دانشجویی که با قلم خود ارزآوری برای کشور به دست آورد/برای دانشجویان پژوهشی شغل ایجاد کرد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از ” تیتریک “; فردین احمدی دانشجوی دکتری علوم، قرآن و حدیث و نویسنده بیش از 60 عنوان کتاب است که سال ها بهترین محقق کشور شد.

اهتمام او به نویسندگی و تحقیق باعث شد تا نشریات بین المللی در زمینه ورزش ایجاد کند و به دلیل فعالیت مستمر و شبانه روزی، به عنوان یکی از پرکارترین و بهترین ناشران و یکی از جوان ترین ناشران شناخته شد. یک کشور.

احمدی لیسانس و فوق لیسانس الهیات را در گرایش قرآن و حدیث به عنوان دانشجوی اول و ممتاز به پایان رساند و رشته فلسفه تعلیم و تربیت را در مقطع دکتری انتخاب کرد و این دوره و مجدداً در مقطع دکتری با موفقیت به پایان رسید. ثانیاً او وارد رشته خود شد، یعنی. علوم قرآن و حدیث و اکنون در آن سطح دانشجو است. به مناسبت اعیاد دانشجو با ایشان گفت وگویی دوستانه داشتیم.

شما در حال حاضر دانشجوی مقطع دکتری دوم هستید. چگونه به اینجا آمده است؟

در مقطع دکتری تصمیم گرفتم در رشته فلسفه تعلیم و تربیت و برنامه ریزی ادامه تحصیل دهم و در حال حاضر دانشجوی دکتری قرآن و حدیث هستم.

شما یکی از دانشجویان نخبه و از نویسندگان برجسته کشور هستید، کمی از این رشته برایمان بگویید.

واقعیت این است که از تجربه دنیای دانشجویی و درک آن دوران و اکنون که به عنوان استاد در محضر دانشجویان هستم، می توانم بگویم شاید یکی از آن دانشجویان خاص آن دوران هستم.

از زمانی که وارد دنیای دانشجویی شدم دغدغه من به عنوان پسر اشتغال و درآمدزایی بود.

علاوه بر درس، مشغول کار بودم و به سختی یادم می‌آید، در دوره لیسانس 4 ساله، زمانی خارج از کار، کار و مطالعه داشتم، یعنی از 17 سالگی به تدریج دوستان و آشنایانم کمی بیشتر به دیدن من در محافل عادت کردند و جلساتی برگزار کردند.

پس از گذراندن دوره لیسانس، لباس مقدس سربازی را بر تن کردم، در آن روزها که فرصت پیدا کردم، شروع به خواندن کتاب و خواندن مطالب مورد علاقه خود کردم و با برنامه ریزی، به لطف خداوند متعال و با توسل به قرآن، اهل بیت علیهم السلام و با دعای خیر پدر و مادرم، 21 روز پس از پایان خدمت سربازی، برای فوق لیسانس وارد دانشگاه شدم و در همان زمان معلم شدم.

دوران طلایی تحقیق من از سال 1994 تا 1996 بود که شبانه روز مشغول خواندن، ضبط و نوشتن بودم که حاصل آن چندین کتاب و مقاله بود.

همینطور که پیش می رفتم به این باور رسیدم که قرار است یک بار در این دنیا زندگی کنم و شخصاً همیشه از اینکه یک آدم معمولی باشم خیلی راضی نبودم و می خواستم از این فرصتی که خداوند متعال داده است نهایت استفاده را ببرم. من، به طوری که علاوه بر معلمی و پژوهشی که فکر می کنم تعداد قابل توجهی کتاب و مقاله در محافل علمی این عصر موجود است، با توجه به اینکه مشغول به کار بودم، سعی کردم مدرک دکتری بگیرم. در رشته تعلیم و تربیت، دکترای فلسفه تعلیم و تربیت و برنامه ریزی تحصیلات تکمیلی و در حال حاضر نیز دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث هستم.

اکنون مهمترین دغدغه دانشجویان کار است. دانشجویان برای جلوگیری از نگرانی در مورد شغل پس از فارغ التحصیلی چه باید بکنند؟

واقعیت این است که حوزه آموزش در کشور ما همواره در بسیاری از وزارتخانه های مرتبط (آموزش و پرورش، کار، ورزش و جوانان و …) عقب است.

معتقدم دانش آموزان همیشه دیر به روز می شوند و همین باعث می شود وقتی به سن بلوغ می رسند احساس پوچی، محرومیت و بی هدفی کنند. باید به خاطر داشت که خانواده به نوعی در این موضوع مقصر هستند.

تا زمانی که فارغ التحصیل می شوند، درصد قابل توجهی از دانش آموزان هنوز نمی دانند چه می خواهند و اعمال و رفتار آنها چه پیامدهایی بر آینده آنها خواهد داشت.

معمولاً دختر و پسر تا ترم 3 تا 4 درگیر هیجانات و مشکلات پیش پا افتاده این سن هستند و دختران از ترم 5 به نوعی احساس می کنند که وقت ازدواج است و بیشتر درگیر این امر مهم می شوند. پسرها هم به سربازی فکر می کنند و این که این دوران چگونه باید سپری شود. معمولاً هر دو گروه ترم های آخر را با استرس و تلاش مضاعف می گذرانند تا کاستی های روزهای اولیه را جبران کنند.

