از زمان آغاز اعتراضات داخلی در کشور، تحولات خطرناکی در رویکردهای جهان به ایران مشاهده شده است. این اتفاقی است که باید حساس بود و با تغییر رویکردهای سیاست خارجی و مدیریت عاقلانه در مواجهه با اعتراضات داخلی از گسترش دامنه آن جلوگیری کرد.
همزمانی تعلیق طولانی مدت مذاکرات برای احیای توافق هسته ای، دخالت ایران در جنگ اوکراین و تبلیغات سنگین درباره نقش پهپادهای ایرانی در جنگ و گسترش واکنش به اعتراضات داخلی در پایتخت ها و شهرهای جهان است. به گونه ای که کارشناسان و دلسوزان نسبت به امکان «راه حل بین المللی» نگران هستند. آنها نگران ایران هستند.
لحن مقامات آمریکایی به طور قابل توجهی و نگران کننده در مورد توافق هسته ای تغییر کرده است. وزارت خارجه آمریکا آشکارا از تغییر اولویت کشورش در قبال ایران صحبت می کند. به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه این کشور، دستیابی به توافق ممکن نیست و در حال حاضر تمرکز آمریکا بر احیای برجام نیست، بلکه تمرکز ما بر «حمایت از اعتراضات» در ایران است. این موضع از سوی آمریکا در شرایطی اتخاذ می‌شود که ایران بارها از «میل و فوریت شدید» آمریکا برای احیای برجام صحبت کرده است.
امیر عبدالاخیان در سفر به ارمنستان در پاسخ به خبرنگاران مدعی شد که “پیامی” در این زمینه از آمریکا دریافت کرده است. شاید مهمترین علامت خروج توافق از «فوریت» دستور کار آمریکا، سخنان رابرت مالی مذاکره کننده ارشد بود که چند روز پیش در مصاحبه با CNN اظهار داشت: «مذاکرات حتی در دستور کار نیست. در حال حاضر و هیچ تمرکزی روی او نیست.” ». این سخنان مردی است که به دلیل گرایش به ایران و تمایل شدیدش به احیای توافق هسته ای، همواره با انتقادات صریح مخالفان داخلی برجام در آمریکا مواجه بوده است. فراموش نکرده ایم که به همین دلیل رژیم صهیونیستی جدی ترین مخالف این انتصاب بایدن بود.
توسعه جنگ در اوکراین به طور نگران کننده ای به ضرر ایران پیش می رود. وزارت امور خارجه اوکراین به حاکمان پیشنهاد قطع روابط دیپلماتیک با ایران را داده است. اتحادیه اروپا تحریم هایی را علیه مقامات و نهادهای ایرانی تصویب کرد. شورای امنیت سازمان ملل درباره فروش پهپادهای ایرانی به روسیه و استفاده روسیه از آنها در جنگ علیه اوکراین بحث و تبادل نظر کرد. گنجاندن فروش و استفاده از پهپاد توسط یک متخاصم در قطعنامه 2231 اتفاقی بسیار نگران کننده علیه ایران در عرصه بین المللی است. این را باید در چارچوب «ورود مستقیم ایران به جنگ» دید که در طرف دیگر آن، هر چند غیرمستقیم، ناتو، بزرگترین اتحاد نظامی جهان قرار دارد. با توجه به تایید ماهیت تهاجمی روسیه در تهاجم و اشغال یک کشور مستقل عضو سازمان ملل توسط مجامع معتبر جهانی، دولت هایی که از متجاوز حمایت می کنند، ناقض مقررات بین المللی تلقی می شوند و در این چارچوب با آنها برخورد خواهد شد. گفته می شود که آمریکا و سه کشور اروپایی موضوع هواپیماهای بدون سرنشین را «نقض قطعنامه ۲۲۳۱» تفسیر کرده و پیشنهاد تشکیل «کمیته تحقیق سازمان ملل» را داده اند. موفقیت غرب در پیشبرد این راهبرد، که روسیه و ایران با آن مخالفت کرده‌اند، موجب توجیه و مشروعیت بخشیدن به ماشه ایران در برجام می‌شود که نتیجه اجتناب‌ناپذیر آن بازگشت ایران بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل و مشروعیت بخشیدن به آن خواهد بود. احیای مصوبات شش گانه شورا خواهد بود. برخلاف خوش بینی اصولگرایان و حامیان همسایه شمالی، اگر حادثه هسته ای به این حد برسد، روسیه و چین حتی اگر بخواهند نمی توانند از حق وتو استفاده کنند.