روز جدید : یک بار در سال 2014 ایران با مشکل مشابهی در مورد شبه جزیره کریمه و الحاق آن به روسیه مواجه شد و از آنجایی که قطعنامه ای در این خصوص به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شد، باید تکلیف خود را مشخص می کرد. ایران در رای گیری درباره قطعنامه محکومیت اشغال شبه جزیره کریمه توسط روسیه و برگزاری همه پرسی برای الحاق این کشور به روسیه غایب است. 11 کشور از جمله ارمنستان، بلاروس، بولیوی، کوبا، نیکاراگوئه، کره شمالی، روسیه، سودان، سوریه، ونزوئلا و زیمبابوه به این قطعنامه رای مثبت دادند و 100 کشور رای مثبت دادند.
سیروس احمدی، دیپلمات سابق درباره مواضع ایران در قبال بحران اوکراین، گفت: باید در نظر داشته باشیم که اگرچه تلاش غرب برای گسترش ناتو گامی منفی به سوی صلح و امنیت بین‌المللی است، اما تجاوز به یک کشور نیز محسوب می‌شود. همچنین نقض آشکار اصول و اهداف نهایی منشور ملل متحد و اصول اساسی حقوق بین الملل است. به این ترتیب ایران در شرایط سخت و حساسی قرار دارد.
وی در پاسخ به این سوال که ایران باید چه موضعی در قبال بحران اوکراین اتخاذ کند، گفت: مشکلات ناشی از استقرار نیروها در سطح منطقه و بین المللی قابل درک است، اما در عین حال باید توجه داشت که اصول اساسی حقوق بین جامعه بین‌المللی نباید نقض شود و اگر نقض شود، هیچ دولتی نباید از آن حمایت کند، زیرا در غیر این صورت همه ما دیر یا زود آسیب خواهیم دید.»
وی افزود: یک بار در سال 2014 ایران با مشکل مشابهی در مورد شبه جزیره کریمه و الحاق آن به روسیه مواجه شد و از آنجایی که قطعنامه ای در این خصوص به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شد، باید تکلیف خود را مشخص می کرد. ایران در جریان رای گیری قطعنامه محکومیت اشغال شبه جزیره کریمه توسط روسیه و برگزاری همه پرسی برای الحاق این کشور به روسیه غایب بود. 11 کشور از جمله ارمنستان، بلاروس، بولیوی، کوبا، نیکاراگوئه، کره شمالی، روسیه، سودان، سوریه، ونزوئلا و زیمبابوه به این قطعنامه رای مثبت دادند و 100 کشور رای مثبت دادند. تعدادی از کشورها، از جمله چین، با این استدلال که قطعنامه زودهنگام است، زیرا مذاکرات ادامه دارد و روند دیپلماتیک کامل نشده است، رای ممتنع دادند.
او گفت: «مشکل این است که اوکراین یک کشور مستقل عضو سازمان ملل است و با وجود توازن قوا و این واقعیت که توسعه‌طلبی ناتو یکی از علل بحران کنونی است، اقدام علیه استقلال و تمامیت ارضی یک کشور مستقل عضو است». ملت‌ها در صورت تایید یا سکوت به هر نحوی می‌توانند پیامدهای نامطلوبی در آینده داشته باشند و دولت‌ها باید در این زمینه احتیاط کنند، علی‌رغم موضع خاص ایران در قبال غرب و انتقاد منطقی آن از گسترش ناتو به شرق و این تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی، باید توجه داشت که اقدام علیه استقلال و تمامیت ارضی یک کشور مستقل هرگز نمی تواند و نباید مورد تایید قرار گیرد. «وضعیت پیچیده امروز هیچ تفاوتی با وضعیت سال 2014 ندارد.
این تحلیلگر مسائل بین الملل درباره مواضع ایران گفت: موضع ایران در آن زمان نوعی سکوت و بی طرفی قبل از حمله به کریمه بود، بنابراین ایران در جریان رای گیری این قطعنامه غایب بود.
احمدی در پاسخ به اینکه اگر ایران از یک طرف در بحران حمایت کند چه اتفاقی می‌افتد، گفت: «ایران باید تلاش کند تا از این امر جلوگیری کند». ایران البته نمی تواند در گسترش ناتو به سمت شرق و حتی در گسترش ناتو در داخل اروپا از جمله الحاق فنلاند و سوئد بی طرف باشد. از سوی دیگر، اصل استقلال و حاکمیت ملی کشورها نیز برای ایران بسیار مهم است.
او گفت: «در این راستا، اوکراین به عنوان یک کشور مستقل، اصولاً باید بتواند حاکمیت ملی خود را اعمال کند. بنابراین شرایط حساس و خطرناک است و همانطور که اشاره کردم هیچ تفاوتی با طناب زدن ندارد.»