پس از گذراندن این دوره درصد قابل توجهی از این اقوام تصمیم می گیرند برای رسیدن به یک شغل ایده آل وارد دنیای تحصیلات تکمیلی شوند که به نظر من ریسک بزرگی است.

طبیعی است که با توجه به جوان بودن جمعیت کشورمان، همه فوق لیسانس یا دکترا نگیرند و در یکی از ادارات دولتی کار کنند. واقعاً دولت در قبال این تعداد کارمند دولتی پاسخگو نیست و طبیعی است که برخی از این افراد به هدف خود می رسند و تعداد قابل توجهی از آنها شکسته و منتظر فرصتی هستند تا شاید شانس بیاورند.

اشتباه ما این است که جوانان تنها پس از پایان تحصیلات عالی به فکر کار و کسب درآمد می‌شوند، یعنی وقتی شکل گرفتند و دوران سختی را پشت سر گذاشتند، دوباره برمی‌گردند تا تصمیمات اشتباه خود را اصلاح کنند.

باید تحولی اساسی در جامعه ما ایجاد شود و والدین باید از این باور نادرست که فرزندانشان به دانشگاه می‌روند، مدرک می‌گیرند و در یک نهاد دولتی کار می‌کنند، دوری کنند.

ما باید روی ذهنیت اولیه نوجوانان کار کنیم و به آنها کمک کنیم تا باور کنند که هر کدام از آنها می توانند کارآفرین شوند و به جایی بروند، جدا از اینکه خودشان کسب درآمد کنند، می توانند بستری برای ایجاد شغل برای افراد دیگر باشند.

اگر می خواهیم کارآفرین موفقی باشیم باید از نوجوانی شروع کنیم زیرا زمان کافی برای آزمون و خطا و کسب تجربه وجود دارد.

ما نباید به دانشگاه به عنوان دروازه ای برای تبدیل شدن به یک کارمند دولتی نگاه کنیم، بلکه دانشگاه می تواند مکمل رشد و توسعه هر فردی باشد.

سختی ها و مشکلات خود در مسیر دانش آموزی را توضیح دهید؟

من می توانم یک نمونه واقعی برای جوانانی باشم که فکر می کنند رابطه و مهمانی شرط 100٪ برای رسیدن به موفقیت در شغل و سایر بخش های زندگی است.

اعتراف می کنم که خیلی جاها حقم را گرفته اند چون این فرصت ها را نداشتم و بیشترین آسیب را از مسئولان کوچک و بزرگ دیده ام که مهم ترین کاری که با من کرده اند تقلب و ندیدن توانایی های من است. که قطعا جوانانی مثل من هستند، کم نیستند کسانی که دچار سوء نیت شده اند و شاید بخش بزرگی از مشکلات امروز جامعه ما شیوه نادرست مسئولان باشد.

با همه اینها نباید خسته شد و میدان را خالی کرد چرا که دشمن، جوانان نخبه و بااستعداد ایرانی دقیقاً همین را می خواهد. بارها مقام معظم رهبری بر تسلیم نشدن تاکید کرده اند و هر جا که با بی تفاوتی و تنگنا مواجه شدید با تلاش و پشتکار مضاعف به کار خود ادامه دهید، قطعا موفقیت در انتظار شماست.

در شرایط بسیار سخت و با کم لطفی عجیب مسئولین منطقه غافل شدم که جوان توانمندی هستم و می توانم برای این آب و خاک موثر باشم.

در حال حاضر انتشارات مشاخ با خدمات ویژه امام زمان (عج) یکی از موفق ترین و برترین مؤسسات انتشاراتی ایران است. باعث افتخار من است که توانستم بدون استفاده از ریالی از بیت المال و رانت، نشریات مشق را در زمره بهترین نشریات ایران قرار دهم.

این انتشارات ده ها جوان تحصیل کرده و نخبه را به صورت تمام وقت، پاره وقت و پروژه ای استخدام می کند.

به لطف خدا موفقیت های ما از این مرزها فراتر رفته تا جایی که با کشورهای مختلف همکاری می کنیم.

یکی از این کشورها جمهوری ارمنستان است که در 28 نوامبر با حضور مقامات عالی رتبه این کشور تفاهم نامه های خوبی رد و بدل شد که یکی از مهم ترین کتاب ها به قلم یکی از شخصیت های برجسته ارمنستان است. در سفارت ارمنستان

هدف بعدی ما صادرات کتاب و بازدید از نمایشگاه های فرهنگی در کشورهای مختلف است.

در آخر اگه چیزی باقی مونده بگید.

من معتقدم قهرمانان واقعی یک کشور، کارآفرینان آن کشور هستند.

دوست دارم هر جوان ایرانی کارآفرین باشد تا مشتی در دهان دشمنان این آب و خاک باشد.

ما جوانان ایران می توانیم چیزی شبیه به تاریخ پرافتخارمان کارستان بسازیم و روزی در این مملکت جوانی بیکار نباشد.

انتهای پیام/