هشدارهای صریح جمهوری اسلامی/ آیا آن امام جمعه در میان مردمی زندگی نمی کند که می گوید تاجران به مردم بی حجاب چیزی نفروشند؟

هشدارهای صریح جمهوری اسلامی/ آیا آن امام جمعه در میان مردمی زندگی نمی کند که می گوید تاجران به مردم بی حجاب چیزی نفروشند؟

اساس کار نظام اسلامی باید اجرای عدالت و تأمین حقوق مردم در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی باشد.

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود به برخی از آخرین چالش های رژیم پرداخت و نوشت:

علی علیه السلام می فرماید: چهار عامل موجب فروپاشی حکومت ها می شود. ترک امور اصلی و مهم، تمسک به امور فرعی و فرعی، سپردن کار به افراد ضعیف و بیهوده و ترک افراد شایسته و نیکوکار، در این هشدار امیرالمؤمنین علیه السلام، نظام جمهوری اسلامی مستثنی نشده است. اگر در این نظام از مسائل اساسی و اساسی غفلت شود و دولتمردان و حاکمان به مسائل فرعی و حاشیه ای پایبند باشند، افراد ضعیف و بی مصرف را جهانی کنند و افراد کاردان و فاضل را در خانه نگه دارند، قطعاً زمینه فروپاشی نظام را فراهم می کنند. به دست خودشان و دشمن هرگز نباید زحمت تضعیف را بدهد.

منظور ما این نیست که شعائر دینی و حجاب مهم نیست. شعائر لازمه پیشرفت معنوی و معنوی است و حجاب یک وظیفه شرعی است و نظام حکومتی اسلامی باید در تشویق دختران و زنان به رعایت حجاب تلاش کند.

منظور ما این نیست که بگوییم روزه گرفتن و خودداری از تظاهر به روزه برای کسانی که عذر دارند و نمی توانند یا نمی خواهند روزه بگیرند مهم نیست.

رعایت شعائر و اصل مداحی و حمایت های خیریه و سایر اموری که به زندگی عادی مردم مربوط می شود، در صورت تبدیل شدن به محور اصلی نظام مدیریت دینی، مسائل مهمی از جمله عدالت و حقوق عمومی جامعه مردم به حاشیه رانده می شوند و مردم از اساس دین فاصله می گیرند.

نظام اسلامی با تدابیری که می اندیشد، با روش صحیحی که به کار می برد و با فرهنگ سازی، مردم را با علاقه به خود پای بند کند و حتی مخالفان، با احترام به افکار عمومی، در برابر عموم مرتکب تخلف نشوند. خودداری.

اساس کار نظام اسلامی باید اجرای عدالت و تأمین حقوق مردم در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی باشد. بارزترین نشانه اصل عدل و حقوق مردم این است که اسلام هرگز با تعطیلی عدالت و عدم تامین حقوق مردم موافق نیست، بلکه در بسیاری از موارد مردم را از انجام مناسک و احکام مستثنی کرده است.

در جامعه امروزی، تظاهر به تخطی از مرزهای شرعی و شرعی، راهی برای تسخیر نظام شده است. درست است که چنین افرادی در اقلیت هستند، اما باید فکر کنیم که اکثریت مردم حاضر نیستند آنها را قضاوت کنند یا حتی محکوم کنند و اگر فردی از روی عصبانیت یک سطل ماست بر سر مادر و دختر بریزد. بی حجاب مردمی که این صحنه را می بینند مادر و دختری را می بینند که برای حمایت از این فرد ایستاده و به این فرد حمله می کنند.

این پدیده باید توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران مورد رسیدگی و بررسی قرار گیرد و به این سوال اصلی پاسخ دهند که در 44 سال گذشته نهادهای فرهنگی ما با این همه بودجه چه کار کرده اند که نتوانند فرهنگ حجاب و حجاب را نهادینه کنند. فرهنگ نهی از منکر؟ یعنی دشمن نمی رود؟ پاسخ این است که کل پایگاه مادی و رسانه ای در اختیار شماست، اگر درست عمل می کردید، دشمن شکست می خورد. شما در رسانه ملی میزگردی می کنید و خود را می برید و می دوزی و به نتیجه دلخواه می رسید، اما حاضر نیستید ریشه یابی کنید و به عملکرد اقتصادی و سیاسی خود بخصوص در انتخابات و سپردن کار اعتراف کنید. به افراد ضعیف و بی فایده، جامعه را به سمت سکولاریزاسیون سوق داده و اعتقادات دینی مردم روز به روز ضعیف‌تر می‌شود و توسل به جریمه برای تشویق مردم به رعایت قوانین به جای حل ریشه مشکلات مضحک است.

آن امام جمعه ای که از کاسب ها می خواهد به بی حجاب ها چیزی نفروشند، گویی در میان مردم زندگی نمی کند و نمی داند که تاجران هم از این دست چیزها گذشته اند. حجاب و سایر احکام دین، اگرچه فرعی و حاشیه ای نیست، اما اجرای عدالت، رعایت حقوق عمومی و تأمین رفاه و رزق و روزی مردم قطعاً مقدم بر آن است. اگر کار به کارگران سپرده شود و عدالت و حقوق عمومی و تأمین رفاه و معیشت رعایت شود، حجاب و سایر احکام شرعی نیز توسط خود مردم و بدون توسل به زور رعایت می شود.

دیدگاهتان را بنویسید