تورم اجاره بها در سال 1402 شاهد رشد بی‌سابقه‌ای بود و مدت‌هاست که از تورم عمومی پیشی گرفته بود. این در حالی است که چندی پیش رئیس سازمان ملی زمین و مسکن اعلام کرد که 4.5 میلیون خانوار در کشور فاقد مسکن هستند. این ادعا به این معنی است که بیش از 15 میلیون نفر در سراسر کشور با تورم اجاره بها دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش تجارت نیوز، تورم اجاره بها در سال 1402 به بالاترین حد خود رسید و در آغاز فصل اجاره امسال مردم با قیمت های عجیب و غریبی مواجه شده اند که انتظارش را نداشتند. اکنون در تهران برای اجاره واحدی مناسب برای یک خانواده کوچک در مناطق جنوبی شهر حداقل 100 میلیون تومان رهن باید پرداخت کرد در حالی که اجاره ماهانه بیشتر درآمد خانوار را می خورد. وضعیت در اکثر شهرها نیز مشخص نیست.
تورم بی سابقه اجاره بها به ویژه در شهرهای بزرگ در حالی ادامه دارد که طبق آمارهای رسمی متوسط قیمت یک آپارتمان در تهران به متری 80 میلیون تومان رسیده است که با توجه به شرایط معیشتی مردم، عملاً هیچکس در ایران نمی تواند خانه بخرد.
به گفته رئیس سازمان ملی زمین و مسکن، بیش از 4.5 میلیون خانوار با ثبت نام متقاضیان واجد شرایط در حوزه مسکن ثبت نام کرده اند. طبق بررسی ها این خانواده ها شرایطی دریافت نکرده اند و مسکن ندارند. این بدان معناست که 4.5 میلیون خانوار در کشور وجود دارند که اکنون باید با این تورم فزاینده و درآمد کم ماهانه کنار بیایند.
از طرفی بحث مسکن عمومی در ایران چندان تعریف نشده است. پس از گذشت دو دهه، مسکن مهر به طور کامل تحویل متقاضیان نشده است، اعتراضات زیادی برای مسکن ملی وجود دارد و نهضت ملی مسکن حتی با گذشت بیش از دو سال از تامین آنها به مرحله ساخت و ساز و تحویل نرسیده است.
پیامدهای گرانی مسکن در جامعه
بارزترین اثر افزایش تورم در بازار مسکن و اجاره، وضعیت نامناسب مسکن و حاشیه نشینی است که در سال های اخیر به ویژه در کلان شهرها رواج یافته است. ظهور پدیده هایی مانند مهاجرت معکوس، زیر سقف خوابیدن و اجاره آپارتمان که مشخص نیست شرایط فعلی برای آنها ادامه دارد یا خیر پایان خواهد یافت.
اما اکنون آمارهای منتشر شده توسط ایسپا نشان می دهد که تاثیرات گرانی مسکن بر زندگی مردم فراتر از این ها رفته و در جزئیات زندگی خانوار آشکار شده است. نتایج نظرسنجی مرکز افکار عمومی دانشجویان ایران در تیرماه 1400 نشان داد که 1/68 درصد از شهروندان در سطح کشور «کاملاً» و «بسیار زیاد» و 11.6 درصد «تا حدودی» نگران مسکن و تأمین اجاره بها در آینده هستند.
همچنین نتایج نظرسنجی سراسری ایسپا در زمستان 1401 با جامعه آماری مردان و زنان متاهل در سنین باروری نشان می دهد که 75.4 درصد مردان و 68.3 درصد زنانی که مایل به فرزندآوری نیستند، کمبود مسکن مناسب را بیان می کنند. یکی از دلایل آن است که بی میلی به بچه دار شدن در کنار سایر عوامل و دلایل ذکر شده است.