وقتی رقص سوزن زندگی / فضای مجازی را ایجاد می کند. فرصتی بی نظیر برای افراد دارای معلولیت

معلولیت داستان غم انگیزی است که فقط کسانی که او را می شناسند یا یکی از اعضای خانواده شان که دارای معلولیت هستند می دانند.

معلولیت کلمه ای است که بیشتر به معنای نقص در ذهن ماست و می تواند برای یک فرد معلول مشکلاتی ایجاد کند، اما در این بین گروهی از معلولان با این مشکلات کنار آمده اند و افراد از دیگران یاد گرفته و ثابت کرده اند که معلولیت است. هرگز محدودیت نیست محرومیت ادامه زندگی اجتماعی به منزله کسب افتخار و سربلندی نیست بلکه سعی کرده اند با حفظ اعتماد به نفس و تلاش مضاعف وارد جامعه شوند و مانند سایر افراد جامعه زندگی کنند.

در همین راستا به مناسبت روز دختر به سراغ یکی از بانوان موفق رفتیم. محبوبه درزاده با وجود معلولیت شدید که این روزها هنرش را در شبکه های اجتماعی برای پول درآوردن به رخ می کشد و شعار «می خواهم بتوانم» را به رخ می کشد، یکی از معلول ترین اما سخت کوش ترین معلولان جنوب شرق ایران است. بالا “حقیقت

او به شستون گفت: من 33 سال دارم و با معلولیت به دنیا آمده ام، بنابراین نمی توانم حرکت کنم و بنشینم. اما برای رسیدن به موفقیت و رسیدن به اهداف و آرزوهایم، معلولیت مانع من نشد و با تلاش و اراده تمام موانع و موانع پیش رو را برطرف خواهم کرد.

درزاده با بیان اینکه از سن 17 سالگی با کمک یکی از مربیان نهضت سوادآموزی در منزل سواد خواندن و نوشتن را آموخت، افزود: محیط اطرافم را احاطه کرده بود.

وی افزود: چون به هنر سوزن دوزی و قلاب بافی علاقه داشتم، خیلی زود این هنر را یاد گرفتم و در این راستا با استفاده از ظرفیت فضای مجازی و در نتیجه فروش محصولات تولید شده، کارم را ارائه کردم. و من از این بابت کاملاً خوشحالم، زیرا با وجود ناتوانی ام، فعل «می خواهم بتوانم» را کاملاً درک کرده ام.

درزاده ادامه داد: شاید برای خیلی ها، افرادی که نمی توانند راه بروند یا حتی بنشینند، باور کردنی نباشد که چگونه این زیور آلات را بسازند، اما در واقع معلولیت محدودیت نیست، من عاشق کارم هستم و این انگیزه باعث می شود که متوجه سختی ها نباشم.

این کارآفرین گفت: من فقط می خواستم مسئولان از افراد دارای معلولیت حمایت کنند.


انتهای پیام/