محورهای معدن به یک ناراحتی برای محیط زیست / قوانین دهه 90 تبدیل شده است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، گونه های مختلف جانوری و گیاهی سرمایه های ارزشمند زیستگاه هایی هستند که باید از آسیب های زیست محیطی محافظت شوند که در رأس آنها مردم به عنوان مخرب اصلی محیط زیست طبیعت، منافع، طبیعت را قربانی می کنند. که هرگونه تهاجم غیر اصولی نظم بیولوژیکی را نقض می کند، بی نظمی هایی که گاه خسارات جبران ناپذیری به بار می آورد.

در سال‌های اخیر در برخی از نقاط استان شاهد رشد معادن قارچی بوده‌ایم که اغلب قارچ‌های سمی هستند که به محیط زیست آسیب می‌رسانند، کوه‌ها را دربرمی‌گیرند، زیستگاه‌های گیاهی را از بین می‌برند و گونه‌های جانوری را از زیستگاه‌های حیات وحش در بالادست سوادکوه جابجا می‌کنند که به جاده خطیر معروف است. علاوه بر آلودگی هوا و رودخانه‌ها، صحنه‌هایی از انقراض گونه‌های گیاهی و سرگردانی گونه‌های جانوری از زیستگاه‌هایشان دیده می‌شود. این واقعیت که ماشین آلات سنگین معدن برای آبیاری آنها طراحی شده است، نزدیکی این معادن به زیستگاه های حیات وحش به زنگ خطری برای تنوع زیستی و رها شدن حیوانات تبدیل شده است، حیواناتی که قربانی قوانین معدنکاری و محدودیت های زیست محیطی برای حفاظت از آنها شده اند.


* تصویب قوانین معادن در دهه 1990 کار محیط زیست را با مشکل مواجه کرد

روح اله اسماعیلی معاون محیط زیست اداره کل محیط زیست مازندران در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: در چهار حوزه مدیریت محیط زیست استان به دلیل ممنوعیت های قانونی پروانه معدن صادر نمی شود. ما زیاد نداریم اما این مناطق تنها 22 درصد استان را شامل می شود و سایر مناطق طبیعی استان جزو مناطق آزاد محسوب می شوند.

وی خاطرنشان کرد: از سال 90 به بعد با تصویب قانون معادن برای ایجاد و صدور مجوز اکتشاف و بهره برداری از فعالیت های معدنی خارج از مناطق چهارگانه (مناطق آزاد) استان، مطالعه زیست محیطی انجام نخواهد شد، بنابراین نگاه حفاظتی و کنترلی پرونده در این مناطق نظر صادر نخواهد شد، اما در صورتی که در مناطقی با زیستگاه حیات وحش بالا پروانه بهره برداری صادر شده باشد، پیگیری لازم برای ابطال پروانه های صادره انجام می شود.

معاون محیط زیست اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: البته مناطقی که دارای رویشگاه حیات وحش بالا هستند به عنوان مناطق حفاظت شده یا شکار ممنوع شناسایی و در روزنامه رسمی درج می شود که در واقع زیستگاه های ارزشمندی برای برخی از حیات وحش در کشور است. و به منظور ارتقای سطح حفاظتی تا چهار پهنه شناسایی شده است، با توجه به اعلام حساسیت زیستگاه های این مناطق به اداره کل صمت استان می توان به حفاظت از حیات وحش در این مناطق امیدوار بود. .

این مسئول در خصوص معادن خطیرکوه گفت: با توجه به قرار گرفتن این معادن در خارج از محدوده چهارگانه تحت مدیریت محیط زیست استان، تنها می توان موضوع آلودگی این معادن را بر منابع آب و خاک مشاهده کرد. اقدامات قضایی برای جلوگیری از ادامه فعالیت و پلمب واحد در دستور کار قرار خواهد گرفت.

وی افزود: در برخی نقاط مانند منطقه حتیرکوه بحث زیستگاه های حیات وحش مطرح است که به دلیل نقض امنیت زیستگاه به دلیل تخریب، آلودگی صوتی و محدودیت دسترسی به منابع آبی، گونه جانوری مجبور به جابجایی و خروج شده است. سایر تهدیدها، مانند شکار و تله، به حیات وحش آسیب می رساند.

