تیم ملی فوتبال ایران قرار است بامداد 16 خرداد در ونکوور کانادا به مصاف تیم ملی کانادا برود، کانادا این روزها برای تیم ملی بهتر و مفیدتر است. در همین رابطه مارکار آقاجانیان، دستیار کی راش در تیم ملی ایران در گفتگویی به تحلیل و تفسیر این موضوعات می پردازد که در ادامه می خوانید:
* همانطور که همه می دانید، وضعیت به طور کلی خیلی خوب نیست. خدا را شکر اما بازی با کانادا در این شرایط است اما به هر حال شرایط برای تیم ملی جالب نیست و همه چیز حل نشده است. به هر حال فدراسیون فوتبال رئیس جمهور ندارد، اما کار تیم ملی نباید بخوابد و باید در این زمینه دست به دست هم دهند، اما باید شرایط برای تیم ملی پیش باشد. به هر حال اوضاع خوب نیست چون برنامه ها مشخص نیست و آقایان در این شرایط نمی دانند می خواهند چه کار کنند.
* در مورد کانادا چیز زیادی نمی دانم، چون فوتبال این کشور را ندیده ام، اما زمانی که نتایج این تیم را دنبال کردم، دیدم که نتایج خوبی دارد، هرچند در یک گروه برای جام جهانی رقابت می کند. که شامل ایالات متحده آمریکا و مکزیک نیز می شد به عنوان یک رهبر به جام جهانی صعود کرد. بنابراین فکر می کنم او کار خوبی انجام داد که توانست به صدر چنین گروهی صعود کند و این نشان می دهد که این کشور برنامه ریزی خوبی برای فوتبالش دارد و طبیعتا تیم قابل احترام و خوبی است.
* نمی توان گفت که تیم های ملی کانادا و آمریکا شبیه هم هستند، اما به هر حال در یک منطقه، گروه و گروه هستند و این ممکن است تاثیر داشته باشد، مانند تیم های آفریقایی که از نظر فنی شمال. آفریقا با آفریقای جنوبی زمین به آسمان با آنها نیز متفاوت هستند.
* در آن زمان بازی های بزرگی هم انجام دادیم مثل شیلی یا سوئد. اتفاقاً قبل از جام جهانی 2018 با تیم هایی مثل تونس، الجزایر و ترکیه بازی دوستانه ای انجام دادیم که فکر می کنم به اندازه تیم خودشان بودند. این دیدارها به تیم ما کمک کرد تا با هماهنگی و آماده سازی تیم ملی برای جام جهانی روسیه به خصوص بازی با ترکیه که آخرین بازی رسمی ما قبل از جام جهانی بود، آماده شود. البته امسال باید با تیم ملی فوتبال یونان در همین ترکیه بازی می کردیم اما به دلیل مشکلات سیاسی که ترکیه و یونان داشتند، یونانی ها حاضر نشدند به ترکیه سفر کنند و این مسابقه را برگزار کنند. با این حال اگر آمار دیداری که با ترکیه داشتیم بیرون بیاید، با توجه به اینکه این آخرین بازی دوستانه ما قبل از سفر به روسیه بود، کمک زیادی به ما کرد. اگرچه بازی را 2-1 باختیم، اما این دیدار حدود 50 درصد آرنج ما و ترکیب ما برای جام جهانی را تغییر داد و این یعنی برگزاری این دیدار، ضعف های تیم ملی را بیش از پیش آشکار کرد. در واقع روزهای آماده سازی خوبی را در روزهایی که کیروش هدایت تیم ملی را بر عهده داشت، داشتیم.
* کیروش همیشه معتقد بود که بازی کردن بهتر از بازی نکردن و از دست دادن فیفا است، کما اینکه قبل از جام جهانی چندین فیفا را از دست دادیم.
* مطمئن باشید کشورهایی مثل ژاپن و کره جنوبی در همین آسیا این مشکلات را ندارند و به نوعی برنامه های خود را پیش می برند. آنها نگاه نمی کنند که مربی شان بعد از جام جهانی کیست و سرمربی فعلی است یا شخص دیگری، بلکه کار را جلو می برند. فکر می کنم هیچ وقت برنامه بلندمدتی برای بازی های دوستانه تیم ملی نداریم و به صورت سیستماتیک به این موضوع نمی پردازیم.
* ما در دوران مربیگری شیلی مقابل شیلی بازی کردیم که در کوپا آمریکا قهرمان شد و برای آماده سازی ایران به میدان رفت و بعد دوباره برد و تیم ملی در اوج بود. بیشتر و بهتر از این تیم که باید با کدام تیم بازی می کردیم که بگوییم کیروش یکی از مسابقات بزرگ فراری است، اصلا چنین چیزی وجود نداشت. مشکلاتی که بهت گفتم چگونه می خواستیم با آنها بازی کنیم؟
* حالا به برزیل می گویید ما هم پول داریم، وقتی هوادارانش پر هستند، چطور می خواهیم با آن بازی کنیم. نکته آخر این است که وقتی با آرژانتین همگروه بودیم باید با کشوری مثل برزیل بازی می کردیم، مثلاً در جام جهانی 2014 که با بازی با تیم قدرتمندی از آمریکای جنوبی یک شبیه سازی بسیار خوب ایجاد می شد. اما به دلایلی که ذکر کردم این اتفاق نیفتاد. آن زمان هم همین مشکلات مالی وجود داشت و برنامه هایشان کامل بود و داستان هایی که گفتیم در آن زمان بوده و هست، یعنی این مشکلات همیشه بوده و هست.