات نیست.
رئیس جمهور در جلسه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز خواستار اجرای قانون حجاب شد. اگرچه این الزام در چارچوب قانون مطرح شده و الزامی خارج از مقررات معمول نیست، اما اجرای آن مستلزم پیش نیازهایی است که باید رعایت شود.
نکته اصلی و بسیار مهم در مورد موضوع حجاب و اجرای موفق احکام دینی این است که با تمرکز بر معلول و نادیده گرفتن علت هرگز نمی توان به نتیجه رسید. علت اینکه پس از گذشت 42 سال از تاسیس نظام جمهوری اسلامی، همچنان مسائلی مانند حجاب به عنوان معضلات اجتماعی مطرح می شود و اگرچه مسئولان در سطوح مختلف هر از چند گاهی برای حل آن تلاش می کنند، اما دلیل آن این است که هرگز به این موضوع نرسیده اند. دریابید که چه چیزی باعث شده چنین مشکلاتی حل نشدنی باقی بماند. ما ادعا نمی کنیم که آنها دلایل را نمی دانند، ادعای ما این است که آنها را درست می دانند، اما اراده ای برای برخورد با آنها ندارند. طبیعتا تا زمانی که به این ریشه ها رسیدگی نشود، این مشکلات برطرف نخواهد شد.
ابهامات رفتاری و کلامی، مفاسد اقتصادی، افزایش مستمر فاصله طبقاتی، افزایش تبعیض، عدالت دست نیافتنی، جنگ قدرت، افزایش قیمت ها و مشکلات معیشتی از جمله عواملی است که مردم را به اجرای دستورات دینی و فرهنگی و حتی تمکین به قانون کاهش می دهد. این عوامل به متضاد خود تبدیل می شوند، یعنی. رفتار و عمل یکنواخت می شود، فساد اقتصادی از بین می رود، شکاف طبقاتی وجود ندارد، تبعیض از جامعه محو می شود، عدالت حاکم می شود، مبارزه برای قدرت جای خود را به اتحاد و همکاری می دهد و گرانی ها و موانع معیشتی از بین می رود و مردم درگیر می شوند. رونق، میزان پذیرش توصیه های دینی، مقررات فرهنگی و رعایت قانون لحظه به لحظه افزایش خواهد یافت. این رابطه مستقیم نافرمانی مذهبی و فرهنگی با شرایط حاکم بر کشور در عرصه های مختلف به ویژه وضعیت اقتصادی، واقعیتی است که نمی توان انکار کرد.
مردم ایران بسیار مذهبی، قانون مدار و با اخلاق هستند. با همراهی این افراد می توان بزرگترین امور سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و… را فتح کرد. همانطور که امام خمینی(ره) فرمودند مردم ایران بهتر از مردم زمان پیامبر اسلام هستند. با همت این افراد بود که رژیم فاسد و وابسته سلطنت سرنگون شد، نتیجه جنگ تحمیلی 8 ساله به نفع کشورمان بود، محاصره اقتصادی و فشار سیاسی و تبلیغاتی را شکست دادیم. نظام جمهوری اسلامی را همین مردم در برابر توطئه ها و حملات رنگارنگ حفظ و تقویت کردند. این افراد همچنان مایل به پایبندی به این سیستم هستند و به شرط وجود اراده برای ریشه‌یابی علل نارضایتی.
پاسداری از نظام جمهوری اسلامی که وظیفه همگان است، راهی رسمی دارد، متفاوت از برخوردهایی که این روزها قبل از پدیده حجاب و بی حجابی مطرح می شود. اینها با عاقبت برخورد می کنند و به جایی نمی رسند، راه حل را فقط باید در برخورد با علت جست و جو کرد. بازگشت به عدالت همه جانبه (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، قضایی) اطمینان مردم به اصل نظام را تضمین می کند و در این صورت است که خود مردم جدا از رعایت قانون و احکام دین با هر پدیده ای که بر خلاف قانون و احکام دین باشد برخورد کنند، پاسخ خواهند داد.