پاریس و زنگ خطر جنگ داخلی

سه شنبه گذشته، نائل مرزوک، نوجوان 17 ساله فرانسوی که گفته می شود تبار آفریقایی دارد، توسط پلیس در نزدیکی ایستگاه قطار نانتر در غرب پاریس کشته شد. در عین حال، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه در واکنش به قتل این نوجوان، آن را غیرقابل توضیح و غیرقابل توجیه خواند و ابراز امیدواری کرد که عدالت اجرا شود، اما به نظر می رسد سخنان وی تأثیری بر افکار عمومی نداشته باشد و به طور ناگهانی تعداد زیادی معترض مردم از هر رنگ و نژادی به خیابان های پاریس ریختند. جرالد دارمنن، وزیر کشور فرانسه چهارشنبه گذشته، یک روز پس از گزارش این رویداد توسط رسانه های فرانسوی، گفت که در جریان اعتراضات شبانه 24 افسر پلیس مجروح و 40 خودرو به آتش کشیده شد و 31 نفر دستگیر شدند. البته شاید این آمار زیاد باشد اما اعداد ذکر شده حاصل درگیری کمتر از 24 ساعته معترضان با پلیس فرانسه است. اندکی بعد و با افزایش اعتراضات، دادستان فرانسه اعلام کرد که افسر پلیس متهم به تیراندازی به جوان 17 ساله ای که پشت فرمان خودرو بود و در یک ایست بازرسی مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، به اتهام قتل دستگیر شد. این سخنان مقامات قضایی فرانسه ظاهر نشد و بر کمیت و شدت اعتراضات افزوده شد. در همین حال، چیزی که هنوز برای بسیاری از تحلیلگران شگفت انگیز است، تحلیل وضعیت الیزه و سرویس های امنیتی فرانسه است. بسیاری از روزنامه‌نگاران و حتی مقامات فرانسوی بر این عقیده بودند که این اعتراض‌ها و سایر اعتراض‌هایی که در سال‌های اخیر رخ داده است، فقط پاریس را درگیر می‌کند و در نهایت چند ساعت درگیری رخ می‌دهد و همه با مداخله تمام می‌شود. و تقویت اقدامات پلیس در روز اول، اما اسناد و مدارک، از جمله فیلم و عکس، دقیقا خلاف آن ادعا را ثابت کرد. به گونه ای که روند اعتراضات به جایی رسید که امانوئل مکرون پس از ادامه اعتراضات در چندین شهر فرانسه، سفر خود به آلمان را لغو کرد و در کاخ الیزه ماند تا ببیند چگونه می تواند این بحران همه گیر را حل کند. بر اساس گزارش ها و تحلیل های منتشر شده در روزهای اخیر، تظاهرات جمعه شب، یعنی شب چهارم و همچنین شنبه شب به قدری گسترده بود که پلیس تمام نیروهای ذخیره خود را در سراسر فرانسه به حالت آماده باش درآورد. حتی صحبت از استفاده از گارد ملی ارتش نیز وجود دارد. گفته می‌شود تا عصر شنبه حدود 45000 پلیس از جمله نیروهای ویژه به همراه نیروهای ویژه و خودروهای زرهی در خیابان‌ها حضور داشتند و هلیکوپترها بر فراز شهرهایی از جمله پاریس، لیون و مارسی مشاهده شدند.

دولت فرانسه معتقد است که شبکه های اجتماعی مانند تیک توک، اسنپ چت و سایر پلتفرم ها در دامن زدن به ناآرامی های گسترده اخیر مقصر هستند و به همین دلیل دستور داده است که رفتار این شبکه های اجتماعی زیر ذره بین قرار گیرد.

