پرداختن به همه مسائل نتیجه پرهیز از مطالعه عمیق است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ هر چیزی اثر و عوارضی خواهد داشت؛ چه مثبت، چه منفی. یکی از مشکلاتی که در سال های اخیر در جامعه بدیهی و البته نگران کننده است، دوری مردم از کتاب و تأثیرات عمیق و مهم آن است. با حسن بنیانیان، رئیس سابق حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای عالی انقلاب فرهنگی و کارگردان پیشکسوت عرصه های مختلف جمهوری اسلامی گفت وگو کرده ایم. بخش هایی از این گفتگو را در ادامه می خوانید.

ظلم به فرهنگ و کتاب

بنیان گفت: در بحث ضعف مطالعه و کتابخوانی دلایلی وجود دارد که به عواقب عمیق و جدی موانع توجه نشود که برخی از آنها به حاکمیت فرهنگی جامعه مربوط می شود. شیوه های پایدار جامعه و غیره مانند چسبی است که اجزای مختلف را به هم متصل می کند و نقش مهمی در افزایش استحکام جامعه در سطوح مختلف دارد. متأسفانه در سیاست فعلی فرهنگی کشور، فرهنگ و کار فرهنگی به برپایی شعائر دینی و گاهاً آثار هنری خلاصه می شود; یعنی فرهنگ هویت خود را از اهمیت فراوان به درجه دوم تغییر داده است.

وی افزود: برای بهبود مسائل رفتاری و فرهنگی، قوانین و مقررات به تنهایی قدرت اجرای آن را ندارد. بلکه بخشی از آن نیازمند آموزش است و بی شک «کتاب» سهم زیادی در تربیت فکری و فرهنگی افراد و اقشار جامعه دارد. اگر مدیری در قبال مشکل فرهنگی دفتر خود و زیرمجموعه خود احساس مسئولیت کند، به عنوان ابزاری برای دستاوردهای فرهنگی وارد بحث کتابخوانی می شود. او ممکن است کتاب تولید و توزیع کرده باشد و یک زنجیره پیوسته از آموزش ایجاد کند. بنابراین در وهله اول باید به ضرورت آموزش فرهنگی از طریق آموزش توجه کرد.

کتاب، ابزار شکنجه

مدیر سابق حوزه هنری ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که باعث شده مردم ما به سمت کتاب روی نیاورند نگاه بلندمدت آنها به کتاب است. متأسفانه این تجربه رایجی است که بسیاری از اقشار جامعه از سر گذرانده اند و آن این است که کتاب به ابزار شکنجه تبدیل شده است. اجبار افراد به یادآوری و نوشتن چندین بار در مورد آن باعث ایجاد احساس انزجار و نفرت طولانی مدت از کتاب در ناخودآگاه افراد شده است. به عبارت دیگر، «اجبار» به خواندن کتاب، حتی برای امتحان و نمره، تصویر جالبی از کتاب و کتابخوانی ایجاد نکرده است. در برخی از کشورهای مختلف، کتاب‌های درسی در مدارس به حداقل رسیده و با اتخاذ سیاست‌های آموزشی، دانش‌آموز را به سمت عوارض سوق می‌دهد و این امر مطالعه را برای کودک و نوجوان شیرین می‌کند. زیرا نیازهای خود و رفع موانع و چالش ها را در کتاب جستجو می کند.

بنیانیان گفت: زمانی که این نیاز فکری و فرهنگی به دلایلی برآورده می شود، بهانه های مختلفی برای توجیه کم و نخواندن کتاب در طول روز مطرح می شود. کمبود وقت و گرانی کتاب یکی از دلایل اصلی و به عبارتی بهانه هایی است که مردم برای کتاب نخواندن می آورند. البته باید در ارائه کتاب نقاط ضعفی مانند تبلیغات و محتوای آثار و … را نیز در نظر گرفت نه اینکه همه تقصیرها به گردن مخاطب انداخته شود.

نظرات غیر تخصصی نتیجه دوری از کتاب است

وی افزود: زمانی که پژوهشی صورت نگیرد و افراد از نظرات تخصصی و صحیح به دور باشند و نتوانند تحلیل مناسبی از مطالعه به دست آورند، شاهد گسترش ناامیدی در جامعه خواهیم بود. به گونه ای که نظرات غیرکارشناسی و واقعی افراد و افراد جامعه به نوعی پمپاژ ناراحتی و نارضایتی در جامعه است. اهالی نانوایی برای اقتصاد جامعه نسخه می نویسند و ایران را با ویرانی ناعادلانه مقایسه می کنند و فضای عمومی را تلخ و ناخوشایند می دانند! وقتی کتابخوانی نباشد، وقتی فضای کتاب از زندگی اجتماعی ما دور باشد، قطعاً با نظرات سطحی و غیرواقعی افراد مواجه می شویم که ممکن است در حد نظر و انتزاع باقی نماند و به تصمیم گیری منجر شود. به عبارت دیگر، اظهار نظر در همه امور و اظهار نظر در همه امور، ثمره دوری از فضای کتاب و مطالعه است; زیرا اهل کتاب و فعالیت های فرهنگی می داند که ما نباید در مورد همه مسائل اظهار نظر کنیم و فقط باید در مورد آنچه که او مطلوب می داند صحبت کنیم.

انتهای پیام/