پوچی فرهنگ غنی ایرانی در طراحی مد برای جامعه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ مد واژه ای است که در صحبت هایمان زیاد از آن استفاده می کنیم و شاید حتی معنای واقعی آن را در مسائل روزمره، خرید وسایل منزل و چیدمان آنها، طراحی نقشه های ساختمانی و… به خصوص در ظاهر شخصی، در استایل سازی ندانیم. از مو، و همچنین نوع و نوع لباسی که می پوشید We Wear.

مسئله مد امروزه بیش از هر زمان دیگری در لباس و ظاهر مطرح شده است و در طراحی و دوخت لباس ها شاهد هستیم که هر روز طرح های جدیدی در بازار عرضه می شود و طراحان لباس از سبک های مختلف و با ایجاد سلیقه در مصرف کنندگان الگو می گیرند. لباس های مورد نظر را تولید و به بازار معرفی می کند و می بینیم که در برخی موارد با جامعه جور در نمی آید اما در مدت زمان کوتاهی آن را رواج می دهند و بیشتر مردم به ویژه جوانان از آن استفاده می کنند.

انسان های اولیه برای محافظت از خود در برابر سرما و گرما به پتو روی آوردند و به مرور زمان لباس ها و پتوهای مختلفی شکل گرفت و هر قوم و قومی با توجه به شرایط آب و هوایی، آداب و رسوم و اعتقادات خود پتویی را انتخاب کردند تا جایی که لباس یک ملت و کشور جزئی از فرهنگ و اعتقادات آن ها به حساب می آمد، مردم نسبت به لباس و پوشش خود پیش داوری می کردند و با افتخار آن را جزء ویژگی های خاصی می دانستند که کشورشان به آن معروف است.

هنگام برخورد با هر شخصی، اولین نگاه به لباس، آرایش و پوشش او، باور و ذهنیت آن شخص را در مورد خودش در بیننده تداعی می کند. جنبه زیبایی، آراستگی و راحتی در نوع پوشش بسیار حائز اهمیت است، کشور ما با داشتن اقوام مختلف دارای تنوع زیادی در پوشش زنان و مردان و همچنین پوشش سنتی در هر منطقه با توجه به شرایط اقلیمی است. و آداب و رسوم آنها در رنگ و جنس متفاوت است.

اگرچه در سال‌های اخیر تنوع پوشش و پیروی از مد روز رواج پیدا کرده است، اما از استفاده از گنجینه عظیم سبک‌های سنتی ایران خبر چندانی نیست. زیبایی در همه ما عاشق رنگ های شاد و زیبایی است که در ترکیب رنگ های لباس های سنتی به وفور می بینیم از تزئینات ساده و زیبا گرفته تا سوزن دوزی و سنگ کاری های گران قیمت که همگی در جای مناسب و با کیفیت قرار گرفته اند. ماکام در قبیله و قبلی استفاده می شود.

شاید طراحان ما توجه بیشتری به پیروی از لباس های کشورهای دیگر به ویژه کشورهای غربی و اروپایی داشته باشند که در برخی موارد با آداب و رسوم کشورمان نمی گنجد و ناخواسته فرهنگ های دیگر را ترویج می کند، در حالی که سبک های اسلامی ایرانی تنوع رنگ و رنگ زیادی دارد. مواد و آسان برای استفاده.

جوانان زیادی را می بینیم که لباس هایی می پوشند که بیشتر شبیه دلقک های سیرک است در حالی که خود را رهبر مد می دانند و کورکورانه با پوشیدن لباس هایی که نمی دانند این طرح چه فرهنگ و اعتقادی دارد از یکدیگر تقلید می کنند. لباس های ما نشان دهنده فرهنگ و اعتقادات ماست و لباس های سنتی ایران به شدت با اعتقادات اسلامی مردم آمیخته است، به ویژه لباس های بسیار زیبای زنان در مناطق و اقوام مختلف که در عین پوشیدن و آرامش در انجام کارهای روزمره. ، زیبایی خاصی دارند .با روسری ها و روسری های سبک و پولک دار و بسیار زیبا ترکیب شده است که اگرچه زیباست اما پوششی مناسب برای آنهاست.

طراحان با مطالعه و دیدن لباس های اقوام ایرانی و الهام گرفتن از آن ها می توانند محصولاتی داشته باشند که بتوانند روحیه سیری ناپذیر جوانان امروزی را که تشنه مد هستند و برای دیده شدن نیاز به لباس های نو دارند و لباس های زیبای مورد نظر او را به درستی مدیریت کنند. آداب و رسوم و هنر گذشته را با تکنولوژی روز پیوند دهید و از نکات کاربردی این پوشش ها برای نیازهای امروزی مردم استفاده کنید.

شاید لباس و ظاهر ما بیانگر عقاید و عقاید ما باشد که در نگاه اول به نحوی نحوه تعامل مردم با ما را شکل می دهد.این نکته در جوامع اسلامی و به ویژه پوشش زنان بیشتر به چشم می آید که آراستگی و پوشش مناسب نشانه وقار است. به این بانو شخصیت خاصی می بخشد و از آثار گذشتگان می توان دریافت که در طول تاریخ لباس زنان اقوام در ایران زیبا و کاملاً پوشیده بوده و برای طبقات مختلف با توجه به شغل و موقعیتشان استفاده می شود. طرح‌های نیمه برهنه‌ای که برخی روشنفکران مغرض و بی‌سواد آن را به‌عنوان بی‌جا در فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی تبلیغ می‌کنند.

اگر طراحان لباس بیش از هر زمان دیگری از آثار متنوع لباس سنتی استفاده کنند و الگوهای سبک های قدیمی و تزیینات ساده را در طرح های جدید با نقش های مناسب ترکیب کنند، به خصوص که تنوع مواد و رنگ پارچه ها بسیار زیاد است. قطعاً لباس‌های راحت‌تر و زیباتر از آنچه که داریم وارد بازار می‌کنیم.

اما به نظر می رسد برنامه مدونی برای ترویج فرهنگ غنی اسلامی ایران در حوزه مد و لباس وجود ندارد و یا به مرحله اجرا نمی رسد که نیاز به بازنگری و برنامه ریزی در این زمینه داشته باشد.

انتهای پیام/