با اجرای نظام رتبه بندی معلمان اعم از بازنشستگان و کارکنان ، وظیفه رتبه بندی معلمان مشخص می شود ، اما عدم رعایت این قانون و بلاتکلیفی معلمان یکی از دغدغه های اصلی این قشر از جامعه است. پیدا شد
اگرچه مقامات وعده داده اند که قانون طبقه بندی و برابری و احیای حقوق معلمان را اعمال می کنند ، اما عدم تحقق این وعده ها باعث شد گروهی از معلمان استان قزوین ظهر دیروز در اداره آموزش و پرورش تجمع کنند تا به درخواست آنها عمل کنند. به
گروهی از معلمان در این تجمع خواستار رسیدگی به خواسته های آنها از جمله استانداردسازی و کاهش ساعات کار شدند.
عدالت آموزشی ، معیشت و عزت از ملزومات مربیان است
یکی از معلمان بازنشسته در مصاحبه با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین گفت: «عدالت آموزشی ، معیشت و عزت و حسابداری سالها از الزامات معلمان است. چرا باید حقوق خود را بازیابی کنیم در حالی که قانونی وجود دارد و همه چیز مطابق آن مشخص است؟ آیا مسئولان از این قانون مطلع نیستند؟
وی افزود: “برای احیای حقوق خود ، ما با همه مسئولان ، از جمله نمایندگان استان صحبت و مشورت کردیم ، اما فایده ای نداشت. نزدیک به سه میلیون دانش آموز در کشور از تحصیل محروم هستند چرا مسئولان نباید شرایطی را برای معلمان و تحصیل این دانش آموزان فراهم کنند؟
این فرهنگ یادآور شد: 12 سال از طرح رتبه بندی معلمان می گذرد ، اما هنوز اجرا نشده است. مسئولان باید مسئول مشکلات فرهنگیان باشند ، زیرا یکی از الزامات ما تحقق این مهم است.
چرا قانون برابری فرهنگی اعمال نمی شود؟
معلم دیگری در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین ، اظهار داشت: ما برای مطالبه اجرای قانون یکسان سازی و رتبه بندی معلمان و بازنشستگان گرد هم آمده ایم ؛ وعده های اجرای این قانون از سال 1973 داده شده اما هنوز اجرا نشده است چرا مسئولان این شرایط را ندارند؟
وی همچنین از زیرساخت های فضای مجازی گلایه دارد و می گوید: “هزینه کلاس ها در فضای ارائه و اینترنت توسط معلمان پرداخت می شود”. مشکلاتی در این زمینه وجود دارد ، از جمله قطع اینترنت ، چرا کارکنان به این موضوع توجه نمی کنند و معلمان باید بار مشکلات را بر عهده بگیرند و در برابر والدین پاسخگو باشند؟
معلم دیگری با 28 سال سابقه در زمینه آموزش و پرورش گفت: “امروز ما به اینجا آمدیم تا خواسته های خود را به مقامات ارائه دهیم. سیستم رتبه بندی فرهنگیان هنوز معرفی نشده است و مسئولان اجرای آن را برای امروز و فردا به تعویق می اندازند.
وی اذعان داشت: “حقوقی که به عنوان کارگران فرهنگی تلقی می شوند بسیار محدود است و با وسایل معیشتی مطابقت ندارد و گاهی اوقات ما مجبور به کار اضافه کار هستیم. جذب برای همه نیروهای اندام ها انجام می شود ، اما به نظر می رسد مربیان مستثنی هستند.
فرهنگی گفت: “من به عنوان یک معلم با 28 سال سابقه ، هنوز خانه ندارم و مستاجر هستم.” چرا برخی افراد حقوق های نجومی دریافت می کنند اما بودجه آموزشی ندارند؟
انتهای پیام /