روز جدید : وی در یادداشتی به قلم علی میرزا محمدی جامعه شناس از عملکرد تیم رسانه ای در حادثه دروازه سیسمونی تقدیر کرد.
در این یادداشت آمده است:
* اگرچه یکی از اعضای خانواده در سفر به ترکیه به اشتباه خانوادگی (شوهر، دختر و داماد) اعتراف کرده است، اما برخی از مشاوران رسانه و سایت‌های حامی ماجرا را توجیه و ماهیت ماجرا را تغییر می‌دهند، اما می‌گویند تلاش کرده‌اند از موقعیت سیاسی و اجتماعی این کشور محافظت کنند. رهبر خانواده، دستیار سیاسی وی و رسانه ها وی در توییتی نوشت: اشتباه بچه را به پای پدر ننوشتند مشاور رسانه ای او هم توییت کرد نوشت: عجب مخالفان جشن می گیرند افزایش در تخصص شماست اما فرقی نمی‌کند. سوال کوچک است یا بزرگ، بچه را به خاطر پدر سرزنش نمی‌کنند.
* در همین راستا یک خبرگزاری حامی نیز سعی در کاهش اثرات لرزه ای دروازه داشت. تمامی اخبار را تکذیب کنید و مدعی شوید دختر این مقام مسئول در سفر به ترکیه دستگاه سیسمونی نخریده است!
*این اولین نمونه از اقدامات رسانه ای برای توجیه و تحریف واقعیت های اجتماعی جامعه نیست. متأسفانه با شبکه‌ای از فعالان رسانه‌ای مواجه هستیم که مأموریت آنها برای کار با اخلاق متعالی رسانه‌ای، مأمنی را برای برخی از صاحبان قدرت فراهم می‌کند.
* از دیدگاه جامعه شناسی رسانه، ارتباط مدیران با تیم یا مشاور رسانه ای در قالب انعقاد قرارداد در ازای ارائه مشاوره های لازم برای انعکاس مناسب دیدگاه ها و پاسخگویی به انتقادات منتقدان احتمالی تعریف می شود.
این روش ارتباطی در کشورهای غربی سابقه طولانی دارد. مشاوران رسانه ای نقشی را در هدایت دیده شدن در سیاست ایفا می کنند. مایکل ریور و دیوید گرگن را می‌توان با توجه به اولین نظریه‌پردازان هدایت کرد و مدیریت فعالیت‌های رسانه‌ای سیاستمداران را در نظر گرفت. آنها بر این باور بودند که در رسوایی‌های سیاسی که با پسوند گیت مشخص می‌شوند، درگیری بیش از حد و استراتژی‌های پنهان‌کاری می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد.
از دیدگاه این دو نظریه پرداز رسانه، یکی از وظایف مهم تیم رسانه، دور نگه داشتن سیاستمداران است. تیم رسانه ای موظف است دایره کنترل را بر سیاست تنگ کند و سعی کند فرصت ها را غنیمت شمرده و آن را برای رفتارها و اظهارات ناشایست محدود کند. این کنترل رسانه‌ها از آن جهت ضروری است که «عرصه رسانه‌ای سیاست مدرن» برخلاف مجلس‌ها و برای سنتی، باز و در دسترس است. در این میان، با توجه به ماهیت رسانه‌ها، به‌ویژه توسعه رسانه‌های مجازی، نه تنها دیده شدن خود سیاستمدار، بلکه اطرافیان او نیز به گونه‌ای قابل مشاهده و کنترل است.
* علیرغم تلاش تیم رسانه ای برای کنترل تاریخچه «دروازه سیسمونی»، با توجه به تلاش های ناشیانه و توصیه های نادرست، دامنه انتقادات علیه این سیاستمدار به قدری گسترده شد که حتی شعارهای بدیع نیز تحت تأثیر قرار گرفت. همچنین برخی اظهارات قبلی این کارمند (به ویژه ادعای نمایندگی و صدای 96 درصدی مردم علیه 4 درصد سرمایه داران و لزوم برخورد با واردات برخی کالاها از فرزندان نخبگان سیاسی کشور) استخراج شده است. آرشیو تضاد بین گفتار و رفتار به طور جدی موقعیت سیاسی-اجتماعی او را به چالش می کشد.
