حلقه مفقوده دیپلماسی در ورزش

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ بازی های جهانیبازی های جهانی) یکی از مهم ترین و بزرگ ترین رویدادهای ورزشی جهان است که مختص رشته های غیر المپیکی است و مانند بازی های المپیک هر چهار سال یکبار در یکی از کشورهای میزبان برگزار می شود. نمایندگان کشورمان در این دوره از مسابقات حضور دارند.

کاراته، اسنوکر، تیراندازی با کمان، ووشو، سه گانه و غیره. رشته هایی هستند که موفق به اخذ ویزا نشدند و رقبای این رشته ها به دلیل تصمیمات غیرورزشی و سیاسی مقامات آمریکایی از حضور در این رشته بزرگ باز ماندند.

برخی از فدراسیون ها برای آمادگی در این مسابقات اردویی تشکیل داده و برای گرفتن ویزا به کشورهای همسایه رفته و هزینه های زیادی را متقبل شده اند. خارجی ها در فرآیند ویزا شکست خورده اند. بدیهی است حلقه مفقوده ای در دیپلماسی ورزشی وجود دارد که خلأ آن چند سالی است که در ورزش احساس می شود. دیپلماسی یک راه سیاسی مسالمت آمیز برای حل منازعات بین المللی است و نقطه مقابل آن استفاده از روش نظامی برای این منظور است.

دولت ها برای دستیابی به اهدافی مانند افزایش قدرت، ثروت، جایگاه و اعتبار بین المللی خود از همه امکانات و ابزار ملی برای دستیابی به آنچه دیپلماسی بین المللی نامیده می شود استفاده می کنند. یکی از منابع قدرت نرم و ابزار سیاست خارجی، ورزش است، آنچه امروزه در عرصه بین المللی ورزش نامیده می شود نه تنها جنبه تفریحی و سرگرمی دارد، بلکه کارکردی برای ایجاد روابط بین کشورها و به دور از هرگونه درگیری و نظامی است. گزینه و همه کشورها سعی می کنند با استفاده از تمامی ابزارهای کلیدی با ملت های دیگر ارتباط برقرار کنند و استفاده از قدرت سخت و ارتش ملی جای خود را به استفاده از قدرت نرم مبتنی بر ارزش های فرهنگی و اجتماعی داد.

یکی از راه های ایجاد دیپلماسی به ویژه دیپلماسی ورزشی، کسب کرسی های بین المللی است که بتواند نقش مهمی در تحقق اهداف و حفظ منافع نظام مقدس و متمدن جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. رؤسایی که صرفا افتخاری نیستند و در عرصه های بین المللی از جمله کمیته بین المللی المپیک، شورای المپیک آسیا و عضویت در هیئت مدیره فدراسیون های جهانی و آسیایی جایگاه ویژه ای دارند. کسب چنین کرسی هایی می تواند حافظ حقوق جمهوری اسلامی ایران در عرصه هایی مانند المپیک، بازی های آسیایی و جهانی و دادگاه حکمیت ورزش باشد تا در آینده شاهد چنین حوادث و نقض حقوقی نباشیم. ورزش و رقبای ما در رویدادهای بین المللی.

مکان های بین المللی که در سال های اخیر بدون ایمان از دست رفته می تواند یکی از راه حل های حل مشکلات ورزش ما در عرصه های بین المللی و حفظ منافع باشد، این یکی از دغدغه های مسئولان ورزش است. در موارد اجرایی نیز بر خلاف گذشته می توان شاهد روند رو به رشد احقاق حقوق بین المللی ورزش ایران بود.

سید علیرضا محسنی – کارشناس ورزشی

انتهای پیام/