چگونه ساترا از تولید محتوای 11.5 در سال جاری مصون می ماند؟

چگونه ساترا از تولید محتوای 11.5 در سال جاری مصون می ماند؟

روز جدید : بودجه 3.5 میلیاردی ساترا در سال 1400 این سوال را ایجاد می کند که سرنوشت این پول چه شد، چه مقدار از آن هزینه شد و چگونه هزینه شد؟ با وجود این سوالات بی پاسخ، طبق بودجه 1401، سهم ساترا در حفاظت از محتوای شبکه های اجتماعی به 11.5 افزایش یافته است، در حالی که حتی هزینه های پیوست و نمودار دقیق مسئولیت های ساترا نیز نامشخص است.

11.5 همت (هزار میلیارد تومان) این بودجه مصوب سال 1401 مجلس، ساترا است. ساترا مرکزی است که دائما توسط صدا و سیما در حال گسترش است تا مسئولیت نظارت بر تولید محتوا در شبکه های اجتماعی را بر عهده بگیرد. همان مرکزی که فرهمند یکی از دستیاران راهبردی او در ابتدا گفته بود در محتوا دخالتی نخواهد داشت و این سازمان برای ساماندهی زنجیره تامین ایجاد شده است.

اما هر ساله با افزایش مخاطبان بسترهای محتوای نمایشی در اینترنت و کاهش تلویزیون ملی و کاهش چشمگیر مخاطبان آن، تمایل به دستیابی بیشتر به این بستر بکر در تصمیم گیران فضای رسانه ای کشور بیشتر می شود. بیشتر و بیشتر.

بودجه حفاظت از محتوای 3.5 همتی چه شد؟

سال گذشته بودجه مصوب سترا به ریاست محمد امامان 3.5 همت بود و اکنون یک سال با رقمی نزدیک به یارانه نقدی ماهانه کشور به پایان رسیده است. حکومت ائمه بر سترا تمام شده است. امسال با حمایت مجلس موفق شدند معاونت سینمایی وزیر تولید سریال های بسترهای پخش اینترنتی را برکنار کنند و مالک انحصاری تمامی سریال های پلتفرم های آنلاین و VOD شدند. از تولید چند محصول جلوگیری کردند. از برنامه عادل فردوسی پور گرفته تا نمونه هایی که دیگر چهره های مطرح رسانه ملی اعلام کردند ممنوع الفعالیت و ممنوع الفعالیت شده اند. مثلا مورد خاص احسان علیخانی برای اجرای «جوکر»!

در سال 1400، ساترا و شورای عالی نظارت بر تولید محتوا دفاتری را برای نظارت و ممیزی بر تولید پلتفرم راه اندازی کردند که بر هزینه های حسابرسی مالک تأثیر می گذاشت و گاه اظهارنظرهایی می کرد که منعکس کننده فریاد مالکان بود.

نمونه هایی از این اعتراضات از مهدویان تا منوچهر محمدی توسط رسانه ها پخش شد و حتی برنامه های ورزشی مانند یازده نیز توسط این تیغ ​​محافظت نشد. حتی کار به جایی رسید که در رسانه ها مطالبی می نویسند که به تهیه کننده القا می کند که بازیگر گزینه مناسبی برای نقش پیشنهادی نیست!

در این شرایط سال 1400 با بودجه 3.5 میلیاردی همت برای ساکنان ساختمان موسسه سروش سابق در تقاطع خیابان مطهری با مفتح به پایان رسید، بدون اینکه شرحی از گزارش عملکرد طراحی شده برای حفاظت از تولید با محتوای مناسب ارائه شود. نمودار مشخص وظایف محتوای این سازمان جدید و خطوطی که برای این وام ها هزینه می شود باید در اختیار عموم قرار گیرد. بودجه ای که مستقیماً توسط خزانه داری کل کشور تخصیص یافت و در مجلس که شعار آن شفافیت بود، به تصویب رسید، اما اکنون این سوال برای همه هنرمندان باقی مانده است که این تلاش 3.5 میلیاردی چه شد و چه میزان از این اعتبار، چگونه مصرف شد؟ صداو سیما همچنان یکی از نهادهای دولتی است که با وجود فشار بر سایر نهادها برای ایجاد شفافیت، کمترین میزان انتشار اسناد مالی را در سامانه شفافیت دارد.

