فروش بچه برای غذا: “چند خواستگار آمدند و من دنبال کوچکترین آنها بودم”

روز جدید ازدواج دختران زیر سن قانونی در مناطق مختلف افغانستان رایج است. خانواده داماد هزینه قرارداد را پرداخت می کنند و دختر معمولاً تا حداقل 15 سالگی نزد پدر و مادرش می ماند. یونیسف تخمین می زند که 28 درصد از زنان افغان بین 15 تا 49 سال قبل از رسیدن به 18 سالگی ازدواج کرده اند.

در افغانستان با شیوع کرونا و تشدید فقر، تعداد ازدواج های کودکان و فروش نوزادان در حال افزایش است.

افسانا فقط هشت سال دارد. به پایین نگاه می کند و لبخند کمرنگی می زند. دیروز باران می بارید و برای حالت دادن به موهایش از گل استفاده کرد. او می داند که 20 روز دیگر با یک غریبه ازدواج خواهد کرد. پدرش از بین خواستگاران بالاترین پیشنهاد را انتخاب کرد. خواستگار دخترش را با حدود 2300 یورو می برد.

پاسخ های این دختر کوتاه است. آیا از شریک آینده خود راضی هستید؟ آیا از زندگی آینده خود راضی هستید؟ او می گوید: «حداقل می توانم روزی دو بار غذا بخورم. پدرش خجالت زده به نظر می رسد. او شال سنتی شامغ را به عنوان عمامه می بندد تا از اثرات آفتاب سوزان بکاهد.

او می گوید: “البته من نمی خواستم این کار را انجام دهم، اما پس از آمدن طالبان، شغلم را به عنوان رفتگر از دست دادم.” مجبور شدیم از کابل به این روستای دور افتاده در ولایت قندهار بیاییم که عمویم با خانواده اش زندگی می کرد. عمویم می خواست برای تهیه تریاک در مزرعه خشخاش بکارد، اما رژیم طالبان دستور داد کشت خشخاش ممنوع شود و آنها به کارگران روزمزد زیادی نیاز ندارند. بدون پول چاره ای نداشتیم.»

او می افزاید: «چند خواستگار آمدند و من سعی کردم کوچکترین را انتخاب کنم. او حدود 25 سال دارد، ظاهراً از خانواده خوبی است و می گوید دختر را به مدرسه می فرستد. همه ما غمگینیم. افسانه شب ها گریه می کند. انشاءالله همه چیز درست خواهد شد.»

اقتصاد افغانستان از زمانی که جنگجویان طالبان قدرت را در اواسط اوت 2021 در بحبوحه خروج بی نظم نیروهای آمریکایی به دست گرفتند، دچار بحران شده است. وضعیت یک طوفان کامل بود. جامعه بین المللی تصمیم گرفته است کمک هایی را که بیش از 75 درصد از بودجه ملی را تشکیل می دهد، متوقف کند. پیامدهای آن در کشوری که 20 سال درگیری، خشکسالی، زمستان های سخت و قحطی را تجربه کرده، ویرانگر است. روز چهارشنبه ۲۲ جوزا، زمین لرزه ای شرق افغانستان در مرز با پاکستان را لرزاند و بیش از هزار کشته بر جای گذاشت.

سازمان ملل متحد هشدار داده است که مردم افغانستان با یک بحران سوء تغذیه “بی سابقه” مواجه خواهند شد. تعداد افرادی که از گرسنگی حاد رنج می برند از 14 میلیون نفر در ژوئیه 2021 به 23 میلیون نفر در مارس امسال افزایش یافته است. بیش از 3.5 میلیون کودک برای سوءتغذیه نیاز به درمان دارند.

افغانستان، دختران گم شده

داستان های وحشتناک در این منطقه روستایی در کوه های قندهار، قلب فرهنگ طالبان تکرار می شود. افشین سه ساله با افسانه بازی می کند. او نیز فروخته شده است، اما هنوز آن را نمی داند. اخم کرد و لب هایش را به هم فشرد. گونه های قرمزش پف می کند. غبار چشمانش را می پوشاند. الان ماه رمضان است و مردم منتظر غروب آفتاب هستند تا افطار کنند.

پدرش با حالتی غمگین می گوید: «از ولایت کنر که بدهکار بودم فرار کردم، اما مرا پیدا کردند و حالا تهدیدم می کنند که اگر بدهی 5000 دالر (4700 یورو)م را نپردازم، می کشند. یکی از دخترانم به جای پرداخت بدهی تصمیم گرفت.

«یوریان» استاندار استان از یک کوچه تاریک به خانه دیگر می رود. یک بچه 14 روزه در آنجا گریه می کند. او می‌گوید: «سرنوشت او از قبل مشخص شده است. گاهی حتی قبل از به دنیا آمدن کودک نیز پیشنهاداتی وجود دارد. او چند نمونه جوان را برای فروش به نمایش می گذارد. او می‌گوید: «تقریباً همه خانواده‌ها مایل به موافقت هستند. آنها به حراج گذاشته می شوند و به قیمت بالاتر فروخته می شوند زیرا زندگی بهتری خواهند داشت. قیمت ها بین 500 تا 2500 دلار (300 تا 2300 یورو) است.

ازدواج دختران زیر سن قانونی در مناطق مختلف افغانستان رایج است. خانواده داماد هزینه قرارداد را پرداخت می کنند و دختر معمولاً تا حداقل 15 سالگی نزد پدر و مادرش می ماند. یونیسف تخمین می زند که 28 درصد از زنان افغان بین 15 تا 49 سال قبل از رسیدن به 18 سالگی ازدواج کرده اند. در دولت قبل حداقل سن قانونی برای ازدواج 16 سال بود.

همانطور که Save the Children در سال 2016 اشاره کرد، دختران در سن 10 سالگی مجبور به ازدواج شدند. معاملات به صورت دستی انجام می شود و عقد توسط روحانی در عرض چند ساعت و بدون سند انجام می شود. جامعه اینگونه این رابطه را می پذیرد.

در نوامبر 2021، هنریتا فور، مدیر اجرایی Save the Children اعلام کرد که حتی قبل از بازگشت طالبان، یونیسف 183 ازدواج کودک و 10 مورد کودک فروشی را در ولایات هرات و بادغیس در سال های 2018 تا 2019 ثبت کرده است. سن این دختران بین شش ماه بوده است. و 17 سال

برای رسیدن به ولایت همجوار هلمند، یکی از فقیرترین ولایات افغانستان، باید از بیابان ها، مزارع خشخاش و جاده های پیچ در پیچ از میان کوه ها عبور کرد. در طول مسیر چندین روستا در فقر شدید به سر می برند.

خانواده “قربانی” در خانه ای خشتی زندگی می کنند. رسوا بیرون می رود تا آتش روشن کند تا قابلمه خورش را که با آب گوجه درست شده گرم کند. دست به ریش می زند و دختر چهار ساله اش افضل ظاهر می شود. تکه ای نان را در قابلمه فرو می کند و می خورد و کنار پدرش می نشیند. او داستان را اینگونه آغاز می کند: «بدهی ها زیاد بود. امکان پرداخت وجود نداشت. رئیس من یک روز آمد و زیباترین دختر را انتخاب کرد. او به زودی خواهد آمد. فقط زمان لازم داره.”