مافیای قلیان ساحلی اهواز / سازمان حاشیه کارون حلقه مفقوده این معادله است

در سال های اخیر مصرف قلیان در اهواز در بین جوانان، نوجوانان، دختران و پسران رشد فزاینده ای داشته است، به طوری که عرضه قلیان در بسیاری از پارک ها و اماکن عمومی رایج شده است و بسیاری از مسئولان گفته اند: در هیچ شهری مانند اهواز، قلیان رواج ندارد. خشن!

در گذشته قلیان فروشان مکان های خاصی داشتند و در معرض دید عموم نبودند، اما امروزه شاهد هستیم که عرضه کنندگان قلیان علاوه بر پارک ها و سواحل، فضایی پر از بوی تنباکو را به وجود آورده اند.

به محض ورود به ساحل، صندلی های رنگارنگی در پارک چیده شده و برای قلیان کش ها در نظر گرفته شده است، حتی مکان های تمیز و دنج پارک را نیز در اختیار گرفته اند و در صورت استفاده از قلیان می توانیم از این مکان عمومی استفاده کنیم!

به گفته برخی از مسئولان شهرداری اهواز، عرضه کنندگان قلیان علاوه بر عرضه قلیان، اقدام به توزیع مواد مخدر سنتی و صنعتی و مشروبات الکلی نیز می کنند.

وی ادامه داد: عرضه کنندگان قلیان مرتکب تخلفات مختلفی از جمله خسارت به تجهیزات و اموال شهرداری، خسارت به درختان و کف شده اند، همچنین سرقت های غیرمجاز و خطرناک برق را انجام داده اند و همچنین متعلق به منطقه و باج گیری، ارعاب و تهدید شهروندان هستند. آگاه هستند و بارها با ایجاد فضای رعب و وحشت شهروندان را مورد آزار و اذیت قرار داده اند، همه اینها جزو جرایم این افراد است و در این زمینه معاونت دادستان باید در این خصوص حکم صادر کند و برای این افراد احکام ویژه صادر کند.

در سال های گذشته طرح ممنوعیت قلیان اجرا شد اما پس از مدتی این طرح به بهانه بیکاری جوانان بی سر و صدا متوقف شد و مسئولان اجرایی و فرهنگی اهواز مدت هاست که چشم خود را بر این تخلف و اشغال ساحلی اهواز بسته اند. توسط عرضه کنندگان قلیان

ساحل اهواز اگرچه پتانسیل تبدیل شدن به یک محیط اجتماعی سالم برای فعالیت های هنری، ورزشی و فرهنگی را دارد، اما امروزه به پناهگاهی مضر برای جوانان شهر برای جستجوی پرستیژ در جامعه و در میان دوستان تبدیل شده است. و معامله گران سود زیادی به دست می آورند.

بر اساس قانون جامع مبارزه با دخانیات کشور، عرضه، توزیع و توزیع فرآورده های دخانی جرم صریح است و وظیفه قوه قضاییه به عنوان یک مقام کل کشور موظف به اقدام در این زمینه است. هیچ باری بر دوش این افراد نیست، سوالی هست؟

بسیاری از شهروندان اهوازی در گفتگو با رهیاب اظهار داشتند: به دلیل بلاتکلیفی و هنجارهای فرهنگی نمی توانند از این مکان ها برای تفریح ​​استفاده کنند.

یکی از شهروندان ادامه داد: برای ما این سوال پیش می آید که مردان با چه مجوزی از این راه در مکان های عمومی کسب درآمد می کنند و با چیدمان صندلی و فرش مکان های تمیز و دنج پارک را فتح می کنند؟ این مکان بسیار خمیده است و من به عنوان یک شهروند حق استفاده از پارک را ندارم که مالیات و عوارض ماهانه از حقوق خود را قبل از دریافت حقوق به حساب صندوق واریز کنم. حیف است که برای استفاده از طبیعت و دوری از زندگی ماشینی به پارک ها و مناطق سرسبز پناه می بریم، اما بوی تنباکو و طعم دود مانع از لذت بردن از تفریحمان می شود.

وی افزود: یکی دیگر از صحنه های دردناک در پارک ها استفاده خانوادگی از قلیان است. در پارک ساحلی اهواز برخی خانواده ها در فضای سبز چند متری از هم قلیان را به عنوان پایه ثابت در دایره خود دارند و خانم ها و آقایان به راحتی می توانند از آن استفاده کنند و اگر خانواده ای قلیان ندارد باید به آن نگاه کرد. در متفاوت، زیرا آنها با این جمعیت متفاوت هستند.

این کارشناس آسیب‌های اجتماعی در خصوص شیوع مصرف قلیان در اماکن عمومی گفت: در مکان‌هایی که قلیان در اماکن عمومی مصرف می‌شود، به غیر از افرادی که از کشیدن قلیان رنج زیادی می‌برند، افرادی که در این نزدیکی‌ها هستند عواقب جبران‌ناپذیری دارند.

همچنین در آن محیط هایی که برای سایر اختلالات آماده هستند، کودکان و کسانی که برای تهویه به فضای باز رفته اند وارد محیطی مخرب و بسیار موثر می شوند.

دکتر علی قاسمی افزود: این عمل از دو منظر قابل بررسی است؛ یکی در مورد تاثیراتی است که دخانیات بر جامعه می گذارد و به مرور زمان مد شده و افراد را مجبور به دور هم جمع شدن و رفتار نامناسب گروهی می کند و دیگری در مورد تمایل مردم به مصرف مواد قوی تر از قلیان.

همه کارکنان بر لزوم جمع‌آوری قلیان، مبارزه با عرضه‌کنندگان و فعالیت‌های فرهنگی در این زمینه اتفاق نظر دارند، اما حلقه مفقوده در این معادله عزم جدی آنها برای سامان‌دهی وضعیتی است که بیش از پیش نابهنجارتر می‌شود، بنابراین باید اجازه داد. یادمان باشد که نباید به وعده ها، جلسات مبارزه با دخانیات و کارگروه ها بسنده کنیم.

انتهای پیام/