چگونه محتوا با این تلاش 11.5 محافظت می شود؟

بر اساس بودجه مصوب 1401، سهم ساترا 11.5 همت برای حفاظت از تولید محتوا در شبکه های اجتماعی تصویب شد و این رقم در حالی است که کاربرد روش هزینه و نمودار دقیق مسئولیت های ساترا مشخص نیست. در روزهای اخیر، انجمن تهیه‌کنندگان فیلم نامه‌ای به شورای نگهبان ارسال کرده و خواستار رد این لایحه شده‌اند و بسیاری از صاحبان پلتفرم‌ها و فعالان رسانه‌ای خواستار شفاف‌سازی نحوه هزینه‌کردن ساترا در سال گذشته برای چنین بودجه‌های اضافی شده‌اند.

در حالی که اقتصاد پلتفرم‌های آنلاین یکی از موفق‌ترین نمونه‌های فعالیت بخش خصوصی است، رسانه‌های ملی به عنوان یکی از بزرگترین مقامات دولتی با تمام نقش‌های کلیدی که در ایجاد اطلاعات و فرهنگ ایفا کرده‌اند، مدت‌هاست که بر سر هزینه‌ها و منافع رقابت می‌کنند. زیان بین شرکت ها محلی است. پیمان جبلی، رئیس جدید سیما از زمان ورود به این سازمان مدام از چابکی صحبت می کند و تقریباً همه این اصل را پذیرفته اند که تلویزیون ملی تنها منبع اطلاع رسانی و انتخاب مخاطب است. چندین سال است که قدرت به سمت رسانه های اجتماعی سوق داده شده است و رسانه ملی به عنوان یک ناظر از هم اکنون به دنبال رقابت با فعالان خصوصی است. مراحل این موسسه با تولیدات رایگان در تلوبیون پلاس به دلیل صدای جادویی یکی از این اقدامات است. کسانی که مسئول کنترل و نظارت بر ساترا هستند اکنون با ردیف بودجه ای نزدیک به یک سوم یارانه نقدی سالانه کشور با فعالان بخش خصوصی رقابت می کنند.

در رقابتی که تمامی فعالیت بخش خصوصی تحت قیچی فعال جدید در این بازار سودآور است. رقابتی که با اصول اولیه تضاد منافع در تضاد است و هنوز نحوه نظارت بر فعالیت های این تازه وارد مشخص نیست. بار دیگر یکی از بودجه های کلان تصویب شد که منبع آن مشخص نیست و بیم آن می رود که نه تنها توسط کارشناسان، بلکه توسط بزرگان کشور به هدر برود.

در سه سال گذشته قبل از ساترا دو بودجه کلان چند صد میلیون یورویی به معاونت تولیدات فاخر سیما برای رسانه ملی اختصاص یافته است. بودجه 150 میلیون یورویی و 250 میلیون یورویی مصوب احسان قاضی زاده هاشمی، یکی از اعضای هیات نظارت مجلس شورای اسلامی، تنها برای تولید محتوای عالی در اختیار رسانه ملی قرار گرفته است.

اما نتیجه چه شد؟ کدام گزارش از نحوه هزینه شده این بودجه ها منتشر شده یا کدام اثر موجه پخش شده است؟ کدام سریال غیر از جایگاه سلمان یا مهدی ساخته شده یا کدام یک از تولیدات سال های اخیر توانسته نشان دهد که این همه بودجه هدف گذاری شده است؟ کمتر از چند ماه از گلایه رهبر معظم انقلاب از کم کاری هنرمندان در خلق طرح هایی مانند ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و گفته های خود در مورد آرگو می گذرد. در حالی که در همان سال ها جواد شمکداری یکی از پرهزینه ترین ساخته های سال های اخیر را با این محور ساخت، اما به یکی از کم مخاطب ترین آثار سال تبدیل شد.

با این تجربه تلخ گذشته، ترس از تخصیص بودجه های کلان که نامشخص است و نحوه نظارت بر آن ها، نگرانی هایی را برای نهاد ناظر که باید قانون گذار و ناظر تصمیم گیرنده باشد، در سالی که کشور تحت کنترل است، ایجاد می کند. فشار جدی اقتصادی با این 11.5 چه خواهد شد؟ بودجه‌ها احتمالاً بزرگ‌تر از کل اقتصاد بخش خصوصی است که در این زمینه کار می‌کند، که باید هزینه نگهداری این محصولات باشد، اما هیچ‌کس نمی‌داند این بودجه چگونه حفظ می‌شود تا حداکثر بازده داشته باشد؟

دیدگاهتان را بنویسید