روز جدید فیض الله عربسرکی در گفت و گو با خبرنگار مجلس شورای اسلامی به اتهامات اصلاح طلبان به دولت سیزدهم پاسخ داد
«اصلاح طلبان به پای دولت سنگ می اندازند» این اتهامی است که بیش از یک ماه است که چهره های تندرو جریان اصولگرا به اصلاح طلبان وارد کرده اند و بر این اساس آنها را درگیر ناکارآمدی و وضعیت آشفته ای می دانند. این در حالی است که از فردای انتخابات در 7 خرداد 1400، حاکمیت کامل به جناح راست داده شد تا عملاً جریان اصلاحات از همه دستگاه ها و نهادهای حاکمیتی و انتخاباتی دور بماند.
در واقع طی 10 ماه گذشته بسیاری از سیاستمداران و رسانه های حامی دولت سیزدهم بارها اصلاح طلبان را به انتقاد ناعادلانه از عملکرد متهم کرده اند. استدلال آنها این است که چهره‌های سیاسی و رسانه‌های اصلاح‌طلب با ایجاد فضای نادرست و بهانه‌های غیرضروری مانع ارائه خدمات دولتی شده‌اند.
در تازه ترین این موضع گیری، خجت الاسلام محمد سبزی، عضو فراکسیون روحانیون شورای اسلامی در گفت وگو با خبرگزاری فارس، با اشاره به مخالفت اصلاح طلبان با خدمات رسانی دولت به مردم در سیل اخیر گفت: بیشتر توجیه هستند.نقد و طبیعی کسی است که بیشتر کار می کند تا مورد انتقاد قرار گیرد.
اما اکنون سوال این است که اظهارات نزدیکان و حامیان دولت سیدابراهیم رئیسی تا چه اندازه با واقعیت ها مطابقت دارد و آیا اصلاح طلبان آنچنان قدرت و نفوذی برای تاثیرگذاری بر کار دولت آن گونه که ادعا می کنند داشته اند؟ وی در طرح موضوع پیشنهادی حامیان دولت با فیض الله عربسرخی، فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران گفت و گو کرد. عربسرهی معتقد است این نوع فضاسازی ها را نوعی «فرار به جبهه» گروه هایی می داند که نتوانسته اند انتظارات عمومی را برآورده کنند.
فیض الله عربسرهی در خصوص اتهامات تندروهای اصولگرا به اصلاح طلبان مبنی بر سنگ اندازی به پای دولت گفت: امروز همه نهادهای کشور زیر نظر تندروهای جریان اصولگرا هستند. همچنین با این ترکیب نهادهای دولتی اعم از رادیو و تلویزیون، نهادهای نظامی، دستگاه قضایی، بنگاه های اقتصادی و غیره شکل گرفتند. در دو انتخابات گذشته حتی کاندیداهای مستقل نیز با انجام اقداماتی برای انتصاب نمایندگان مردم در مجلس یازدهم و رئیس دولت سیزدهم رد صلاحیت شدند که اساساً امید مردم به اصلاح ساختار و تحقق خواسته هایشان را کاهش داد. بنابراین، از یک سو، نامزدهای مستقل رد شدند و مردم امید خود را به نهادهای منتخب از دست دادند.»
این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: ناامیدی عمومی به این نتیجه تلخ منجر شد که قشر مهمی از جامعه تصمیم به عدم شرکت در انتخابات گرفتند و همچنین گروهی با آرای سفید و باطل موضع اعتراضی خود را نشان دادند. در نتیجه، هر دو انتخابات 2 مارس 1998 و 28 ژوئن 1400 در حدود 40 درصد برگزار شد، بنابراین عملاً بیش از نیمی از مردم از صحنه رای گیری کنار رفتند. بنابراین، اگر هر یک از مخالفان دولت حتی بخواهند راه دولت را سد کنند، راه عینی برای این کار ندارند. یعنی منتقدان فقط می‌توانند انتقاد کنند که بسیاری از معترضان در قالب معلمان و مستمری بگیران دستگیر شده‌اند و به زندان افتاده‌اند تا روشن شود که هیچ راهی برای انتقاد وجود ندارد، چه برسد به اعتصاب».
وی افزود: زمانی که جلسه خانه احزاب با مانع مواجه می شود و حتی اجازه برگزاری مراسم تشییع آن مرحوم از کلانشهر آبادان صادر نمی شود، می توان گفت که کوچکترین جایی برای انتقاد باقی نمی ماند. اینکه یک منتقد صریح با تاج زاده به خاطر انتقادش روانه زندان می شود، بر چه اساسی برخی اصلاح طلبان را متهم به سنگ اندازی می کنند؟ حتی اگر گروهی به فکر تداخل در کار باشند، شرایط اجازه چنین کاری را نمی دهد».
فیض الله عربسرهی در پایان اظهار داشت: بنابراین اتهام اصلاح طلبان مبنی بر سنگ اندازی به پای دولت ریشه در فرار از مسئولیت دارد. یعنی وقتی دولت و مجلس به چیزی نمی رسند و ناکارآمدی آنها محسوس است، با طرح این گونه سوالات افکار عمومی را فریب می دهند. با این توضیح که این اتهام آنقدر بی اساس است که حتی ارزش پاسخگویی ندارد.