یک زن جوان در ماه نوامبر در حال رقصیدن در یک کلوپ شبانه مادرید بود که توسط زنی که لباس‌های گرانقیمت سر تا پا پوشیده بود و ظاهراً تحت عمل جراحی پلاستیک قرار گرفته بود به او پیشنهاد ازدواج داد. همسرش به او گفت که او بسیار خوش تیپ است و به او پیشنهاد شغلی به عنوان “مدل مهمانی خصوصی” داد. تنها کاری که او باید انجام می داد این بود که به رویدادهای اختصاصی برود، با مهمانان وقت بگذارد و سپس برود.
به گفته ال پایس، این کار آسان به نظر می رسید. بنابراین او این پیشنهاد را پذیرفت. کسب این پول برای یک دختر 16 ساله آسان بود. قرار گذاشتند تا چند روز دیگر در خانه ای که او در آنجا خدماتش را ارائه می کند، ملاقات کنند، که دور از کلوپ شبانه نبود.
در آنجا متوجه چیزی شد که مشکوک به نظر می رسید. وقتی فهمید حقیقت را به او نگفتند. او موفق شد مخفی شود و با پلیس تماس بگیرد و گزارش دهد که در خانه ای گروگان است.
پلیس به آدرسی که او داده بود رفت و او را نجات داد. آنها متوجه شدند که او توسط یک حلقه استثمار جنسی ربوده شده است. مشکل این بود که زن تنها گروگان نبود.
به غیر از این دختر نوجوان، سه نفر دیگر نیز داستان مشابهی را نقل کردند. آنها در کلوپ های شبانه یا از طریق شبکه های اجتماعی پیشنهاداتی دریافت کرده اند. از بسیاری از آنها خواسته شد تا در نوعی مصاحبه شغلی شرکت کنند. برای ارزیابی، به همه آنها گفته شد که به یک مکان بروید: خانه رهبر.
زن و شوهری در خانه‌ای در آپارتمانی گرانقیمت در محله Tetuan در مادرید، اسپانیا بودند که اجاره ماهیانه ۳۵۰۰ یورو (۳۷۶۹ دلار) چهار ماه پیش پرداخت می‌شد. به گفته پلیس این زوج و شش نفر دیگر از اعضای این باند دستگیر شده اند. آنها اجاره آپارتمان را با استثمار جنسی زنان پرداخت کردند.
پلیس طی تحقیقات، 18 زن را که به عنوان برده جنسی مورد استثمار قرار می گرفتند، شناسایی کرد.
توماس سانتاماریا، بازرس ارشد اداره مهاجرت و مرز مادرید، گفت که این دختران داوطلبانه به خانه‌ها رفتند و فکر می‌کردند به مهمانی‌ها یا رویدادهای خصوصی می‌روند. آنها با یک چمدان برای اقامت چند روزه وارد خانه شدند و چیزی که متوجه شدند این بود که سه هفته اول اقامتشان اجازه خروج از خانه را ندارند. این نوجوان که به تازگی وارد خانه شده بود، هنوز تلفن همراه خود را در دست داشت و به همین دلیل توانست از پلیس کمک بگیرد.
از لحظه ورود دختران به خانه ها، آنها بخشی از یک کاتالوگ آنلاین شدند که در آن به عنوان یک محصول تبلیغ می شدند: “دانشجو”، “پوست ابریشمی”، “عاشق”، “مشروبات 24 ساعته”.
مسئول تاریخ ها زنی بود که دختران را در کلوپ های شبانه جذب می کرد. سانتاماریا می‌گوید: «او تماس‌های مشتریان را با یک شماره دریافت می‌کرد و سپس آنچه را که با آنها توافق کرده بود با تلفن دیگری به کارکنانش منتقل می‌کرد. زمان کمتر و با دارو
پسری که من تازه خریدم ساعتی با یک دختر و آب نبات (کوکائین) خرید. این پیشنهاد را می توان تا آنجایی که مشتری بخواهد سفارشی کرد. رئیس بازرس خاطرنشان می کند: «کسانی بودند که هفته ای سه یا چهار بار تماس می گرفتند.
در ابتدا دخترانی که بسیار جوان بودند، 50 درصد از مبلغ پرداختی مردان را دریافت می کردند که هر بار با توجیهات مختلف از این مبلغ کاسته می شد. بسیاری از آنها با بدهی های ادعایی و تهدید مواجه بودند و همچنین برخی از آنها مدارکی برای اقامت و کار در اسپانیا نداشتند. یکی از آنها از سواحل مدیترانه گرفته شد و به مادرید منتقل شد.
این نمونه بارز روندهای جدید استثمار جنسی در اسپانیا است. سانتاماریا خلاصه می‌کند: «شبکه‌های جنایی فضاهای عمومی را ترک کرده‌اند و اکنون جذب نیرو از طریق خود شبکه‌ها انجام می‌شود و این سازمان‌ها به اعضای بسیار کمتری برای کنترل دختران نیاز دارند».
وی افزود: انتقال این نوع برده داری به منازل شخصی کار بازرسان را به شدت سخت می کند زیرا آنها باید ماه ها وقت صرف جمع آوری مدارک کنند تا از قضات برای ورود و تفتیش املاک خصوصی مجوز بگیرند.
او می گوید: «وضعیت 20 سال پیش یا عملیاتی که 100 نفر را دستگیر کردیم، نیست. کسانی بودند که دختران را در خیابان تماشا می کردند، مأموران امنیتی دیگری بودند که اجازه نمی دادند باندهای دیگر وارد قلمرو آنها شوند، افرادی بودند که دختران بودند و کسانی که حساب را نگه می داشتند. حالا با یک نفر در هر طبقه، همه چیز را تحت کنترل دارند.”
زوج ونزوئلایی در راس این سازمان از خانه مجلل خود به تماشای خانه ها پرداختند. به لطف سیستم های نظارت تصویری که فقط به قیمت 30 یورو (32.32 دلار) به صورت آنلاین خریداری شده بودند، این زوج به صورت 24 ساعته از آنچه در هر یک از خانه هایشان رخ می داد، دید داشتند.
افسر تحقیق گفت: «آنها نگاه کردند که زنان چه زمانی وارد شدند و چه زمانی رفتند، مدت زمانی را که با هر مرد گذراندند و اینکه آیا کسی بیشتر از آنها ماندگار شد یا خیر». “هرچه قربانی بیشتر به مشتری خود اعتماد کند، احتمال بیشتری وجود دارد که زن مورد استثمار برای رهایی از این وضعیت کمک بگیرد. گزارش سوء استفاده از قربانی به پلیس غیرعادی نیست.”
این زوج به ندرت از خانه‌ها دیدن می‌کردند، به جز اینکه گهگاه پول جمع‌آوری می‌کردند یا انباری از مواد مخدر را پر می‌کردند که توسط مردانی که با سازمان تماس می‌گرفتند تأمین مالی می‌شد. این گروه پنج آپارتمان را کنترل می کند: یک ویلا در آرتورو سوریا، سه خانه در تتوآن و یک آپارتمان در پوئنته د والکاس در مادرید. زمانی که آنها تعطیلات خود را در مقاصد اختصاصی نمی گذراندند یا در رستوران های گران قیمت غذا می خوردند، با BMW X6 خود (199000 یورو یا 177000 دلار) رانندگی می کردند. زندگی لوکس که توسط شبکه ای از استثمار تداوم می یابد.