شانگهای؛ گامی برای فعال سازی پیمان های پولی در حوزه کشورهای عضو/تقویت بلوک اوراسیا در دولت سیزدهم

به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه خبر راه دانا; سازمان همکاری شانگهاییک سازمان بین دولتی است که کار خود را در سال 2001 با هدف همکاری چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی بین رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان آغاز کرد.

در حال حاضر کشورهایی مانند هند، ایران و پاکستان نیز به اعضای اصلی سازمان اضافه شده اند و مغولستان، افغانستان و بلاروس نیز اعضای ناظر این سازمان هستند.

بیشتر بخوانید:
لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به سازمان همکاری شانگهای به مجلس ارائه شد.

سازمان همکاری شانگهای علاوه بر همکاری در زمینه های امنیتی، انرژی، فرهنگی و اقتصادی، در زمینه مسائل امنیتی در آسیای مرکزی به ویژه در موضوع تروریسم، تجزیه طلبی و افراط گرایی نیز فعالیت هایی دارد.

باید در نظر داشت که با عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهایچهار دهه تلاش برای انزوای ایران از غرب بار دیگر ناکارآمد بوده است و اهمیت اصلی سازمان همکاری شانگهای برای ایران بیشتر بعد اقتصادی آن است.

اگرچه عضویت ایران در این سازمان نزدیک به یک دهه به طول انجامید. اما این اتفاق درهای بازارهای آسیای شرقی و مرکزی را به روی کالاهای صادراتی ایران باز کرد و صادرات نفت و محصولات پتروشیمی را روان‌تر از گذشته کرد و راهی برای خنثی کردن تحریم‌های غرب علیه ایران شد.

علی سعدوندی کارشناس مسائل اقتصادی درباره عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و اثرات اقتصادی آن به شبکه راه دانا گفت: عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند سرآغاز تحولات اساسی در روابط اقتصادی و روابط ایران با کشورهای بزرگ جهان مانند چین، هند، روسیه و پاکستان باشد. این امر همچنین می تواند به توازن قوا در روابط با دیگر قدرت های جهانی منجر شود.

نگاه دولت قبلی به غرب باعث شد ایران از سازمان شانگهای طرد شود

وی با اشاره به نگاه دولت قبل به غرب، ادامه داد: مشکلاتی در دولت روحانی وجود داشت که مانع این عضویت شد. اگر این اختلافات نبود، ایران سال ها پیش به عنوان عضو دائمی این پیمان پذیرفته می شد.» با تغییر دولت و از بین رفتن مشکلات سیاسی، ایرادات نیز برطرف شد و در نهایت ایران به عنوان هسته اصلی وارد شد. عضو این پیمان

این کارشناس اقتصادی با اشاره به نگاه راهبردی دولت آیت الله رئیسی به کشورهای آسیایی و منطقه خاورمیانه، تصریح کرد: پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم، روابط ما با تاجیکستان بهتر شده و مشترکات جدیدی با چین به دست آورده ایم. امروز این روزنه امید باز است و با اجرای ارتقای روابط با کشورهای عضو، می‌توان استفاده کامل‌تر از این توافق را دنبال کرد.

عضویت در سازمان همکاری شانگهای منجر به رشد تجارت خارجی شد

سعدوندی با اشاره به نکات مثبت این گام در روند رشد تجارت و سیاست خارجی کشور، ادامه داد: شاید دولت تدبیر و امید نقش بسزایی در بدتر شدن روابط با تاجیکستان نداشته است؛ اما در این راستا، دولت تدبیر و امید نقش مهمی در بدتر شدن روابط با تاجیکستان نداشته است. اما نقش زیادی در تیره شدن روابط کشورمان با چین داشت.

این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد پیمان شانگهای وی می تواند پویایی اقتصادی در این حوزه را بیش از گذشته فعال کند، گفت: شرط این پویایی این است که بتوانیم تبادلات تجاری آزاد با این کشورها داشته باشیم. البته تا زمانی که تحریم ها ادامه دارد، هزینه انتقال ارز به این صرافی ها احتمالاً برای ما مقرون به صرفه نخواهد بود. اما با ایجاد قراردادهای پولی و مالی، امکان بازده اقتصادی به این معاملات باز می گردد.

ایران باید هر چه زودتر به پروژه جاده ابریشم بپیوندد

سعدوندی تصریح کرد: اگر نام ایران از لیست سیاه FATF خارج شود، وضعیت مبادلات اقتصادی در این حوزه نیز تغییر می کند. نکته قابل توجه در این قرارداد، طرح چین برای روابط جاده ای و ریلی است که متاسفانه در گذشته به دلیل همین تیره شدن روابط سیاسی، ایران را از حضور در آن باز داشت. سازمان همکاری شانگهای جدا شد؛ در حال حاضر باید به سرعت به این روند بازگشت و تلاش کرد تا در صنعت ترانزیت منطقه ای و بین المللی بیش از گذشته فعال شود چرا که اقداماتی از سوی دولت برای افزایش این فعالیت در نیمه اول سال جاری انجام شد.

وی در پایان افزود: ایران باید به طرح کمربند و جاده جاده ابریشم بپیوندد تا از مزیت های آن در عرصه منطقه ای و بین المللی استفاده کند.