شهیدی که همیشه آرزوی خانه ای در بهشت ​​داشت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از مرآت ؛ نوشتن درباره شهدا ، برکت دادن به قلم و سپردن قلب به سخنرانی خانواده های معظم شهدا و آگاهی از شیوه زندگی خاص این بزرگواران ، فرصتی ضروری و نعمتی ارزشمند است و آنچه باید به آن گفت منبع عشق به تماراریار.

به دلیل وظیفه ای که برای حفظ و تکریم نام شهدا داشتیم ، به سراغ شهیدی رفتیم که به طور اتفاقی و عجیب سالگرد شهادتش را همراهی کرد ، گویی خود شهید ما را همراهی کرده است تا ما بتوانیم به گفته های خانواده اش عمل کنیم.

بنابراین ما موفق شدیم به خانواده شهید درهشان پور خدمت کنیم تا در مورد شهید با آنها صحبت کنند ، اما مادر به دلیل بیماری نمی تواند صحبت کند و اکثر سوالات توسط خواهر شهید پاسخ داده شد.

علی اکبر در خانواده ای مذهبی متولد شد. او در آغوش گرم و صمیمی مادرش که عاشق قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) بود ، جوهر عشق را نوشید و تحت تربیت پدرش قرار گرفت که با درآمد مشروع زندگی می کرد.

شهید علی اکبر درهشان پور در 24 آبان 1350 در شهر سمنان متولد شد ، پدرش محمد بیکر ، خواربارفروش بود و مادرش ، فاطمه ، خانه دار بود. او تا پایان دبیرستان درس خواند و فارغ التحصیل شد.

خواهر شهید کمی بزرگتر از شهید بود و فکر می کرد ارتباط زیادی بین آنها وجود دارد و با خاطره ای به یاد ماندنی از برادرش صحبت خود را اینگونه آغاز کرد: من هرگز آن خاطره او را فراموش نمی کنم ، زمانی که او برای رفتن به عروسی از او خواستم فرزندان دوقلوی من را به آرایشگاه ببرد. وقتی آنها را آورد ، دیدم به جای اینکه موهایشان را کوتاه کند ، کچل است و گفت: خندید.

خواهر شهید ادامه داد: یک بار وقتی 15 ساله بود می خواست به جبهه برود اما به دلیل مخالفت مادرم و عشق زیاد برادرم به او بالاخره تسلیم شد اما عشق به شهادت نتوانست. برای انجام این کار به منطقه طلاییه رفت و سرانجام با لباس شخصی خود کشته شد.

او مهربانی و دموکراسی و احترام به حقوق بشر را از ویژگی های بارز اخلاقی خود می داند و می افزاید: «پدرم یکبار آن را در حافظه خود شرح داد. او به من گفت که دست کم نگیرم و بیش از حد برآورد نکنم.

خواهر شهید به نقل از پدرش ادامه داد: به محض آمدن به ترازو نگاه کرد. یک روز او را دیدم که با ترازو راه می رود. پرسیدم: چه می کنی؟ میشه خرابش کنی؟ با توجه به اینکه شیشه ها در کنار هم سبک و سنگین هستند ، رعایت حقوق افراد بسیار مشکل است.

وی اذعان داشت: “علی اکبر اصلاً وابستگی به دنیا نداشت و اگرچه مادرم قطعه ای از زمین پدرش را از او به ارث برده بود و قصد داشت آن را بین فرزندانش تقسیم کند ، اما هرگز نپذیرفت و گفت در بهشت ​​خانه ای می سازد که در آن همه از دست خواهند رفت

گفتنی است پیکر مطهر وی در گلزار شهدای امامزاده اشرف به خاک سپرده شد.

انتهای پیام / ک