چرا آموزش و پرورش ترک تحصیل کرد / «عدالت آموزشی»; از تحصیل غافل شدم چون گوشی ندارم!

به گزارش خبرنگار شبکه های اجتماعی راه دانا؛ طی دو سالی که از تاج گذاری در کشور می گذرد، وضعیت آموزش مدارس متاثر از اجباری که این بیماری بر جامعه تحمیل کرده است، کلاس های درس از شرایط متفاوتی برخوردار بوده است. این بدان معناست که علاوه بر یادگیری مستقیم و مجازی، دانش آموزان به عنوان افت تحصیلی تحت الشعاع آفت هایی قرار می گیرند که بر مشکلات آینده آنها و بنیه علمی کشور سایه افکنده است که عواقب این آسیب ها را در آینده نشان خواهد داد.

اما در این میان مسئولان و متولیان نظام آموزشی کشور و در راس آنها وزارت آموزش و پرورش به نظر نمی رسد به موضوعات مهمتری از یادگیری مستقیم و مجازی پرداخته باشند و بدتر از آن وزیر دائماً به حمایت های خود پایان می دهد; در حالی که در شرایطی که این وزارتخانه دارد باید با عصا راه بروید و بیشترین تاثیر را داشته باشید.

یکی از لحظاتی که وزیر و سایر متولیان فرهنگی نمی بینند، تداوم ناامنی آن دسته از دانش آموزانی است که به دلیل مشکلات مالی توانایی خرید گوشی هوشمند و تبلت را ندارند و گروه دیگر از دانشجویان در مناطقی زندگی می کنند که می توانند اقامت کنند. دسترسی به آنتن های تلفن همراه و اینترنت وجود ندارد و در نتیجه این دو گروه که بین 3.5 تا 5 میلیون نفر تخمین زده می شود، پس از دو سال جابجایی همچنان بی خانمان هستند.

با یک جستجوی ساده می توان نتیجه گرفت که کارکنان ادارات و ارگان های مختلف که موظف به ایجاد آموزش مجازی هستند، برای دو گروه فوق که خود از آنها به عنوان بقایای دانشگاهی یاد می کنند، کاری انجام نداده اند.

هر چند آمار دقیقی از این قشر که عمداً و ناخواسته در آموزش و پرورش عقب مانده اند، در این مدت از سوی هیچ یک از متولیان نظام آموزشی بازماندگان تحصیلی منتشر نشده است. اما با اشاره به اظهارات برخی نمایندگان می توان این رقم را ارزیابی نسبی دانست.

به عنوان مثال، احمد حسین فلاحی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در بهمن ماه سال ۱۳۹۳ اعلام کرد که ۳.۵ میلیون دانش آموز ترک تحصیل کرده اند. پس از او، بهروز محبی، یکی دیگر از نمایندگان مجلس در فروردین ماه امسال در گفت و گو با ایلنا، از کاهش 30 تا 40 درصدی در دوران اپیدمی خبر داد. اما پیش از آن در آذرماه 1395 جواد حسینی رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی اعلام کرد: 30 درصد دانش آموزان یعنی حدود پنج میلیون دانش آموز از داشتن وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند.

***

فاطمه سرحانی مدیر بازنشسته دبیرستان ها و فعال آموزش و پرورش شهر تهران در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی راه دانا; وی بیان کرد: جای تاسف است که با وجود گذشت دو سال از ظهور کرونا که باید در این مدت دروس، آموزشی و خصوصی برگزار می شد، برخی از مشکلات و ابهامات تحصیلی دانش آموزان با عجله برطرف شد. اما یکی از بزرگترین مشکلات مردم کشور ما و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، روحیه امتیازآوری و کسب امتیاز در بین مردم است. فضای مجازی به والدین اجازه می دهد که در کنار دانش آموزان بنشینند، فارغ از اینکه فرزندشان از کلاس های مجازی چه آموخته است، والدین خودشان در کنار دانش آموز می نشینند و به جای کودک در آزمون شرکت می کنند و نمره ای می گیرند که والدینشان در آینده به تازگی متوجه اشتباه خود شده اند. ; اما چنین سوالی در حال حاضر بحث ما نیست

وی افزود: حتی بحث افت تحصیلی نیز یکی از بزرگترین مشکلات نظام آموزشی کشورمان است. اما با کمال تاسف می بینیم که در یک وزارتخانه عریض و طویل مانند وزارت آموزش و پرورش دانش آموزانی هستند که به دلیل شرایط بد اقتصادی خانواده نمی توانند گوشی هوشمند یا تبلت تهیه کنند و نمی توانند در کلاس های مجازی شرکت کنند. از سوی دیگر، دانشجویانی هستند که مشکل مالی ندارند و گوشی و تبلت درجه یک دارند، اما در محل زندگی آنها آنتن دهی ایرانسل یا آنتن همراه اول هیچ پوششی ندارد و به دلیل عدم آنتن دهی نمی توانند ارتباط برقرار کنند.

صریحانی افزود: دو گروه از دانش آموزان علیرغم استعدادهای استثنایی که در حوزه آموزشی داشتند متاسفانه به دلیل مشکلات حاشیه ای از فرصت ادامه تحصیل محروم شدند.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: عجیب است که در چنین شرایطی وزیر آموزش و پرورش هنوز واکنشی نسبت به آنچه در نظر دارد برای این افراد نشان نداده است. سال گذشته اما بنیاد جانبازان، کمیته امداد و بهزیستی و بسیاری از موسسات خیریه آموزش و پرورش و سلامت گرد هم آمدند. اما تعداد گوشی و تبلت مورد نیاز بسیار بیشتر از نیاز این دانش آموزان بود و به دلیل تهیه نشدن آن به حال خود رها شد. چرا که اگر اینطور نبود بدون شک اخبار و گزارش هایی از آخرین اقدامات انجام شده در این حوزه منتشر می کردند.

مدیر بازنشسته دبیرستان های استان تهران ادامه داد: اکنون از وزیر آموزش و پرورش می خواهم که در این شرایط بحرانی و بحرانی فکری به حال این دسته از دانش آموزان بکند که می دانیم و همانطور که کارشناسان بهداشت گفته اند کرونا تا 10 سال می رسد. پیر و ما باید بتوانیم با تاج زندگی کنیم. در این صورت قطعا آموزش مجازی روش غالب آموزش در کشور خواهد بود. بنابراین در وهله اول باید امکان استفاده و حضور در کلاس های مجازی برای همه دانش آموزان فراهم شود.

وی افزود: برخی از این دانش آموزان افرادی هستند که با تهیه تبلت و گوشی هوشمند و برخی نیز از طریق وزارت ارتباطات و گسترش آنتن دهی مخابرات در برخی از نقاط کشور محل سکونت خود می توانند در کلاس های درس حاضر شوند. به این هدف برسند و آینده تحصیلی خود را تضمین کنند. به همین دلیل است که ما معلمان از وزارت آموزش و پرورش مجلس شورای اسلامی و همه کسانی که به نحوی با مسئولان نظام آموزشی همکاری می کنند، می خواهیم. بگذارید با هم این مشکل را حل کنند و خدای نکرده در سال تحصیلی آینده یعنی. 1402-1401، ما ترک تحصیل نخواهیم کرد یا کودکی بدون تبلت و تلفن و دانش آموز نخواهیم داشت. پروردگار آمین

انتهای پیام/