گسترش اعتراضات به غارت و چپاول

نه تنها در سال 2015 به بعد، بلکه پیش از آن نیز فرانسه مقصد تعداد زیادی از مهاجران و پناهجویانی بوده است که از خاورمیانه و آفریقا به اروپا مهاجرت کرده اند، اما اتفاقاتی که داعش در آن کشور به وجود آورده است، باعث ضدیت با این کشور شده است. – مهاجر، یهودی ستیز و حتی ضد مسلمانان

رویترز گزارش داد که تا ساعت 01:45 بامداد یکشنبه به وقت فرانسه، اوضاع آرامتر از چهار شب گذشته بود، اگرچه تنش ها و درگیری ها در مرکز پاریس، مارسی، نیس و شرق استراسبورگ ادامه داشت. به گزارش رویترز، بر اساس اعلام وزارت کشور فرانسه، در جریان ناآرامی های روزهای جمعه و شنبه، 1300 معترض به خشونت پلیس در شهرهای مختلف این کشور دستگیر شدند. یورونیوز همچنین گزارش داد که همزمان با درگیری معترضان با پلیس، برخی از مردم در میان ناآرامی‌ها در گرنوبل، لیون، مارسی و سنت اتین فروشگاه‌های بزرگ، به‌ویژه فروشگاه‌های لباس و تلفن را غارت کردند.در لیون، حدود بیست تجارت و کار دزدیده شد و در سنت اتین، معترضان شیشه ها را با سنگ یا اشیاء فلزی شکستند و وارد چندین فروشگاه لباس و جواهرات شدند. خبرگزاری فرانسه همچنین گزارش داد که بیش از 3800 آتش سوزی در جاده های عمومی رخ داده و بیش از 500 ساختمان در آتش سوختند. الجزیره همچنین نوشت که با ادامه اعتراضات، وزارت کشور فرانسه در 20 شهر در حومه پاریس منع رفت و آمد را اعلام کرده است، اما ذکر چند نکته در اینجا ضروری به نظر می رسد. اول بحث تاثیر فضای مجازی بر افکار عمومی است. دیروز (یکشنبه) خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از دفتر رئیس جمهور فرانسه گزارش داد که شرکت های رسانه های اجتماعی در فرانسه تحت نظارت هستند و دولت این کشور تیک توک، اسنپ چت و سایر پلتفرم ها را به کمک به تحریک شورش های دسته جمعی متهم کرده است. پلیس این نوجوان 17 ساله را مقصر این تیراندازی مرگبار می داند. دوم واکنش جامعه سیاسی فرانسه است. طی چند روز گذشته، سیاستمداران راست و چپ، جامعه شناسان، تحلیلگران و مفسران، وضعیت کنونی فرانسه را به گونه های مختلف خطرناک ارزیابی کرده اند. به عنوان مثال، اریک زمور، رهبر حزب راستگرای Recapture، گفت که وضعیت بسیار جدی تر از سال 2005 است. او در مصاحبه با فیگارو گفت که ما در آستانه یک جنگ داخلی هستیم و من فکر می کنم که این جنگ قومی و نژادی است و ما به وضوح می توانیم نیروهای درگیر را ببینیم. این واقعیت که زمور این تحول اجتماعی را با سال 2005 که ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه بود مقایسه می کند، نوعی کنایه سیاسی به کاخ الیزه و اعلام خطر است. چرا که در سال 2005 دو نوجوان به نام های «زیاد و بونا» هنگام فرار از چک پلیس با ترانسفرانس شرکت برق فرانسه تصادف کردند و جان خود را از دست دادند که منجر به سه هفته بی قراری در فرانسه شد و حدود 20 تا 25 هزار خودرو در آن راه اندازی شد. آتش . اما آخرین نکته، خطای اجتماعی است که بر فرانسه حاکم است. این کشور نه تنها در سال 2015 بلکه پیش از این نیز مقصد تعداد زیادی از مهاجران و پناهجویانی بوده است که از خاورمیانه و آفریقا به اروپا مهاجرت کرده اند، اما اتفاقاتی که داعش در این کشور به وجود آورده، ضد مهاجر بوده است. ، یهودی ستیزی و حتی ضد مسلمانان چندین برابر افزایش یافت. این تناقضات تا جایی پیش رفته است که نگاه مردم به ویژه نیروهای امنیتی و پلیس فرانسه نسبت به مهاجران رادیکال تر شده است و اکنون الیزه با این پرسش مواجه است که پس از پایان سال 2018 چه زمانی دوباره شاهد قیام مردم خواهیم بود. حادثه فعلی؟!