“رمضان”؛ این سنت خاص و ماندگار عید الهی در سیستان و بلوچستان است.

طبل سه مرحله ای قبل از اذان صبح در این منطقه رایج بود که بار اول برای بیدار کردن مردم با دهل نواخته می شد و بار دوم برای هشدار به خوابندگان و بار سوم برای یادآوری وقت اذان. دعا

مذهبی و غیر قابل اعتماد

مراسم ماه مبارک رمضان که در اکثر شب های ماه مبارک رمضان برگزار می شد، اما اجرای آن در شب های 14 و 15 رمضان مصادف با میلاد امام حسن مجتبی (ع) پرشورتر بود. در این مراسم تعدادی از جوانان محل برای کمک به مستمندان گروهی تشکیل دادند و در هنگام افطار با ذکر آیات و التماس به منازل مردم رفتند.

صاحبخانه تا جایی که می تواند مقداری پول یا غذا در کیف آنها می ریزد که او را جولی می نامد، گروهی از ماه رمضان که در نهایت پول و غذای جمع آوری شده را بین فقرا و نیازمندان محله تقسیم می کنند. این رسم هنوز هم در برخی نقاط استان رواج دارد.

سنت آرک و برک

طبق یکی از سنت‌های قدیمی و رایج مردم سیستان و بلوچستان در گذشته، از هر اجاقی که دود بلند می‌شود و تا هر شعاع دود، خانواده‌ها موظف بودند کاسه‌های غذا را برای دیگران حمل کنند. بورک به معنای «بیاوردن و بردن» است، همچنین کسانی که قبل از اذان مغرب نذر می کنند تا آنجا که می توانند خرما، چای، سوپ، شله زرد و غیره را در مسجد و بعد از نماز مغرب در مسجد ببرند. پذیرایی ادای روزه .



اقامه نماز تراویح

مردم سیستان و بلوچستان و اهل سنت از ابتدای ماه مبارک رمضان پس از اقامه نماز عشاء نماز ترویح را که 20 رکعت است در محفلی پشت سر یکی از خاطره انگیزترین قرآن های کریم به جای آورده اند. هر شب در این 20 رکعت یک جزء از قرآن یا حتی بیشتر با صدای شاد تلاوت می شود و تلاوت قرآن به گونه ای تنظیم می شود که قرآن و مراسم آن ختم می شود. تا شب نوزدهم ماه مبارک رمضان

در برخی از مساجد در شب بیست و یکم و در برخی از مساجد در شب های 23، 25، 27 یا 29 ماه مبارک رمضان، مراسم ختم قرآن برگزار می شود.به نام مسلمانان و شفای بیماران.

مراسم شب های قدر

در دهه سوم ماه مبارک رمضان، یعنی از نوزدهم تا بیست و نهم، مراسم در شب های قدر برگزار می شود.

در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، فردی که هر روز صبح مردم را با دعا، غزل و شعرخوانی بر روی مناره مسجد از خواب بیدار می کند، برای وداع با ماه مبارک رمضان شروع به تلاوت می کند.

کیسه برکت

کیسه برکت یکی دیگر از سنت های مردم سیستان و بلوچستان است که بزرگان روستا اعم از زن و مرد کیسه ای می دوزند تا نذورات، فدیه و فطرت های مردم را جمع کنند تا به فقرا و نیازمندان بدهند.

زیارت قبور اموات یکی دیگر از رسوم مردم است، سر قبور می روند و عید را به اموات تبریک می گویند و خرما، بیسکویت محلی و شکلات بر سر قبور پخش می کنند.

انتهای پیام/