بحران روسیه و اوکراین ریشه در سیاست گسترش ناتو دارد/ وابستگی غرب به دلیل دخالت قدرت های بزرگ محکوم شد


ساعت: 16:22
تاریخ انتشار: 14/14/1400
کد خبر: 1813124

هیراد محیری، استاد دانشگاه و تحلیلگر روابط بین‌الملل، می‌گوید: «کشورهایی مانند اوکراین که برای تضمین بقای خود به اتحاد با غرب وابسته هستند، اگر نتوانند بازدارنده‌های محلی و خودیاری و خودیاری را ارتقا دهند، محکوم به مداخله هستند. “نیروهایی که هستند رشد خواهند کرد و در نهایت در درگیری های بزرگ و گذار به نظم بین المللی آسیب خواهند دید و وسیله ای برای تجزیه خواهند بود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ هیراد محیری، استاد دانشگاه و تحلیلگر روابط بین الملل، در 29 ژانویه با اشاره به رویدادهای اخیر در اوکراین گفت: «جبهه عظیم رسانه های غربی در چند ماه گذشته سیگنال های محسوس و نامحسوس ارسال کرده اند. و او افکار عمومی را متقاعد کرد که روسیه متجاوز بلامنازع رویدادهای اخیر است و آینده اوکراین موضوع تجاوزات مداوم روسیه خواهد بود و برای اثبات ادعای خود، رویدادهایی مانند الحاق کریمه در سال 2014 و خودمختاری درگیری روسیه و گرجستان در سال 2008 را متقاعد کرد. آنها اوستیای جنوبی را بزرگ کردند.

وی در تشریح نتایج این سیگنال ها از سوی رسانه های غربی گفت: این سیگنال ها تناقضات و ابهامات فکری زیادی را در افکار عمومی نقاط مختلف جهان به همراه داشته و البته ضعف جبهه غرب در مقابل جنگ روانی در جبهه غرب از کمپین چشم پوشی کنیم زیرا مسلم است که مدیریت رسانه های جهان در سبد تصمیمات حاکمان قدرتمند غربی و به نوعی حق تحلیل ریشه ای این بحران هاست، یعنی. مانند بحران اوکراین، از بینندگان در سراسر جهان دور شد.


بحران روسیه و اوکراین ریشه در سیاست های گسترش ناتو دارد

این کارشناس بین الملل افزود: به همین دلیل پرسش های جدی غرب و شرکای ناتو در خصوص بروز چنین بحران هایی در سه دهه گذشته برای افکار عمومی روشن است و آنها را به سمت اهداف جنگ نرم خود سوق می دهد. اقدامات روسیه در قبال اوکراین را باید به سیاست های گسترش ناتو در دهه 1990 در زمان بیل کلینتون و جورج دبلیو بوش جستجو کرد، نتیجه سیاست آمریکا می تواند الحاق جمهوری چک، لهستان، بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی باشد. ، رومانی، اسلواکی، اسلوونی در جبهه متفقین ناتو.

وی با اشاره به اوج این تهدیدها برای گسترش ناتو به روسیه، گفت: نقطه اوج آن نشست متفقین ناتو در بخارست در آوریل 2008 بود و در پایان این نشست اعلام شد که اوکراین و گرجستان می توانند خود را اعمال کنند. ناتو باید مفید باشد و جورج دبلیو بوش به طور کامل از این اعلامیه حمایت کرد و در همان سالها تمام تلاش خود را برای جذب هر دو کشور به کار گرفت.در این میان آلمان و فرانسه سیاست ظاهراً بی طرف و ظاهراً متضادی را در قبال روسیه اتخاذ کردند.

محیری ادامه داد: علاوه بر مسائل مربوط به گسترش ناتو، باید به پیشرفت انقلاب های رنگی اروپای شرقی و قفقاز جنوبی توسط متحدان غربی به رهبری آمریکا برای تغییر دولت ها و جایگزینی گرایش های لیبرالی انعطاف پذیر در غرب نگاه کرد. «دولت این دولت ها تحت تعقیب است.

ما می دانیم که همه این کشورها در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده اند و این بار در واقع هشداری جدی در سال های اخیر برای مخالفت با سیاست روسیه است که سیاست غرب بذر واکنش های متقابل روسیه است. ببینید روسیه پس از شوروی در این سالها همه عناصر نظامی و لجستیکی آن در کنار بازسازی اتحادهای استراتژیک مانند اتحاد با چین، رویارویی کنونی خود را با غرب آغاز می کند.


نقش مداخله جویانه و مخرب غرب در ناآرامی های اوکراین

محیری با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب در روز مبعث پس از بحران اوکراین، گفت: جبهه غرب همواره نقشی نفوذی و مخرب داشته و یکی از عوامل هرج و مرج و بی نظمی در سیاست اوکراین است.

وی افزود: روسیه با توجه به تنش های تاریخی و فرهنگی در اوکراین، مسکو در سال 2014 با تصرف کریمه علیه غرب کارزاری را آغاز کرد. روسیه مطابق با علم روابط بین الملل و در چارچوب تئوری جدید رئالیسم و ​​رئالیسم تهاجمی، طی سالیان متمادی تمام مسیرهای خود را برای پیروزی و حفظ منافع خود طی کرده و تا امروز ادامه دارد.


بقا در گرو اتحاد با غرب است که به ضعف و شکست می انجامد

این تحلیلگر روابط بین الملل با اشاره به دستور رهبر معظم انقلاب مبنی بر تعیین مردم یک ملت برای سرنوشت کشورش خاطرنشان کرد: خودیاری و خودباوری را تشویق کنید، محکوم به دخالت و دخالت خواهند بود. قدرت های بزرگ در درگیری های بزرگ و گذار به نظم بین المللی وسیله ای برای تجزیه و کاهش وزن خواهند بود.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید