افسردگی نه تنها بر احساسات شما تأثیر می گذارد، بلکه می تواند تغییرات واقعی در بدن شما ایجاد کند. به عنوان مثال، افسردگی می تواند هضم را کند کند و باعث مشکلات معده شود.
از آنجایی که این علائم فیزیکی همراه با بسیاری از بیماری های دیگر رخ می دهد، افراد مبتلا به افسردگی ممکن است هرگز به دنبال کمک نباشند. این بیماران متوجه نمی شوند که علائم جسمی آنها ممکن است ناشی از مشکل روانی آنها باشد. بسیاری از پزشکان در چنین مواردی ممکن است در تشخیص اشتباه کنند.
به نظر می رسد افسردگی ناشی از اختلال در عملکرد شبکه های عصبی یا مسیرهایی است که نواحی مغز مسئول پردازش اطلاعات عاطفی را به هم متصل می کند. برخی از این شبکه ها اطلاعات مربوط به درد فیزیکی را نیز پردازش می کنند. بنابراین بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افسردگی می‌تواند باعث شود که شما متفاوت از دیگران احساس درد کنید.
افسردگی همچنین می تواند هر نوع درد مزمنی را بدتر کند.
سردرد یکی از علائم نسبتا شایع افسردگی است. اگر از قبل سردردهای میگرنی دارید، افسردگی می تواند آنها را بدتر کند.
کمردرد و سایر دردهای عضلانی و اسکلتی نیز ممکن است به دلیل افسردگی رخ دهد.
درد قفسه سینه ممکن است نشانه بیماری جدید در قلب، معده، ریه ها یا سایر اندام ها باشد. اما افسردگی همچنین می تواند باعث درد قفسه سینه شود.
افسردگی می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع یا استفراغ شود. ممکن است اسهال یا یبوست مداوم داشته باشید. همچنین ممکن است اشتهای خود را از دست بدهید یا پرخوری کنید.
یکی دیگر از علائم فیزیکی افسردگی، خستگی و فرسودگی است. شما ممکن است همچنان احساس خستگی و فرسودگی کنید، مهم نیست چقدر خوابیده اید. بلند شدن از رختخواب در صبح می تواند دشوار یا حتی غیرممکن باشد.
مشکلات خواب یکی دیگر از علائم رایج افسردگی است. افراد افسرده صبح خیلی زود از خواب بیدار می شوند یا نمی توانند در رختخواب بخوابند. گروه دیگری از افراد افسرده بیش از حد معمول می خوابند.
تغییرات در اشتها و وزن به روش های متضاد می تواند در افراد افسرده رخ دهد. برخی از بیماران اشتهای خود را از دست می دهند و وزن کم می کنند، در حالی که برخی دیگر به غذاهای خاصی مانند کربوهیدرات ها میل می کنند و وزن اضافه می کنند.
شما باید این مشکلات فیزیکی را با پزشک خود در میان بگذارید و نباید تصور کنید که خود به خود از بین می روند. ثبت وقوع این علائم می تواند به شناسایی الگوهای آنها کمک کند.
گاهی اوقات درمان افسردگی با روان درمانی، دارو یا هر دو به تسکین علائم فیزیکی شما کمک می کند. داروهای ضد افسردگی مواد شیمیایی را که شبکه‌های سلول‌های عصبی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند، «دستکاری» می‌کنند و باعث می‌شوند کارآمدتر عمل کنند.
برخی از داروهای ضد افسردگی، مانند دولوکستین، ونلافاکسین، و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای قدیمی تر، مانند ایمی پرامین یا دزیپرامین نیز می توانند به درمان درد مزمن کمک کنند.
علاوه بر اینها، پزشک ممکن است برای درمان بی خوابی، قرص های ضد اضطراب یا خواب آور تجویز کند تا بتوانید آرام شوید و بهتر بخوابید.
از آنجایی که درد و افسردگی می توانند دست به دست هم بدهند، تسکین درد می تواند به کاهش افسردگی کمک کند. درمان شناختی رفتاری همچنین می تواند به شما یاد دهد که چگونه با درد کنار بیایید.