علیرغم تاکید مرکز عالی بیمه اجتماعی مستمری بگیران بر نظارت دقیق بر قراردادهای بیمه تکمیلی، بازنشستگان از روند کلی ارائه خدمات درمانی راضی نیستند.
پس از سال 2019 که نرخ درمان در پاسخ به طرح تحول سلامت شروع به افزایش کرد، پرداخت از جیب بیمه شدگان نیز افزایش یافت. پرداخت از جیب خود برای درمان برای یک مستمری بگیر با حداقل دستمزد کار سختی است و به گفته سیداحمد حسینی (فعال بازنشسته صنفی اهواز) اصلاً منصفانه نیست.
“چرا عادلانه نیست”؛ دلیل این امر به چارچوب نظام درمان در قانون بیمه بازمی گردد. اگر از قانون تامین اجتماعی و لزوم ارائه خدمات رایگان درمانی چشم پوشی کنیم، «نه/بیست و هفتم» حق بیمه ماهانه هر کارگر شاغل برای درمان به صندوق تامین اجتماعی می رود. بنابراین کارگر در مدت سی سال خدمت هر ماه حدود یک سوم حق بیمه خود را در صندوق سلامت پس انداز می کند و پس از بازنشستگی هر ماه دو درصد حق بیمه را پرداخت می کند.
حسینی می گوید: با وجود این پرداخت های هنگفت باز هم باید از جیب خود هزینه درمان را پرداخت کنیم و برای بیمه اضافی برویم و این اصلا عادلانه نیست.
وی می افزاید: مدیریت صندوق بیمه اجتماعی درمان باید تغییر کند. نمایندگان صاحبان اصلی صندوق درمان و به طور خاص مستمری بگیران باید صندوق درمان و نحوه مصرف وجوه آن را کنترل کنند. اگر از وجوه صندوق برای ارائه خدمات درمانی به درستی استفاده شود، نیازی به بیمه اضافی و پرداخت از جیب نداریم.
به گفته این کارگر بازنشسته، مدیران سازمان و به ویژه مدیر کل حوزه پزشکی این صندوق هیچ گاه گزارش شفافی از هزینه تمام شده منابع درمانی منتشر نکرده اند.
وی ادامه داد: در دهه های اخیر چه بخشی از اعتبارات بیت المال صرف ساخت مراکز خصوصی شده است، چه میزان تجهیزات پزشکی خریداری شده و با چه بخشی خدمات پزشکی در بخش دولتی و خصوصی خریداری شده است. ما هیچ یک از اینها را نمی دانیم.”
حسینی در پایان تاکید می کند: تا زمانی که مشارکت بیمه شدگان در امور صندوق و به طور مشخص صندوق بیمه اجتماعی به رسمیت شناخته نشود، وضعیت تغییر نخواهد کرد. ما بیمه شدگانی که سی و نهمین/بیست و هفتمین سال بیمه درمانی بازنشستگی خود را پس انداز کرده ایم، امروز نمی دانیم این پس انداز هنگفت کجا رفته است و چرا باید برای بیمه اضافی و دوباره هزینه های درمانی پول اضافی پرداخت کنیم. خدمات رادیولوژی و آزمایشگاه از Let’s Pay!