با تزریق یک واکسن از چندین سرطان پیشگیری کنید

حدود 20 درصد از سرطان ها در جهان توسط یک عامل ویروسی ایجاد می شوند. این ویروس‌ها مدت‌ها پس از اینکه انسان را آلوده کردند، سرطان ایجاد نمی‌کنند، اما در عوض، ویروس‌ها به سلول‌های کنترل‌کننده آنها می‌آموزند که چگونه از فرآیند طبیعی بیولوژیکی مرگ سلولی فرار کنند. این استراتژی این سلول های تغییر یافته را در مسیر تغییرات ژنتیکی دیگری قرار می دهد که سال ها بعد می تواند منجر به سرطان شود.

رونالد دروسیرز، استاد آسیب شناسی و محقق در دانشگاه میامی، گفت: به عنوان یک میکروبیولوژیست و ویروس شناس، به چگونگی تأثیر ویروس ها بر سلول های زنده و سلامت افراد آلوده نگاه می کنم. این ویروس‌های خاص هم به دلیل تأثیرشان بر بیماران و هم به دلیل راه‌های بالقوه درمان یا پیشگیری از آن‌ها منحصربه‌فرد و جالب هستند.

دیدگاه ویروسی

همه ویروس های شناخته شده را می توان به 22 خانواده مختلف طبقه بندی کرد. به پنج مورد از این خانواده ها «پایدار» می گویند، زیرا به محض اینکه فرد مبتلا می شود، ویروس تا پایان عمر در بدن او باقی می ماند. نمونه ای از این خانواده ویروس تبخال است که باعث آبله مرغان در کودکان می شود و بعداً می تواند به صورت “زونا” در زندگی ظاهر شود. این توانایی برای زنده ماندن در دراز مدت به انتشار ویروس از فردی به فرد دیگر کمک می کند.

هفت ویروس عامل سرطان شناخته شده اند. پنج نوع “ویروس مقاوم” در خانواده وجود دارد: “ویروس پاپیلومای انسانی” که معمولاً HPV نامیده می شود، که به عنوان عامل سرطان دهانه رحم شناخته می شود و از خانواده ویروس های پاپیلومایی است. ویروس اپشتین بار که باعث لنفوم هوچکین می شود و ویروس سارکوم کاپوزی هر دو از خانواده هرپس یا ویروس هرپس هستند. ویروس “T-لنفوتروپیک انسانی” که می تواند باعث سرطان خون شود، از خانواده “رتروویروس ها” و “ویروس فلج اطفال سلولی مرکل” که باعث سرطان سلول های مرکل می شود، متعلق به خانواده ویروس های “پلیوم” است. .

“ویروس پاپیلومای انسانی” یا HPV ویروسی است که بیشتر در طول رابطه جنسی و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست منتقل می شود. بیش از 100 نوع مختلف HPV وجود دارد. اکثر مردان و زنان مبتلا به این عفونت از آن آگاه نیستند زیرا هیچ علامت یا مشکل سلامتی ندارند. اما در برخی موارد، برخی از انواع HPV می توانند باعث ایجاد زگیل (توده های غیر طبیعی و غیر سرطانی روی پوست) یا زگیل تناسلی در قسمت های مختلف بدن شوند. در موارد دیگر، برخی از انواع HPV می توانند ضایعات پیش سرطانی (یعنی نواحی بافت غیر طبیعی) یا سرطان ایجاد کنند.

“رتروویروس” یک ویروس RNA است که با استفاده از آنزیم “رونوشت معکوس” در سلول میزبان تکثیر می شود تا DNA خود را از ژنوم RNA بسازد. DNA ساخته شده در ژنوم سلول میزبان ادغام می شود. از این پس، ویروس به عنوان بخشی از جهان میزبان کپی می شود. یکی از مهم ترین رتروویروس ها ویروس اچ آی وی است که باعث بیماری ایدز می شود.

مقدمه ای بر ایمنی درمانی سرطان

لنفوم هوچکین نوعی لنفوم است. لنفوم نوعی سرطان خون است که از گلبول های سفید و گروهی از لنفوسیت ها به وجود می آید. اگرچه بیماری هوچکین در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما شایع ترین سن بین 15 تا 35 سالگی و بعد از 55 سالگی است و در مردان شایع تر است.

همه این ویروس ها حاوی کد ژنتیکی یک یا چند پروتئین هستند که به سلول ها می آموزند چگونه از مرگ سلولی جلوگیری کنند، آنها را به طور موثر جاودانه کنند و رشد سلولی را تقویت کنند. سلول‌های سرطانی که از این ویروس‌های سرطان‌زا ایجاد می‌شوند، حتی زمانی که سال‌ها پس از عفونت اولیه ظاهر می‌شوند، همگی حاوی اطلاعات ژنتیکی ویروس‌های اصلی خود هستند. اما تنها درصد کمی از افرادی که به یکی از این پنج ویروس آلوده می شوند در نهایت به سرطان مرتبط مبتلا می شوند.

