بی توجهی به ظرفیت تولید موز در کشور/بالا بودن نرخ ارز موز برای اقتصاد کشور

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از فردا پدرخوانده، موز یکی از محبوب ترین میوه ها در جهان است. این میوه در مناطق گرمسیری مانند آفریقای جنوبی، چین، اکوادور و فیلیپین کشت و تولید می شود.
این میوه به صورت درختچه ای با تنه ای بلند و نسبتا قوی پرورش می یابد. موز در استان های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان به صورت گسترده کشت و تولید می شود و در بازار به فروش می رسد. استان سیستان و بلوچستان بزرگترین تولیدکننده موز در کشور است و به گفته کارشناسان در هر هکتار حدود 30 تن موز از باغات این استان برداشت می شود.
موز یکی از میوه های پرطرفدار در بازار داخلی است و به همین دلیل می توان گفت یکی از گران ترین میوه های موجود در بازار است. البته این قیمت بالا دلایل مختلفی دارد. یکی از دلایل آن می تواند نبود تولید داخلی باشد که مجبوریم این میوه را از کشورهای دیگر وارد کنیم.
موز در 135 کشور در سراسر جهان کشت می شود که بزرگترین تولیدکنندگان موز در جهان در سال 2017 هند و چین بودند که 38 درصد از کل تولید را به خود اختصاص دادند. البته نوع درجه یک موز در داخل تولید نمی شود و نوع درجه یک این محصول باید وارداتی باشد.
شهرستان کنارک در استان سیستان و بلوچستان یکی از بزرگترین مراکز تولید موز در کشور است که به گفته رئیس سازمان جهاد کشاورزی این استان سالانه 135 هزار تن موز در استان سیستان تولید می شود. بلوچستان که 72000 تن آن متعلق به شهرستان کنارک است.

بیش از 99 درصد تولید موز کشور در سیستان و بلوچستان است
زهرا جلیلی مقدم، مدیرکل دفتر میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری در جمع خبرنگاران با اشاره به آخرین آمار تولید موز در کشور گفت: بر اساس آخرین آمار رسمی در سال 1398 سطح زیر کشت موز در … کشور، 4759 هکتار است که حدود 129705 هکتار وسعت دارد که تن موز تولید می کند. وی ادامه داد: این در حالی است که استان سیستان و بلوچستان 99.89 درصد از سطح زیرکشت و تولید موز کشور را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، استان های جنوبی کرمان، هرمزگان و بوشهر نیز این محصول را تولید می کنند.

همانطور که گفته شد موز ممتاز در کشور تولید نمی شود و بیشتر موز تولیدی درجه دو یا سه است و موز ممتاز قطعا وارداتی است و شاید در کنار این موز ممتاز، موز درجه های دیگر نیز وارد شود. به گفته کارشناسان در سال های گذشته سالانه 300 تا 500 میلیون دلار برای واردات موز هزینه می شد. این میزان ارز در اقتصاد امروز کشور بسیار بالاست، البته باید کمی از این ارز را با صادرات سیب جبران کرد، اما باید گفت با در نظر گرفتن ظرفیت تولید موز کشور و با تامین زیرساخت ها و فرآوری، میزان واردات می تواند افزایش یابد، کمتر و شاید در آینده بتوانیم موز صادر کنیم.

400 میلیون دلار ارز برای واردات موز در دهه 1400
زهرا جلیلی مقدم، مدیرکل دفتر میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری درباره وضعیت واردات موز در کشور گفت: موز یکی از اقلام مهم وارداتی به کشور است و به دلیل عدم تولید داخلی، مقادیر قابل توجهی از آن وارد کشور می شود. ارز برای واردات آن هزینه می شود. بنابراین در سال 1400 با واردات 602.8 هزار تنی این محصول بیش از 401.99 میلیون دلار درآمد داشته است. این حجم واردات در سال 1400 از نظر وزنی 60.58 درصد و از نظر ارزشی 57.45 درصد نسبت به سال 1398 افزایش داشته است.
وی کشورهای صادرکننده موز به ایران در دهه 1400 را ترکیه، هند، فیلیپین، پاکستان، اکوادور، امارات متحده عربی و لبنان برشمرد و افزود: دریافت درخواست شرایط قرنطینه از سازمان حفظ نباتات، متقاضی (سلامت نباتات) گواهی) و اخذ گواهی بهداشت گیاهی معتبر از وزارت کشاورزی کشور مبدا نیز از جمله پروتکل های بهداشتی برای واردات این محصول می باشد.

واردات موز برای صادرات سیب
همچنین محرم سلطانی ساری نصیرلو، رئیس دفتر توسعه صادرات معاونت توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی با بیان اینکه بیشترین واردات موز در ایران از فیلیپین و اکوادور انجام می شود، گفت: واردات این محصول انجام می شود. در کشور در سال 1400 حدود 600000 تن بود.
وی افزود: واردکنندگان محدودیتی برای واردات موز ندارند، فقط باید شرایط جدیدی را که دولت برای واردات تعیین کرده است رعایت کنند. در شرایط جدید واردات موز، تنها واردکنندگانی که سیب صادر می کنند مجاز به واردات این محصول هستند. به این ترتیب مجوز واردات به واردکنندگانی داده می شود که به ازای هر کیلوگرم موز، یک و نیم کیلوگرم سیب صادر می کنند. این اقدام بیانگر یک سیاست تشویقی برای صادرات محصولات کشاورزی است که با موفقیت اجرا شده است.

سلطانی یادآور شد: طبق آمار صادرات سیب در سال گذشته به نزدیک به یک میلیون تن رسید. این بدان معناست که حجم صادرات سیب در سال گذشته بین 20 تا 30 درصد افزایش یافته است. می توان گفت صادرکنندگان سیب برای افزایش صادرات خود بازارهای جدیدی ایجاد کرده اند. این طرح تشویقی در سال 1401 تدوین شد به طوری که اگر مردم قرار بود میوه‌های گرمسیری مانند انبه، موز و نارگیل وارد کنند، باید پرتقال، سیب و کیوی را صادر کنند. در واقع هدف اصلی از تعیین این شرط برای واردات، توسعه صادرات محصولات کشاورزی و کسب ارز است.

تولید موز در کشور با توجه به تقاضای بازار بسیار کم است، اما این شکاف بین تولید و تقاضای داخلی با حمایت کشاورزان قابل حل است، یعنی به گفته افرادی که در این زمینه فعال هستند، ظرفیت افزایش تولید تولید موز در کشور تا حد قابل توجهی وجود دارد همچنین وجود این حمایت از ظرفیت داخلی می تواند مانع از ورود این محصول به کشور و در نهایت از خروج ارز از کشور شود.

انتهای پیام