نحوه ارائه بی دقتی تیم رسانه ای رئیس مجلس در حادثه اخیر چگونه باعث بی اعتباری بیشتر وی شده است؟
رسوایی ها در بسیاری از زمینه های زندگی رخ می دهد، اما رسوایی های سیاسی اغلب با شکست مواجه می شوند. با هدایت دید از طریق رسانه ارتباط برقرار می کند. این نوع رسوایی ها در مواجهه با تغییر مرزهای عمومی و خصوصی قابل درک هستند. این رسوایی ها زمانی به وجود می آیند که فعالیت های مخفیانه یا مخفیانه به طور ناگهانی فاش شود یا توسط رسانه ها مشاهده شود. فعالیتی که به محض نمایان شدن، به نوعی موجب ناآرامی و اعتراض عمومی می شود.
رسوایی ها معمولاً مجموعه ای از هنجارها یا انتظاراتی هستند که با فعالیت های مورد نظر در تضاد هستند. این هنجارها و انتظارات از یک زمینه اجتماعی تاریخی به بافت دیگر متفاوت است
. به همین دلیل آنچه در مورد «دروازه لرزه نگاری» در ایران ویژه تلقی می شود، سایر کشورها فعالیت عادی هستند. ضمن اینکه اگر این اتفاق برای سایر فعالان سیاسی کشور و احتمالاً در دهه های اخیر افتاده باشد، منعکس کننده این میزان نیست. در این راستا ماهیت خاص لرزه خیز بودن دروازه، نه در ارتکاب جرم یا جرم، بلکه ریشه انتظارات اجتماعی به دلیل اظهارات قبلی این مقام مسئول در دفاع از تولید ملی و ممنوعیت واردات کالاهای خارجی است. با وجود تولیدات مشابه داخلی و ادعای او مبنی بر نمایندگی 96 درصد در مقابل 4 درصد از سرمایه داران شکل گرفته است. بر این اساس، حتی فراتر از حکایت «خیس کیست ممنوع»، اقشاری به «توزیع ناعادلانه رنج تحریم‌ها» اعتراض کرده و فریاد می‌زنند به گروه‌هایی اعتراض می‌کنند که علیرغم ادعای کذب خود، تنها مخالف تحریم نیستند. آسیبی نمی بینند، اما به لطف قابلیت های آن، موقعیت اجتماعی-اقتصادی خود را تقویت کرده اند.
* یکی از راه‌های کنترل رسوایی‌های سیاسی و محدود کردن و محدود کردن منابع مشکل و کاهش پیامدهای آن. استراتژی «امکان انکار آینده» بالقوه مضر است، به این معنا که شرایط حاکی از آن است که در صورت کشف واقعه، وی فرض کرده است که سیاستمدار از واقعه بی خبر بوده است. در مورد ایران ضد، چنین استراتژی تا بعد از افشاگری مورد استفاده قرار گرفت. این رسوایی ریگان را به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده حفظ خواهد کرد.
* با این حال به نظر می رسد مشاوران رسانه ای از سفر قبلی خانواده وی به ترکیه اطلاعی نداشته باشند. آنها توانستند امکان افشای این داستان را در ذهن کنترل کنند، اما از استراتژی «احتمال انکار آینده» نیز استفاده کردند. اما اشتباه بزرگ در استفاده از این راهبرد این است که در قوانین کشور ما سفر زنان بدون اجازه و اطلاع شوهر امکان پذیر نیست و این نشان دهنده تردد او از خانواده است. او از ترکیه مطلع است و این سفر با اجازه و رضایت او انجام شده است!
* ترفند دیگر آنها «به اشتراک گذاشتن قضاوت در مورد طبیعت و سبک زندگی پدر با فرزندان» است. اما این ترفند نیز جواب نداد، زیرا منتقدان گفتند قبلاً به برخی از آنها اشاره شده بود. سیاستمداران فرزندان خود را مقصر اشتباهاتشان می دانند.
* این را می توان در مورد رفتار تیم و مشاوران رسانه ای ایشان از منظر جامعه شناسی رسانه ای گفت که به افکار عمومی و سطح بالای آگاهی و آگاهی عمومی افکار عمومی از ورطه بی توجهی می کنند. خط مشی تعیین کرده اند. در این شرایط بعید است او شانس موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری و حتی مجلس آینده را داشته باشد.
* از سوی دیگر فعالیت تیم رسانه ای به معنای زیر پا گذاشتن اخلاق، تحریف و انکار حقیقت است و وظیفه اصلی تیم رسانه برقراری ارتباط صحیح بین مردم و سیاستمداران و انتقال صحیح آنها نیست.راهبردهای رسانه ای و بر اساس آنچه مقابله با ضعف های احتمالی سیاستمداران امکان پذیر است.