اسماعیلی گفت: قانون معادن مصوب 1390 به دلیل عدم امکان ورود مستقیم و نبود قانون بازدارنده مانع کار اداره کل محیط زیست در برخی از عرصه های طبیعی استان می شود.

وی افزود: نکته مهم دیگری که در این زمینه می توان بیان کرد، نبود نگاه مدیریت محور به دستگاه متولی صدور پروانه های معدنی در استان است، به طوری که تعداد مجوزهای صادر شده به هیچ وجه متناسب با نیاز معدنی نیست. و بیش از ظرفیت طبیعی استان است.لذا پیشنهاد می شود اداره کل صنعت، معدن و تجارت استان سند راهبردی توسعه پایدار معدنی استان را با تاکید بر محیط زیست و به عنوان سند صعودی تدوین کند. بر اساس آن، معادن استان را مدیریت می کند.


* بالادست سوادکوه در خوزستان کوچک

ابراهیم فلاحی رئیس اداره محیط زیست سوادکوه و سوادکوه شمالی معادن را یکی از عوامل کاهش جمعیت حیات وحش در سوادکوه می داند و می گوید: زمانی که زیستگاه، گونه یا برگ یا او از بین می رود، حیوان برای زنده ماندن باید زیستگاه داشته باشد. خودش از بین می رود، چند معدن در یک نقطه سوادکوه ادامه دارد و سازمان حفاظت محیط زیست نقشی در صدور مجوز این معادن ندارد.

فلاحی با توجه به رویکرد معادن به محیط زیست برخی گونه های جانوری در سوادکوه گفت: بر اساس قانون معادن، حفاظت از محیط زیست درخواستی نشده است. اگر از شما خواسته شود، ممکن است اجازه 90 درصد این معادن را ندهیم. «و بزها برای رسیدن به آب مشکل دارند.

وی افزود: ترانشه های مین و انفجار دسترسی به آب را با مشکل مواجه کرده و این امر می تواند باعث خروج حیات وحش از زیستگاه یا ناپدید شدن آن شود.

این مقام مسئول خاطرنشان کرد: در سال 95 یا 96 شورای تامین تصمیم گرفت که مجوز معادن در این راستا صادر نشود اما همچنان شاهد ادامه روند صدور مجوز از سوی صمت هستیم. وی از سوی دیگر گفت: سازمان حفاظت محیط زیست باید بر اخراج آنها نظارت کند و مطالعه کند.

رئیس اداره محیط زیست سوادکوه و سوادکوه شمالی با اشاره به خسارت معادن بر روی رودخانه گفت: بسیاری از معادن شرایطی برای رفع مشکلات زیست محیطی ندارند و در مجاورت رودخانه و مشرف به رودخانه قرار دارند. مسیر رودخانه و انسداد آب در واقع ناهماهنگی و بی نظمی کمی در برداشت وجود دارد.

وی ادامه داد: در گذشته می توانستیم وارد معادن شویم و تا زمان احیای مسیر اجازه استخراج از نقاط دیگر را ندهیم، اما اکنون شاهد برداشت یک واحد سنگ شکن هستیم که چندین نقطه را به طور همزمان برداشت می کند و پوشش گیاهی که بازسازی آن هزاران سال طول می کشد. فلاحی گفت. گرد و غبار ظرف چند روز یا چند ماه از بین می رود.

وی افزود: زمانی که پوشش گیاهی از بین می رود و باعث رها شدن ریزگردها در مناطق بادخیز می شود، جاده خطیرکوه بالادست سوادکوه در خوزستان کوچک می شود.

به گزارش بالا، میراث زیستی حمایت قانونی خود را تحت حاکمیت معدنچیان از دست داده و حفاظت از محیط زیست را برای محیط بانان دشوار کرده است.

در جنگ نابرابر معادن و محیط زیست، بازندگان گونه‌های جانوری، گیاهی، رودخانه‌ها و سلامت هوا هستند و عدم حمایت قانونی سازمان محیط‌زیست چالش‌هایی را در این زمینه ایجاد کرده است، چالش‌هایی که معادن خصوصی آسیب بیشتری نسبت به آن داشته‌اند. برای منطقه خوب است. . فهمیده شد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید