پسرفت رسانه ای

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ از بلاغ نقل می کنم; آیا تا به حال واژه پسرفت و عقب ماندگی را شنیده اید؟! شاید این کلمه را بارها در زمینه های مختلف شنیده باشید. اما واکنش رسانه ها کمتر شنیدنی است. بد نیست بدانید افرادی در دنیای رسانه وجود دارند که هنوز به سال های قبل از انقلاب اسلامی ایران برمی گردند و به دنبال دستمالی کهنه ای به نام شاهشاهی و رژیم طالب برتری سلطنتی هستند. در قرن بیست و یکم مردم آزادیخواه به نظامهای استبدادی و دیکتاتوری توجهی ندارند. بسیاری از شبکه های ماهواره ای مخالف جمهوری اسلامی نمونه چنین دیدگاهی هستند. در این میان، شبکه های به اصطلاح سلطنت طلب نماد آشکار واکنش های رسانه ای هستند.

برای درک بهتر این موضوع کافی است نگاهی به نظام های سیاسی امروز جهان بیندازیم تا ببینیم بسیاری از آنها تحت عنوان دموکراسی حتی به صورت ظاهری و دروغین ظاهر می شوند. در حالی که مدار رسانه ای سلطنت طلب همچنان از حامیان سلسله ای محسوب می شوند که تحت عنوان پهلوی به مستبدانه ترین شکل ممکن بر این کشور حکومت می کردند.

نشانه های عقب ماندگی، «اعلیحضرت»، «شاهنشاه آریامهر»، «علی حضرت همایونی»، اینها تنها بخشی از سخنان مضحکی است که بارها و بارها توسط این شبکه های ماهواره ای درباره آخرین دیکتاتور ایران تکرار می شود. حرف هایی که معلوم نیست با چه هدفی توسط این رسانه ها تکرار می شود. چرا که خودشان می دانند که محمدرضا پهلوی مانند دیگر دیکتاتورهای تاریخ فراموش شده و در ذهن مردمی که سال ها توسط او شکنجه شده اند مدفون شده است.

از طرفی بحرانی که این شبکه ها دارند در نوع و نحوه تنظیم برنامه های پخش شده توسط آنهاست، بنابراین به جرات می توان گفت در پایین ترین سطح اجرا قرار دارند.

قدرت و سروصدا رفتار همیشگی آنهاست، به گونه ای که حتی نمی توانند تحلیل مناسبی به بیننده ارائه دهند و بیشتر اوقات با این نوع رفتار سعی در جذب بیننده دارند.

شایان ذکر است تفاوت هایی که بین برخی از آنها وجود دارد و حتی گاهی اوقات به یکدیگر توهین می کنند بنابراین سرزنش یکدیگر امری عادی است.

اما در کنار همه این مسائل، گاه در برخی از آن ها به آرمان های سیاسی و مذهبی مردم ایران به شکلی وقیحانه و بی شرمانه توهین می شود.

حتی آداب و رسوم معمول رسانه ها دیگر در این شبکه ها دنبال نمی شود. آداب و رسومی مانند حفظ ادب و احترام به مقامات یک کشور که بارها در این شبکه ها مطرح شده است.

جالب تر از همه این است که هر روز بسیاری از آنها خود را به عنوان یکی از ناجیان ایرانی معرفی می کنند که به زودی به کشور ما می آیند و ایران را آزاد می کنند! این در واقع بازی با ذهن بیننده و بی احترامی به اوست! حال باید با تمام وجود اعلام کنیم که نظام جمهوری اسلامی عملاً کوچکترین خطری از سوی این شبکه ها احساس نمی کند چرا که چگونه این شبکه ها که هنوز آداب و رسوم اولیه رسانه ها را نمی شناسند می خواهند به کشور ما آسیب برسانند. و سیستم؟ شبکه هایی که حتی نمی توانند یک پیام عادی سیاسی را به مخاطبان خود برسانند، قطعا تاثیری نخواهند داشت.

از سوی دیگر، نکته ای که در بین این شبکه ها به طور گسترده گسترش یافته و به عنوان یک اپیدمی ملی و همیشگی در بین آنها وجود دارد، بی توجهی آنها به میزان مشروعیت و محبوبیت بالای حکومت ماست که نشان از حمایت بی چون و چرای مردم دارد. و این مشکل باعث شکست دائمی آنها شده است. هر چند خودشان هم به این موضوع واقف هستند و می دانند که سال هاست در خانه را می کوبند.

سیاوش رسولی – کارشناس مسائل سیاسی

انتهای پیام/