اما دو ویروس دیگر به نام هپاتیت B در خانواده ویروس هپاتیت کمی متفاوت هستند و ویروس هپاتیت C در خانواده ویروس فلاویان کمی متفاوت است. اکثر افرادی که به این ویروس ها آلوده هستند می توانند از طریق سیستم ایمنی خود با عفونت مبارزه کنند و از شر این ویروس ها خلاص شوند.

با این حال، در افرادی که قادر به مبارزه با عفونت نیستند، عفونت های طولانی مدت با این ویروس ها اغلب باعث آسیب شدید کبدی می شود. این افراد در معرض خطر ابتلا به نوعی سرطان کبد به نام “سرطان کبد” هستند، زیرا تلاش بدن برای ترمیم بافت آسیب دیده کبد، خطر جهش های مرتبط با سرطان را افزایش می دهد، اما مفهوم در اینجا همان پنج ویروس سرطان زا دیگر با سلول است. آنها هدف قرار می گیرند، آنها انجام می دهند، خود این ویروس ها به سلول های کبدی یاد نمی دهند که جاودانه شوند یا تغییر کنند.

این سرطان ها که توسط ویروس ایجاد می شوند، تهدیدی جدی برای سلامتی هستند. برای مثال سرطان کبد سالانه حدود 800000 نفر را می کشد و سومین سرطان کشنده در جهان است. حدود سه چهارم کشته شدگان در گذشته به ویروس هپاتیت مبتلا بوده اند.

ویروس HPV نیز بسیار خطرناک است. سرطان دهانه رحم سالانه حدود 311000 نفر را در سراسر جهان می کشد و اخیراً به مرگبارترین سرطان در زنان تبدیل شده است. اما HPV فقط زنان را در معرض خطر قرار نمی دهد. در حالی که سالانه حدود 36000 زن در ایالات متحده بر اثر سرطان جان خود را از دست می دهند، تعداد مساوی از مردان در ایالات متحده هر ساله به دلیل سرطان مقعد و گلو مرتبط با HPV جان خود را از دست می دهند.

واکسن سرطان

اولین واکسن ویروسی برای محافظت در برابر HPV و سرطان های مرتبط برای استفاده در ایالات متحده در سال 2006 تایید شد و نشان داده شده است که در پیشگیری از عفونت HPV و سرطان دهانه رحم بعدی بسیار موثر است.

واکسن های HPV در حال حاضر به طور گسترده در سراسر جهان در دسترس هستند. واکسن HPV بی خطر است و عوارض جانبی بسیار خفیفی دارد و برای کودکان 11 تا 12 ساله توصیه می شود، زیرا افراد مختلف در سنین مختلف فعالیت جنسی دارند. اثرات محافظتی این واکسن بیش از 10 سال باقی می ماند و تزریق تقویت کننده نیز توصیه و در دسترس است.

افراد مسن معمولا تا سن 26 سالگی می توانند واکسن HPV را دریافت کنند. این واکسن با جلوگیری از عفونت در وهله اول، از سرطان های بعدی که می تواند ناشی از عفونت ویروسی باشد نیز جلوگیری می کند.

به طور مشابه، واکسن هپاتیت B موفقیت طولانی مدتی را نشان داده است. این واکسن در سال 1986 معرفی شد و به عنوان اولین واکسن ضد سرطان شناخته شد. از آن زمان، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان آن را دریافت کرده اند و ثابت شده است که بسیار ایمن و موثر است.
واکسن ها جان انسان ها را نجات می دهند

تعداد سرطان‌های پیشگیری‌شده و نجات جان انسان‌ها توسط واکسن‌ها علیه ویروس هپاتیت B و ویروس پاپیلومای انسانی بسیار زیاد و غیرقابل انکار است. با این حال، مانند مقاومت در برابر واکسن‌های کووید-19، نوسانات در تزریق این واکسن‌ها یک مشکل دائمی است. برای مثال، در سال 2019، حدود 46 درصد از نوجوانان 13 تا 17 ساله در ایالات متحده واکسن HPV توصیه شده را دریافت نکردند، و تا سال 2020 تنها در می سی سی پی، دامنه واکسن های HPV نوجوانان به 32 درصد کاهش یافته است. .

با این حال، ایالات متحده هنوز هم بهتر از سایر کشورهای توسعه یافته است. در ژاپن، نرخ فعلی پوشش واکسن HPV در نوجوانان کمتر از یک درصد است، زیرا عوارض جانبی نادرست در سال 2013 گزارش شد که منجر به این رقم شد.

تاکنون، واکسیناسیون آبله را ریشه کن کرده و به طور موثر فلج اطفال، سرخک و برخی بیماری های عفونی دیگر را ریشه کن کرده است. امیدواریم، تلاش‌های مداوم واکسیناسیون بتواند سرطان ناشی از HPV و ویروس هپاتیت B را به تاریخ پیوند دهد.