ماجرای حقوق های نجومی در دولت رئیس جمهور از کجا آمد؟

ماجرای حقوق های نجومی در دولت رئیس جمهور از کجا آمد؟

روز جدید بر اساس بخشنامه سازمان اداری و استخدامی کشور، موسسات مشمول ماده (29) موظف به انتشار اطلاعات حقوق و دستمزد مسئولان و مدیران از خرداد ماه سال جاری شدند که نه تنها هنوز محقق نشده، بلکه پرداخت و تاریخ دریافت از گوشه و کنار اخبار آمده است. طالع بینی هنوز در کار است و شمشیری برای عبور از این خط کشیده نشده است!

هر از چند گاهی صدای رسوایی مدیرعامل یک نهاد، سازمان و وزارتخانه به گوش می رسد، بلافاصله و به سرعت همه مسئولین آماده هستند تا این حادثه را به عهده بگیرند و خود را توجیه کنند، اما انگار وقتی آب از آسیاب افتاد، به نوعی. کم کم روند کسب درآمدهای نجومی ادامه دارد!

البته دریافت حقوق متناسب با افزایش تورم برای تامین هزینه های زندگی و رفاه حق همه مردم ایران است و تصور نمی شود کسی از دریافت حقوق چند ده میلیونی احساس ناراحتی کند. داستان گاه بوی تعفن و چرک و کثیفی خواهد داد که برخی از مدیران بلندپایه به معاونان خود و … آنقدر درآمدهای باورنکردنی دارند که نمی توان از این درآمدها و قاعدتاً همین میزان درآمد برای آنها محافظت کرد. چیزی بیشتر از یک کارگر زحمتکش حداقل دستمزد او بارها در مقابل خانواده اش شرمنده شده است.

اگر صادقانه نگاه کنیم، با توجه به نوع و زمینه کاری، پشتکار و مهارت و همچنین میزان تاثیر مثبت برای سازمان مربوطه و افراد به طور کلی، میزان درآمد مدیر را می توان بالاتر از حد متوسط ​​دانست. اما بدبختی اینجاست که دقیقاً سازمان‌ها در این بحث حقوق‌های نجومی مفتضح است که در واقع نه تنها مدیران ارشد برای مردم شق الخمری انجام نداده‌اند، بلکه اگر سیستم ارزیابی عملکرد و آرشیو آنها نیز باشد. از زمانی که تصدی آنها به عنوان رئیس جمهور به درستی بررسی شود، متوجه می شویم که وجود آن بسیار مضر و غیراخلاقی است.

همین الان و در زمان انتشار این خبر، بدون شک اگر میزان درآمد برخی مدیران ارشد عمومی شود، شما را شگفت زده خواهد کرد. چک های حقوقی که در برخی موارد تا 70 برابر حداقل دستمزد وزارت کار است و صفر شمردن کار همه نیست.

این بدان معناست که علیرغم تمام وعده های داده شده برای بررسی و جلوگیری از این گونه فسادها، این روند ساختگی همچنان زنده است و با چراغ خاموش پیش می رود. این فیش ها که به حقوق های نجومی معروف است، شامل چند خط عجیب است و حقوق ها را از زیر 10 میلیون تومان به بالای 200 میلیون می رساند.

اما تاریخچه فیش حقوقی که چند صفر بیشتر از فیش حقوقی معمولی دارد، فقط به امروز و دیروز محدود نمی شود.

طی سال‌ها در برخی موارد این دریافت‌ها خبرساز شده و اعتراض‌هایی را برانگیخته است، اما از آنجایی که سیستم مشخصی برای پرداخت عادلانه دستمزدها وجود نداشت، پایانی برای این دریافت‌های دستمزد دیده نمی‌شود، گویی پایانی نخواهد داشت!

ابراهیم رئیسی صبح چهارشنبه 28 آبان 1400 در جلسه شورای دولت درباره اجرای قانون نظام هماهنگ پرداخت گفت: اساس کار دولت سیزدهم اجرای عدالت است و یک از مکان هایی که تعداد زیادی از مردم از آن به اجرای عدالت علاقه مند هستند، سیستم پرداخت حقوق کارگران و کارمندان دولت است. اما باید از رهبر دولت مردمی و انقلابی پرسید که آیا دستگاه نظارتی تحت امر ایشان همچنان در سایه تحقق این شعار کار می کند یا خیر؟

بر اساس بخشنامه سازمان اداری و کار کشور، نهادهای مشمول ماده (29) موظف شدند از خرداد ماه سال جاری اطلاعات حقوق و دستمزد مسئولان و مدیران را منتشر کنند، اما این امر هنوز اجرایی نشده و به نظر می رسد همچنان ادامه دارد. حلق آویز کردن

بخشنامه سازمان اداری و استخدامی کشور با رعایت دستور رئیس جمهور مبنی بر شفاف سازی در خصوص حقوق و دستمزد کارکنان دستگاه های اجرایی کشور در تاریخ 29 اردیبهشت ماه صادر شد.

این بخشنامه به منظور اجرای اصل شفافیت (یکی از اصول ۱۲ گانه مردم داری) برای مقابله با مفاسد اداری و اقتصادی و همچنین ماده (۲۹) قانون برنامه ششم مبنی بر تعیین میزان هر ناخالص ماهانه به مسئولان صادر شده است. رؤسا و مدیران مؤسسات تأکید می کند که از این پس اطلاعات حقوق و مزایای این افراد باید طبق ضوابط خاصی به صورت عمومی منتشر و در اختیار عموم قرار گیرد.

بر اساس بخشنامه مذکور قرار بود اطلاعات پرداختی مسئولان، سرپرستان، مدیران و همکاران موضوع ماده (29) قانون برنامه ششم در تاریخ دهم هر ماه به اطلاع عموم برسد.

اما اکنون با گذشت چند ماه از صدور این بخشنامه هیچ اتفاق ملموسی در این حوزه نیفتاده است و یا اگر اتفاق افتاده است بسیار کم است و قابل استناد نیست.

سوالی که در اینجا افکار عمومی را به طور جدی برانگیخته می کند این است که چرا با وجود بخشنامه و ابلاغیه صادر شده در این زمینه، سازمان ها، وزارتخانه ها، نهادها و ارگان ها و در نهایت شرکت های دولتی همچنان قادر به ایجاد شفافیت و علنی کردن حقوق مدیران نیستند. آیا آنها خود انتصابی هستند؟

چرا با توجه به صدور چنین بخشنامه ای و سوگیری پنهان در آن با متخلفان برخورد قاطع و جدی صورت نگرفت؟ حتی برخی از منتقدان معتقدند که در ماجرای رسوایی اسامی نجومی، دولت برای مدیران این شرکت ها قرار منع تعقیب صادر کرده است؟

اما حداقل اگر به زودی اتفاق قابل توجهی در راستای رونق بر سر سفره های مردم نیفتد، درآمد چند ده میلیون هزار مدیر شاغل در بدنه فربه قدرت در قالب نهادها و شرکت ها به سازمان های مرتبط خواهد بود. متوقف شد.شاید برای چند لحظه عده ای طعم سختی اقتصادی و تامین معاش خانواده را در کنار خیل عظیم مردم حس کنند.

دیدگاهتان را بنویسید