تغییر قانون ایمنی زیستی در دستور کار زیست محیطی است/کشاورزی تراریخته تایید نشده است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ علی سلیقه در اولین جلسه کمیسیون هماهنگی شورای ملی ایمنی زیستی با بیان اینکه پژوهشکده دفاع ملی فعالیت های ایمنی زیستی انجام داده است، اظهار داشت: در بروزرسانی قانون ایمنی زیستی، تمامی توانمندی های انجمن های علمی، نمایندگان مجلس و اساتید مربوطه می باشد. مسائل مربوط به آسیب های احتمالی ناشی از محصولات تراریخته باید در این قانون لحاظ شود.

وی همچنین به نقش حفاظت غیرعامل برای ایمنی محیط زیست اشاره کرد و حضور آن را ضروری دانست.

تاکنون مجوزی برای کشت محصولات تراریخته در کشور صادر نشده است

در ادامه این جلسه محمدحسین بازگیر، رئیس دبیرخانه شورای ملی ایمنی زیستی گفت: در سال 92 پس از اجلاس زمین و تصویب کنوانسیون تنوع زیستی، وظایفی بر عهده دولت ها گذاشته شد که یکی از آنها تدوین قوانین ایمنی زیستی داخلی توسط اعضا و کشورها.

وی افزود: پس از آن بحث پروتکل ایمنی زیستی کارتاخنا و قوانین داخلی در کشور شکل گرفت، دبیرخانه ایمنی زیستی توسط سازمان حفاظت محیط زیست و قوانین الحاقی به کنوانسیون تنوع زیستی و پروتکل ایمنی زیستی کارتاخنا تشکیل شد. به تصویب رسیدند.

بازگیر تصریح کرد: طبق گزارش های بین المللی حدود 191 میلیون هکتار از اراضی کشاورزی دنیا زیر کشت محصولات تراریخته است که سویا، پنبه، ذرت و کلزا عمده ترین محصولات آن هستند.

رئیس دبیرخانه شورای ایمنی زیستی ادامه داد: ایران در دو بخش غذای انسانی و حیوانی واردکننده عمده محصولات و محصولات تراریخته محسوب می شود و تا به امروز مجوزی برای کشت و عرضه محصولات تراریخته در کشور صادر نشده است.

بازگیر خاطرنشان کرد: تاکنون 11 جلسه شورای ملی به ریاست نایب رئیس اول برگزار و در مجموع 60 تصمیم اتخاذ شده است که در اولویت فعالیت دبیرخانه ایمنی زیستی زیستی است.

در این جلسه در خصوص به روز رسانی و اصلاح قانون ایمنی زیستی مصوب 1387 و همچنین بررسی و تصویب دستورالعمل اجرای کمیسیون 3 نفره داوری تبصره 5 ماده مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. 5 قانون ایمنی زیستی، رسیدگی به موضوع الحاق یا عدم الحاق به پروتکل ناگویا کوالالامپور (مسئولیت و جبران خسارت احتمالی ناشی از رهاسازی موجودات زنده دستکاری شده ژنتیکی) و بررسی و تعیین دستورالعمل اجرایی ایمنی زیستی از منظر. همچنین از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای آزمایشگاه ها و مرتبط با آنها، فعالیت های پژوهشی ارائه شد.

ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) به هر موجود زنده ای اطلاق می شود که ماده ژنتیکی آن (ژنوم) با روش های غیر طبیعی تغییر یافته باشد. منظور ما از غیر طبیعی روش هایی مانند جفت گیری و نوترکیب ناشی از فرآیندهایی مانند گامتوژنز است. امروزه خانواده بزرگ GMO شامل انواع مختلفی از گیاهان، حیوانات و میکروب ها است. فرآیند تغییر ژنوم موجودات، بیوتکنولوژی مدرن یا فناوری ژن نامیده می شود و گاهی اوقات فناوری DNA نوترکیب یا مهندسی ژنتیک نیز نامیده می شود. با استفاده از این فناوری می توان ژن های مورد نظر را بدون نیاز به آمیزش جنسی و بدون محدودیت بین گونه ای از موجودی به موجود دیگر منتقل کرد. غذاهایی که از موجودات GMO به دست می آیند، غذاهای GM نامیده می شوند.