روز جدید فیاض زاهد به مدآرا گفت: اصولگرایان هیچ گونه محدودیت و تهدیدی برای امنیت مناصب خود نداشتند و چون عموماً به نهادهای تعیین شده نزدیک هستند، واکنشی به افکار عمومی نداشتند.
فیاض زاهد، روزنامه نگار و تحلیلگر، با اشاره به دعوت تعدادی از وبلاگ نویسان در وزارت ورزش و جوانان دولت اصولگرا، گفت: محافظه کاران به روش هایی مانند «تحمل» روی آورده اند: به یک معنا دوپینگ همیشه فعال بوده است. او هرگز نیازی به توجیه یا آمادگی ذهنی مخاطب ندید و با تکیه بر این رانت ها در رقابت های یک طرفه شرکت کرد. اصولگرایان هیچ گونه محدودیت و تهدیدی برای امنیت مناصب خود نداشتند و از آنجایی که عموماً به نهادهای منصوب نزدیک هستند، واکنشی به افکار عمومی ندارند. اصولاً لزومی نمی بینند که سرنوشت و تحلیل عملکرد خود را به قضاوت افکار عمومی بسپارند و به همین دلیل ضعیف هستند».
* اصولگرایان اعتماد به نفس ندارند
او گفت: “آنها در واقع مانند گیاهان گلخانه ای هستند.” آنها در شرایط عادی به سرعت از بین می روند. در مقابل آنها دیگر نیروهای سیاسی; چه اصلاح طلب، چه سایر نیروهای منتقد و چه اپوزیسیون داخل و خارج نظام، برای حضور در رقابت ها و اقدامات سیاسی نیازمند کمک افکار عمومی هستند. وقتی اصولگرایان با این خصوصیت وارد حکومت می شوند، با افکار عمومی سروکار دارند و با بازخوردهای عمومی و اجتماعی مواجه می شوند، آن وقت اعتمادشان را از دست می دهند. در نتیجه این عدم اعتماد به نفس نیاز به تایید مردم و نهادهای غیر اصولی دارند.
* فعالان را هدف گرفته و سیاسی کنید
زاهد افزود: نهادها، مراجع، تشکل ها، انجمن ها یا هر گروه و قشری از روزنامه نگاران، نویسندگان، سیاستمداران مستقل گرفته تا اعضای نهادهای مدنی و اجتماعی که برای افکار عمومی مهم هستند، اصولگرایان را نمی پذیرند. بنابراین مجبورند وارد لایه‌های زرد شوند و از جریان‌های نادرست و غیراصولی که حتی در نظام سیاسی کشورهایی مانند ما حفظ شده‌اند، حمایت کنند. از داستان اراذل و اوباش که احتمالاً می شناسید گرفته تا بازیگران، کارگردانان و فعالان سیاسی که در واقع کاریکاتورهای دسته جمعی هستند.
* مردم یادشان می آید که قبلا چه روزنامه نگار و کارگردانی بودند
این تحلیلگر گفت: بعد از انقلاب جایگزین گوگوش، داریوش، ابی، ستار و خواننده های قدیمی شدند. به جای بهروز وثوقی، پرویز فنی زاده، ناصر ملک مطیعی، فردین و دیگران سعی کردند کپی تولید کنند. در واقع ذائقه مردم را تغییر می دهند و به چهره های غیراصیل و عمیق ترجیح می دهند. با گذشت زمان، مردم به یاد می آورند که چه موسیقی، چه فیلم، چه کمدی، چه روزنامه نگاری و غیره.
* ابرانقلابیون نیز به حمایت گاه و بیگاه فعالان غربی افتخار می کنند
زاهد ادامه داد: ترکیب رانت جویی، عدم اعتماد به نفس و طرد شدن توسط نهادهای واقعی و عمیق و مرجع اجتماعی آنها را به سمت چهره های طنز، جعلی و جعلی سوق می دهد. آنها معتقدند با دریافت رای اعتماد از این قشر مشکل کمبود جایگاه اجتماعی حل می شود. به نظر می رسد بنیادگرایان می گویند که به عقاید طبقه متوسط اهمیتی نمی دهند. حتی شخصیت های اصولگرای ابرانقلابی وقتی مجلات، مجلات و فعالان غربی از آنها حمایت می کنند، افتخار می کنند. ببینید وقتی مجله اقتصادی و سیاسی معروفی مثل اقتصاد عنوان کرد که اقتصاد ایران یک درصد رشد می کند، این خبر تبدیل به برترین خبر رادیو و تلویزیون می شود. در حالی که این مجله هزاران گزارش منفی از اقتصاد ایران دارد، اما اشاره ای نمی کنند. این یعنی خواهران و برادران انقلابی نگاه انقلابی دارند اما اعتماد به نفس جدی ندارند.»
* رویکرد آنها سیاسی است نه ایدئولوژیک
وی با اشاره به تفاوت انقلابیون اصیل با انقلابیون امروز گفت: تفاوت این ابرانقلابیون با انقلابیون اصیل اوایل انقلاب همین است. هر چه بودند – درست یا غلط – خودشان بودند. آنها به اصول خود اعتقاد داشتند. اما اینها کاریکاتور انقلابیون واقعی است و به همین دلیل است که خود را به شکلی مفتضح نشان می دهند.»
این روزنامه نگار درباره سرنوشت چنین رویکردهایی در انقلاب های جدید گفت: اولاً به نظر من این یک رویکرد سیاسی است نه توافقی. چون اگر بخواهیم از نظر ایدئولوژیک تحلیل کنیم، مخاطب صادق دچار مشکل می شود. زیرا مخاطب مومن و صادق به دلیل اعتقادات و سنت ها و مذهب خود با دیدن این رفتار در دراز مدت سقوط کرده و مشکل ساز می شود. گویی این اتفاق افتاده است و بسیاری از خانواده های مذهبی، سنتی و محافظه کار به شدت نسبت به اظهارات انقلابیون تازه وارد تردید دارند و انزوا، انزوا و دوری از اقدام سیاسی را وارد زندگی خود کرده اند. می گویند ما باید به دین و مسجد خود توجه کنیم و کاری به آن نداشته باشیم. برادران و خواهران ابرانقلابی با این حوزه ها برخورد سیاسی دارند نه ایدئولوژیک. من معتقد نیستم که اظهارات درباره شعارهای انقلابی درست و اصیل باشد، زیرا نمی توان معتقد بود و چنین انتخاب و رفتاری کرد.