روزنامه جمهوری اسلامی می نویسد: اگر مسئولان دولت فعلی بگویند که فساد، سوء استفاده و دزدی نبوده، بلکه سارقان را شناسایی کرده و به دست می آوریم، مشکلی حل نمی شود.
روزنامه جمهوری اسلامی: انتقال فساد چای به دولت های گذشته نوعی فرافکنی و پاک کردن صورت مسئله است.
به گزارش سلام نو به نقل از انتخاب، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اگر مسئولان دولت فعلی می گویند که فساد، سوء استفاده و دزدی نبوده، اما ما دزدان را افشا کردیم و به دادگاه کشاندیم. مشکل را حل نمی کند. آنچه مردم می خواهند این است که افراد فاسد از مسئولیت خود دور شوند.
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت:
1- برای مردم فرقی نمی کند که فساد 3.5 میلیارد دلاری واردات چای را چه دولتی و چه کسی انجام داده است. آنچه مردم می خواهند این است که اولاً افراد مفسد از مسئولیت خود کنار بروند و محاکمه و مجازات شوند و ثانیاً برای ریشه کنی فساد برای همیشه راه حلی اندیشیده و اجرا شود.
2- اینکه مسئولان دولت فعلی می گویند فساد و اختلاس و دزدی نبوده بلکه دزدان را افشا کرده و به محاکمه کشانده ایم مشکلی را حل نمی کند. حواله به دولت های سابق و ادعاهایی از قبیل سپری شدن 18 ماه از زمان دریافت ارز تا اجرای تعهد و نباید انتظار داشت که تعهد زودتر از این مدت انجام شود نیز نوعی فرافکنی و پاک شدن صورت است. مشکل. رئیس قوه قضائیه در جمع دانشجویان دانشگاه اردبیل این واقعه را فساد می داند و به صراحت می گوید که اکثر ارزها در سال های 1401 و 1402 یعنی . در این دولت به یک شرکت فساد داده شد و او هم گفت که هنوز کسی در این فساد دخیل نیست و وارد دستگاه قضایی نشده است. یکی از نمایندگان مجلس نیز گفت: حتی پس از اینکه وزیر جهاد کشاورزی به بانک مرکزی اعلام کرد به این شرکت ارز ندهید، 600 میلیون دلار دیگر داده شد! آنها با ادعاهای فرافکنانه دولتمردان تعارض دارند و مردم به این نکات توجه دارند.
3- بازی با کلمات نمی تواند واقعیت ناگوار فساد را کتمان کند، استفاده از واژه فساد برای نفی فساد نه تنها نمی تواند واقعیت فساد پیش آمده را تغییر دهد، بلکه اعتماد مردم به مسئولان را مخدوش می کند. در شرایطی که مردم از مراجع قضایی شنیده‌اند که بیشتر این فسادهای بزرگ در دو سال گذشته اتفاق افتاده است، چگونه می‌توان آن را «فساد» دانست و اصل فساد را انکار کرد؟
4- قبل از سایر رسانه‌ها، رسانه‌های ملی گزارش‌های متعددی را منتشر کردند و ابعاد آن را از فساد کلان در واردات چای تشریح کردند. اما چگونه می توان پذیرفت که دولتمردان سعی در توجیه استفاده از این رسانه و انکار وجود آن دارند؟ بگذار رسانه ملی واقعیت ها را بگوید و از این طریق اعتماد مردم را جلب کند. کشور در مواقع خاص و شرایط حساس نیاز مبرمی به اعتبار رسانه ملی دارد. اگر حاکمان تلاش کنند رسانه ملی را به ابزاری برای پوشاندن ضعف ها، اشتباهات و سوء مدیریت ها تبدیل کنند، این رسانه با حمایتی که از اعتماد مردم می گیرد، می تواند به نفع کشور عمل کند و شیطنت رسانه های مخالف را خنثی کند.
5- سوال مهمی که از نحوه برخورد مسئولان با فساد به ذهن متبادر می شود این است که چرا به جای ادعا و موضع گیری در برابر مفسدان بدون توجه به جایگاه و جایگاهی که دارند، سعی در انکار وجود فساد و تبرئه مفسدان دارند. هستند. ? ما فکر نمی کنیم که این نوع نگرش به معنای حمایت مسئولان از فساد و افراد مفسد باشد و به احتمال زیاد آنها می خواهند با پاک کردن صورت مشکل نگرانی ها را در مورد وضعیت کشور کاهش دهند و نتیجه آن این خواهد بود. مقابل مردم آنها را باور خواهند کرد و نگران وضعیت کشور نخواهند بود که ببینند دولتمردان حقایق را همانطور که هستند می گویند و سعی می کنند بدون بهانه با مفسدان برخورد کنند.
6- دولتمردان علاوه بر پیشقدم شدن در تعقیب مفسدان و تلاش مستمر برای ریشه کنی فساد، باید کارشناسان و رسانه ها را نیز به پیگیری این گونه مسائل تشویق کنند. مبارزه با فساد باید به یک مطالبه عمومی تبدیل شود و مسئولان باید هر روز در مورد برخورد با مفسدان مورد سوال مردم قرار گیرند و رسانه ها همواره برای چنین مطالبه ای که به نفع کشور است تشویق شوند و با آنها برخورد نکنند. به روش های مختلف دولت ها با کمک رسانه ها می توانند در مبارزه با فساد موفق باشند زیرا تنها رسانه ها می توانند مبارزه با فساد را به عنوان یک مطالبه عمومی رهبری کنند.